veresiye

Inherited from Ottoman Turkish ویره‌سی (viresi, veresi), ویره‌سی یه (viresiye, veresiye), from ویرمك (virmek, vermek),^[1] equivalent to ver- (“to give, to deliver”) +‎ -esi +‎ -ye (dative suffix).

• IPA^(key): /ve.ɾe.siˈje/
• Hyphenation: ve‧re‧si‧ye

veresiye

1. Not upfront; to be paid later, on credit, on tick.

   Antonyms: peşin, peşinen

2. (figuratively) sloppily, carelessly

   Antonyms: özensiz, üstünkörü, gelişigüzel

• “veresiye”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “veresiye”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
• Çağbayır, Yaşar (2007) “veresiye”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5108