voorbijgaan

From Middle Dutch vorebigaen. Equivalent to voorbij +‎ gaan.

• IPA^(key): /voːrˈbɛi̯ˌɣaːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: voor‧bij‧gaan

voorbijgaan

1. (intransitive) to pass, to go by (in space or time)
   • 1906, Louis Couperus, chapter 3, in Van oude menschen, de dingen, die voorbijgaan:

     Zij hoorde in zijn kamer, beneden aan straat, Pol, haar zoon, de student; hij zat daar te roken met vrienden en ze luisterde in het voorbijgaan naar de luidruchtige stemmen der jongelui.

     She heard her son Pol, the student, in his room; he was smoking there with friends and she listened in passing to the loud voices of the youths.

• Afrikaans: verbygaan

• gaan voorbij