svívirða

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsviːvɪrða/

Etymology 1

Verb

svívirða (weak verb, third-person singular past indicative svívirti, supine svívirt)

  1. to dishonour, to disgrace
    Synonym: smána
Conjugation
svívirða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að svívirða
supine sagnbót svívirt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 svívirðandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég svívirði svívirti svívirði svívirti
þú svívirðir svívirtir svívirðir svívirtir
hann, hún, það svívirðir svívirti svívirði svívirti
plural við svívirðum svívirtum svívirðum svívirtum
þið svívirðið svívirtuð svívirðið svívirtuð
þeir, þær, þau svívirða svívirtu svívirði svívirtu
imperative boðháttur
singular þú svívirð (þú), svívirtu
plural þið svívirðið (þið), svívirðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svívirðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að svívirðast
supine sagnbót svívirst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 svívirðandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég svívirðist svívirtist svívirðist svívirtist
þú svívirðist svívirtist svívirðist svívirtist
hann, hún, það svívirðist svívirtist svívirðist svívirtist
plural við svívirðumst svívirtumst svívirðumst svívirtumst
þið svívirðist svívirtust svívirðist svívirtust
þeir, þær, þau svívirðast svívirtust svívirðist svívirtust
imperative boðháttur
singular þú svívirst (þú), svívirstu
plural þið svívirðist (þið), svívirðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
svívirtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		svívirtur svívirt svívirt svívirtir svívirtar svívirt
accusative
(þolfall) 		svívirtan svívirta svívirt svívirta svívirtar svívirt
dative
(þágufall) 		svívirtum svívirtri svívirtu svívirtum svívirtum svívirtum
genitive
(eignarfall) 		svívirts svívirtrar svívirts svívirtra svívirtra svívirtra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		svívirti svívirta svívirta svívirtu svívirtu svívirtu
accusative
(þolfall) 		svívirta svívirtu svívirta svívirtu svívirtu svívirtu
dative
(þágufall) 		svívirta svívirtu svívirta svívirtu svívirtu svívirtu
genitive
(eignarfall) 		svívirta svívirtu svívirta svívirtu svívirtu svívirtu

Etymology 2

Noun

svívirða f (genitive singular svívirðu, no plural)

  1. dishonour, disgrace
    Synonym: smán
Declension
Declension of svívirða (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative svívirða svívirðan
accusative svívirðu svívirðuna
dative svívirðu svívirðunni
genitive svívirðu svívirðunnar
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.