varðveita

Faroese

Verb

varðveita (third person singular past indicative varðveitti, third person plural past indicative varðveitt, supine varðveitt)

  1. to protect, to shield, to preserve, to keep, to maintain

Conjugation

Conjugation of (group v-2)
infinitive
supine varðveitt
present past
first singular varðveiti varðveitti
second singular varðveitir varðveitti
third singular varðveitir varðveitti
plural varðveita varðveittu
participle (a39)1 varðveitandi varðveittur
imperative
singular varðveit!
plural varðveitið!

1Only the past participle being declined.

  • varðveitsla (tradition)

Icelandic

Verb

varðveita (weak verb, third-person singular past indicative varðveitti, supine varðveitt)

  1. to protect, to shield, to preserve, to keep, to maintain

Conjugation

varðveita – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur varðveita
supine sagnbót varðveitt
present participle
varðveitandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég varðveiti varðveitti varðveiti varðveitti
þú varðveitir varðveittir varðveitir varðveittir
hann, hún, það varðveitir varðveitti varðveiti varðveitti
plural við varðveitum varðveittum varðveitum varðveittum
þið varðveitið varðveittuð varðveitið varðveittuð
þeir, þær, þau varðveita varðveittu varðveiti varðveittu
imperative boðháttur
singular þú varðveit (þú), varðveittu
plural þið varðveitið (þið), varðveitiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
varðveitast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að varðveitast
supine sagnbót varðveist
present participle
varðveitandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég varðveitist varðveittist varðveitist varðveittist
þú varðveitist varðveittist varðveitist varðveittist
hann, hún, það varðveitist varðveittist varðveitist varðveittist
plural við varðveitumst varðveittumst varðveitumst varðveittumst
þið varðveitist varðveittust varðveitist varðveittust
þeir, þær, þau varðveitast varðveittust varðveitist varðveittust
imperative boðháttur
singular þú varðveist (þú), varðveistu
plural þið varðveitist (þið), varðveitisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
varðveittur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
varðveittur varðveitt varðveitt varðveittir varðveittar varðveitt
accusative
(þolfall)
varðveittan varðveitta varðveitt varðveitta varðveittar varðveitt
dative
(þágufall)
varðveittum varðveittri varðveittu varðveittum varðveittum varðveittum
genitive
(eignarfall)
varðveitts varðveittrar varðveitts varðveittra varðveittra varðveittra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
varðveitti varðveitta varðveitta varðveittu varðveittu varðveittu
accusative
(þolfall)
varðveitta varðveittu varðveitta varðveittu varðveittu varðveittu
dative
(þágufall)
varðveitta varðveittu varðveitta varðveittu varðveittu varðveittu
genitive
(eignarfall)
varðveitta varðveittu varðveitta varðveittu varðveittu varðveittu

Further reading

  • Halldóra Jónsdóttir, Þórdís Úlfarsdóttir, editors (2014–2020), “varðveita”, in Íslensk nútímamálsorðabók [Icelandic Modern Dictionary] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies