spowiedniczy
Old Polish
Etymology
From spowiednik + -y. First attested in the fifteenth century.
Pronunciation
Adjective
spowiedniczy
- (relational, Christianity, attested in Lesser Poland, Sieradz-Łęczyca) follower of Christ
- 1887 [Fifteenth century], Wacław Ubogi z Brodni, edited by Lucjan Malinowski, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski[1], Krakow, Brodnia, page 94a:
- Koor szpowyednyczy y wdowy y panyenszky czyebye oszoblywie chwaly
- [Kor spowiedniczy i wdowi i panieński ciebie osobliwie chwali]
Related terms
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Descendants
- Polish: spowiedniczy
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “spowiedniczy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish spowiedniczy. By surface analysis, spowiednik + -y.
Pronunciation
- IPA(key): /spɔ.vjɛdˈɲi.t͡ʂɘ/
- Rhymes: -it͡ʂɘ
- Syllabification: spo‧wied‧ni‧czy
Adjective
spowiedniczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, Christianity) confessor's (of or relating to a shriving priest)
- (relational, Christianity, rare) confession, shrift
- Synonyms: spowiedny, spowiedziowy
Declension
Declension of spowiedniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | spowiedniczy | spowiednicza | spowiednicze | spowiedniczy | spowiednicze | |
| genitive | spowiedniczego | spowiedniczej | spowiedniczego | spowiedniczych | ||
| dative | spowiedniczemu | spowiedniczej | spowiedniczemu | spowiedniczym | ||
| accusative | spowiedniczego | spowiedniczy | spowiedniczą | spowiednicze | spowiedniczych | spowiednicze |
| instrumental | spowiedniczym | spowiedniczą | spowiedniczym | spowiedniczymi | ||
| locative | spowiedniczym | spowiedniczej | spowiedniczym | spowiedniczych | ||
Related terms
adjectives
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Further reading
- spowiedniczy in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiedniczy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “SPOWIEDNICZY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20 March 2016
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “spowiedniczy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “spowiedniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spowiedniczy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 326
- spowiedniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego