voortbrengen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vortbringen, from Old Dutch forthbringan, from Proto-West Germanic *forþbringan, equivalent to voort- +‎ brengen. Analogous to English forthbring and bring forth.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

voortbrengen

  1. to engender
  2. to produce
    Synonym: produceren

Conjugation

Conjugation of voortbrengen (weak with past in -cht, separable)
infinitive voortbrengen
past singular bracht voort
past participle voortgebracht
infinitive voortbrengen
gerund voortbrengen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular breng voort bracht voort voortbreng voortbracht
2nd person sing. (jij) brengt voort, breng voort2 bracht voort voortbrengt voortbracht
2nd person sing. (u) brengt voort bracht voort voortbrengt voortbracht
2nd person sing. (gij) brengt voort bracht voort voortbrengt voortbracht
3rd person singular brengt voort bracht voort voortbrengt voortbracht
plural brengen voort brachten voort voortbrengen voortbrachten
subjunctive sing.1 brenge voort brachte voort voortbrenge voortbrachte
subjunctive plur.1 brengen voort brachten voort voortbrengen voortbrachten
imperative sing. breng voort
imperative plur.1 brengt voort
participles voortbrengend voortgebracht
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.