trova
See also: trová
Interlingua
Verb
trova
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtrɔ.va/
- Rhymes: -ɔva
- Hyphenation: trò‧va
Verb
trova
- inflection of trovare:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Anagrams
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈtɾɔ.vɐ/
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈtɾɔ.va/
- (Portugal) IPA(key): /ˈtɾɔ.vɐ/
- (Northern Portugal) IPA(key): /ˈtɾɔ.bɐ/ [ˈtɾɔ.βɐ]
- Hyphenation: tro‧va
Etymology 1
Deverbal from trovar.
Noun
trova f (plural trovas)
Etymology 2
Verb
trova
- inflection of trovar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
References
- “trova”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
- “trova”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “trova”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɾoba/ [ˈt̪ɾo.β̞a]
- Rhymes: -oba
- Syllabification: tro‧va
Etymology 1
Deverbal from trovar.
Noun
trova f (plural trovas)
Etymology 2
Verb
trova
- inflection of trovar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “trova”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024