wędrowny

Polish

Etymology

From wędrować +‎ -owny.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɛnˈdrɔv.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvnɘ
  • Syllabification: wę‧drow‧ny

Adjective

wędrowny (not comparable, no derived adverb)

  1. peregrine, wandering
  2. (zoology) migratory

Declension

Declension of wędrowny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wędrowny wędrowna wędrowne wędrowni wędrowne
genitive wędrownego wędrownej wędrownego wędrownych
dative wędrownemu wędrownej wędrownemu wędrownym
accusative wędrownego wędrowny wędrowną wędrowne wędrownych wędrowne
instrumental wędrownym wędrowną wędrownym wędrownymi
locative wędrownym wędrownej wędrownym wędrownych
nouns
verbs

Further reading

  • wędrowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wędrowny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.