spowiedź
See also: spowiedz
Old Polish
Etymology
Deverbal from spowiedzieć. First attested in the end of the 14th century.
Pronunciation
Noun
spowiedź f
- (attested in Lesser Poland) praise; spreading good word about someone; making famous
- Synonym: wspowiedź
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter][1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 99, 4:
- Wnidzicze we wrota iego we spowedzi (in confessione)
- [Wnidzicie we wrota jego we spowiedzi (in confessione)]
- (Roman Catholicism, attested in Lesser Poland) confession (disclosure of one's sins to a priest)
- Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[2], Krakow, page 172a:
- A tako vøcz ge (sc. dary) thy nadzesz presz svøthø spouecz
- [A tako więc je (sc. dary) ty nadziesz przez świętą spowiedź]
- text of a confiteor
- 1880-1894 [Fifteenth century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności[3], volume I, page 149:
- Quilibet post me dicat powssednyv spovyecz
- [Quilibet post me dicat powszednią spowiedź]
Related terms
adjective
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Descendants
- Polish: spowiedź
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “spowiedź”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish spowiedzieć. By surface analysis, deverbal from spowiedzieć.
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvjɛt͡ɕ
- Syllabification: spo‧wiedź
Noun
spowiedź f
- (Roman Catholicism) confession (disclosure of one's sins to a priest)
- confession (open admittance)
Declension
Declension of spowiedź
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | spowiedź | spowiedzi |
| genitive | spowiedzi | spowiedzi |
| dative | spowiedzi | spowiedziom |
| accusative | spowiedź | spowiedzi |
| instrumental | spowiedzią | spowiedziami |
| locative | spowiedzi | spowiedziach |
| vocative | spowiedzi | spowiedzi |
Derived terms
adjectives
adverbs
nouns
Related terms
adjectives
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Further reading
- spowiedź in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spowiedź in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiedź”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “SPOWIEDŹ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15 December 2008
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “spowiedź”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “spowiedź”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spowiedź”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 326