vrijkomen

Dutch

Etymology

From vrij +‎ komen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvrɛi̯koːmə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: vrij‧ko‧men

Verb

vrijkomen

  1. to get out, to get released
    Na 20 jaar zitten kwam de moordenaar weer vrij.
    After 20 years in prison, the murderer was released.
  2. become free, become available
    Wegens afzegging is er een plaats vrijgekomen bij mijn workshop.
    Due to cancellation, a place has become available at my workshop.
  3. (chemistry) to get released
    Kernenergie is energie die vrijkomt met behulp van de brandstof uranium.
    Nuclear energy is energy that gets released using the fuel uranium.

Conjugation

Conjugation of vrijkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive vrijkomen
past singular kwam vrij
past participle vrijgekomen
infinitive vrijkomen
gerund vrijkomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom vrij kwam vrij vrijkom vrijkwam
2nd person sing. (jij) komt vrij, kom vrij2 kwam vrij vrijkomt vrijkwam
2nd person sing. (u) komt vrij kwam vrij vrijkomt vrijkwam
2nd person sing. (gij) komt vrij kwaamt vrij vrijkomt vrijkwaamt
3rd person singular komt vrij kwam vrij vrijkomt vrijkwam
plural komen vrij kwamen vrij vrijkomen vrijkwamen
subjunctive sing.1 kome vrij kwame vrij vrijkome vrijkwame
subjunctive plur.1 komen vrij kwamen vrij vrijkomen vrijkwamen
imperative sing. kom vrij
imperative plur.1 komt vrij
participles vrijkomend vrijgekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

  • komen vrij
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.