svål
See also: sval
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish swärþ, svärdher, from Old Norse svǫrðr, from Proto-Germanic *swarduz.
Noun
svål c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | svål | svåls |
| definite | svålen | svålens | |
| plural | indefinite | svålar | svålars |
| definite | svålarna | svålarnas |
References
- svål in Svensk ordbok (SO)
- svål in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- svål in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- svål in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)