soluk
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /soˈɫuk/
- Hyphenation: so‧luk
Etymology 1
From Ottoman Turkish صولق (ṣoluḳ, “faded, withered”),[1] derived from Ottoman Turkish صولمق (ṣolmaḳ, “to fade, to wither”), from Proto-Turkic *sol- (“(of plants) to lose greenness”),[2] morphologically sol- + -uk.
Adjective
soluk
- Having lost color; pale, faded, pasty.
- Synonyms: uçuk, solgun
- (of a light) Having lost brightness or strength, faint, dull, dim.
- Having lost vibrancy; matte, pastel.
- Synonym: solgun
Declension
present tense | ||
---|---|---|
positive declarative | positive interrogative | |
ben (I am) | soluğum | soluk muyum? |
sen (you are) | soluksun | soluk musun? |
o (he/she/it is) | soluk / soluktur | soluk mu? |
biz (we are) | soluğuz | soluk muyuz? |
siz (you are) | soluksunuz | soluk musunuz? |
onlar (they are) | soluk(lar) | soluk(lar) mı? |
past tense | ||
positive declarative | positive interrogative | |
ben (I was) | soluktum | soluk muydum? |
sen (you were) | soluktun | soluk muydun? |
o (he/she/it was) | soluktu | soluk muydu? |
biz (we were) | soluktuk | soluk muyduk? |
siz (you were) | soluktunuz | soluk muydunuz? |
onlar (they were) | soluktular | soluk muydular? |
indirect past | ||
positive declarative | positive interrogative | |
ben (I was) | solukmuşum | soluk muymuşum? |
sen (you were) | solukmuşsun | soluk muymuşsun? |
o (he/she/it was) | solukmuş | soluk muymuş? |
biz (we were) | solukmuşuz | soluk muymuşuz? |
siz (you were) | solukmuşsunuz | soluk muymuşsunuz? |
onlar (they were) | solukmuşlar | soluk muymuşlar? |
conditional | ||
positive declarative | positive interrogative | |
ben (if I) | soluksam | soluk muysam? |
sen (if you) | soluksan | soluk muysan? |
o (if he/she/it) | soluksa | soluk muysa? |
biz (if we) | soluksak | soluk muysak? |
siz (if you) | soluksanız | soluk muysanız? |
onlar (if they) | soluksalar | soluk muysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.
Derived terms
- soluk benizli
- soluklaşmak
- solukluk
Etymology 2
From Ottoman Turkish صولوق (ṣoluḳ, “breath, violent breathing or panting”),[3] derived from Ottoman Turkish صولومق (ṣolumaḳ, “to breathe, to breathe heavily, to pant”), from Proto-Turkic *solu- (“to breathe with difficulty”),[4] morphologically solu- + -k. Cognate with Azerbaijani soluq.
Noun
soluk (definite accusative soluğu, plural soluklar)
Declension
|
Alternative forms
- soluḫ (Erzurum, Ahıska)
Derived terms
- bir solukta
- soluğu (bir yerde) almak
- soluk aldırmamak
- soluk borusu
- soluk darlığı
- soluk kesici
- soluk soluğa
- soluklanmak
- soluklu
- solukluk
- soluksuz
- solungaç
- solunum
Descendants
- → Armenian: սոլուխ (solux)
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “صولق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1194
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “sol-”, in Nişanyan Sözlük
- ^ Redhouse, James W. (1890) “صولوق”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1194
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “solu-”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “soluk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu