tvinna

Icelandic

Etymology

From Old Norse tvinna, from Proto-Germanic *twiznōną, *twiznāną (to thread). Cognate with German zwirnen, English twine.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtvɪnːa/
  • Rhymes: -ɪnːa

Verb

tvinna (weak verb, third-person singular past indicative tvinnaði, supine tvinnað)

  1. to twine, to twist [with accusative]

Conjugation

tvinna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur tvinna
supine sagnbót tvinnað
present participle
tvinnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég tvinna tvinnaði tvinni tvinnaði
þú tvinnar tvinnaðir tvinnir tvinnaðir
hann, hún, það tvinnar tvinnaði tvinni tvinnaði
plural við tvinnum tvinnuðum tvinnum tvinnuðum
þið tvinnið tvinnuðuð tvinnið tvinnuðuð
þeir, þær, þau tvinna tvinnuðu tvinni tvinnuðu
imperative boðháttur
singular þú tvinna (þú), tvinnaðu
plural þið tvinnið (þið), tvinniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tvinnast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að tvinnast
supine sagnbót tvinnast
present participle
tvinnandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég tvinnast tvinnaðist tvinnist tvinnaðist
þú tvinnast tvinnaðist tvinnist tvinnaðist
hann, hún, það tvinnast tvinnaðist tvinnist tvinnaðist
plural við tvinnumst tvinnuðumst tvinnumst tvinnuðumst
þið tvinnist tvinnuðust tvinnist tvinnuðust
þeir, þær, þau tvinnast tvinnuðust tvinnist tvinnuðust
imperative boðháttur
singular þú tvinnast (þú), tvinnastu
plural þið tvinnist (þið), tvinnisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tvinnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
tvinnaður tvinnuð tvinnað tvinnaðir tvinnaðar tvinnuð
accusative
(þolfall)
tvinnaðan tvinnaða tvinnað tvinnaða tvinnaðar tvinnuð
dative
(þágufall)
tvinnuðum tvinnaðri tvinnuðu tvinnuðum tvinnuðum tvinnuðum
genitive
(eignarfall)
tvinnaðs tvinnaðrar tvinnaðs tvinnaðra tvinnaðra tvinnaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
tvinnaði tvinnaða tvinnaða tvinnuðu tvinnuðu tvinnuðu
accusative
(þolfall)
tvinnaða tvinnuðu tvinnaða tvinnuðu tvinnuðu tvinnuðu
dative
(þágufall)
tvinnaða tvinnuðu tvinnaða tvinnuðu tvinnuðu tvinnuðu
genitive
(eignarfall)
tvinnaða tvinnuðu tvinnaða tvinnuðu tvinnuðu tvinnuðu

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

tvinna

  1. simple past of tvinne
  2. past participle of tvinne

Swedish

Etymology

From Old Norse tvinna, from Proto-Germanic *twiznōną, *twiznāną (to thread). Cognate with English twine, German zwirnen.

Verb

tvinna

  1. (often with a particle like ihop (together), samman (together), or upp (up (untwist))) to twist, to twine (thread, a rope, a moustache or the like)
    Hon tvinnade ihop trådarna
    She twisted the threads together

Conjugation

Conjugation of tvinna (weak)
active passive
infinitive tvinna tvinnas
supine tvinnat tvinnats
imperative tvinna
imper. plural1 tvinnen
present past present past
indicative tvinnar tvinnade tvinnas tvinnades
ind. plural1 tvinna tvinnade tvinnas tvinnades
subjunctive2 tvinne tvinnade tvinnes tvinnades
present participle tvinnande
past participle tvinnad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

References