sumny
See also: šumný
Polish
Etymology
Borrowed from Ukrainian сумни́й (sumnýj).[1][2] By surface analysis, s- + um + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsum.nɘ/
- Rhymes: -umnɘ
- Syllabification: sum‧ny
Adjective
sumny (comparative sumniejszy, superlative najsumniejszy, derived adverb sumnie)
Declension
Declension of sumny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | sumny | sumna | sumne | sumni | sumne | |
| genitive | sumnego | sumnej | sumnego | sumnych | ||
| dative | sumnemu | sumnej | sumnemu | sumnym | ||
| accusative | sumnego | sumny | sumną | sumne | sumnych | sumne |
| instrumental | sumnym | sumną | sumnym | sumnymi | ||
| locative | sumnym | sumnej | sumnym | sumnych | ||
Related terms
adjective
nouns
- zdumiałość
- zdumienie
References
- ^ J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “sumny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 512
- ^ Brückner, Aleksander (1927) “sumienie”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
Further reading
- sumny in Polish dictionaries at PWN