vígja

See also: vigja

Icelandic

Etymology

From Old Norse vígja and from Proto-Germanic *wīhijaną.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈviːja/
    Rhymes: -iːja
    Homophone: vía

Verb

vígja (weak verb, third-person singular past indicative vígði, supine vígt)

  1. to consecrate, to set apart for a holy use; to dedicate to God
    Synonym: helga
  2. to inaugurate
    Synonyms: taka í notkun, opna
  3. to ordain, to make someone a priest, minister

Conjugation

vígja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur vígja
supine sagnbót vígt
present participle
vígjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vígi vígði vígi vígði
þú vígir vígðir vígir vígðir
hann, hún, það vígir vígði vígi vígði
plural við vígjum vígðum vígjum vígðum
þið vígið vígðuð vígið vígðuð
þeir, þær, þau vígja vígðu vígi vígðu
imperative boðháttur
singular þú víg (þú), vígðu
plural þið vígið (þið), vígiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vígjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að vígjast
supine sagnbót vígst
present participle
vígjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vígist vígðist vígist vígðist
þú vígist vígðist vígist vígðist
hann, hún, það vígist vígðist vígist vígðist
plural við vígjumst vígðumst vígjumst vígðumst
þið vígist vígðust vígist vígðust
þeir, þær, þau vígjast vígðust vígist vígðust
imperative boðháttur
singular þú vígst (þú), vígstu
plural þið vígist (þið), vígisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vígður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vígður vígð vígt vígðir vígðar vígð
accusative
(þolfall)
vígðan vígða vígt vígða vígðar vígð
dative
(þágufall)
vígðum vígðri vígðu vígðum vígðum vígðum
genitive
(eignarfall)
vígðs vígðrar vígðs vígðra vígðra vígðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vígði vígða vígða vígðu vígðu vígðu
accusative
(þolfall)
vígða vígðu vígða vígðu vígðu vígðu
dative
(þágufall)
vígða vígðu vígða vígðu vígðu vígðu
genitive
(eignarfall)
vígða vígðu vígða vígðu vígðu vígðu

Derived terms