uiten
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯.tə(n)/, (Belgium) [ˈœː.tə(n)]
Audio: (file) - Hyphenation: ui‧ten
Adjective
uiten (not comparable)
Declension
| Declension of uiten | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | uiten | |||
| inflected | uiten | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | uiten | |||
| indefinite | m./f. sing. | uiten | ||
| n. sing. | uiten | |||
| plural | uiten | |||
| definite | uiten | |||
| partitive | — | |||
Verb
uiten
- (transitive) to express; to utter (to produce (a cry, speech, or other sounds) with the voice)
- Synonyms: produceren, uitbrengen, voortbrengen, zeggen
Conjugation
| Conjugation of uiten (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uiten | |||
| past singular | uitte | |||
| past participle | geüit | |||
| infinitive | uiten | |||
| gerund | uiten n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | uit | uitte | ||
| 2nd person sing. (jij) | uit | uitte | ||
| 2nd person sing. (u) | uit | uitte | ||
| 2nd person sing. (gij) | uit | uitte | ||
| 3rd person singular | uit | uitte | ||
| plural | uiten | uitten | ||
| subjunctive sing.1 | uite | uitte | ||
| subjunctive plur.1 | uiten | uitten | ||
| imperative sing. | uit | |||
| imperative plur.1 | uit | |||
| participles | uitend | geüit | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: uit