wędrowniczka

See also: wędrowniczką

Polish

Etymology

From wędrownik +‎ -ka.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɛn.drɔvˈɲit͡ʂ.ka/
  • Rhymes: -it͡ʂka
  • Syllabification: wę‧drow‧nicz‧ka

Noun

wędrowniczka f (male equivalent wędrownik)

  1. female equivalent of wędrownik (“wanderer”)

Declension

Declension of wędrowniczka
singular plural
nominative wędrowniczka wędrowniczki
genitive wędrowniczki wędrowniczek
dative wędrowniczce wędrowniczkom
accusative wędrowniczkę wędrowniczki
instrumental wędrowniczką wędrowniczkami
locative wędrowniczce wędrowniczkach
vocative wędrowniczko wędrowniczki
adjectives
nouns
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.