steik
English
Verb
steik (third-person singular simple present steiks, present participle steiking, simple past and past participle steiked)
- Alternative form of steek.
Anagrams
Faroese
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [staik]
Noun
steik f (genitive singular steikar, plural steikir)
Declension
f2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | steik | steikin | steikir | steikirnar |
accusative | steik | steikina | steikir | steikirnar |
dative | steik | steikini | steikum | steikunum |
genitive | steikar | steikarinnar | steika | steikanna |
Related terms
- steikja (to fry)
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /steiːk/
- Rhymes: -eiːk
Noun
steik f (genitive singular steikar, nominative plural steikur)
Declension
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | steik | steikin | steikur | steikurnar |
accusative | steik | steikina | steikur | steikurnar |
dative | steik | steikinni | steikum | steikunum |
genitive | steikar | steikarinnar | steika | steikanna |
Indonesian
Etymology
Noun
steik (plural steik-steik)
Norwegian Bokmål
Verb
steik
- imperative of steike
Norwegian Nynorsk
Verb
steik
Old Norse
Etymology
Related to steikja (“to fry, roast”)
Noun
steik f
Descendants
- Icelandic: steik
- Faroese: steik
- Norwegian Nynorsk: steik
- → Norwegian Bokmål: steik
- Danish: steg
- Norwegian Bokmål: stek
- Swedish: stek
- → Middle English: steike
- English: steak
- → Middle Irish: staíc
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “steik”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
Scots
Alternative forms
Etymology
From Middle English stic, from Middle Dutch stucke, sticke, from Old Dutch *stukki, *stikki, from Proto-West Germanic *stukkī, from Proto-Germanic *stukkiją. Compare Plautdietsch Stekj (“piece”), Dutch stuk (“piece”).
Noun
steik (plural steiks or stikkis)