wegschrijven

Dutch

Etymology

From weg +‎ schrijven.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋɛxsxrɛi̯və(n)/
  • Audio:(file)

Verb

wegschrijven

  1. to write data to long-term storage (e.g. a hard disk)

Conjugation

Conjugation of wegschrijven (strong class 1, separable)
infinitive wegschrijven
past singular schreef weg
past participle weggeschreven
infinitive wegschrijven
gerund wegschrijven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schrijf weg schreef weg wegschrijf wegschreef
2nd person sing. (jij) schrijft weg, schrijf weg2 schreef weg wegschrijft wegschreef
2nd person sing. (u) schrijft weg schreef weg wegschrijft wegschreef
2nd person sing. (gij) schrijft weg schreeft weg wegschrijft wegschreeft
3rd person singular schrijft weg schreef weg wegschrijft wegschreef
plural schrijven weg schreven weg wegschrijven wegschreven
subjunctive sing.1 schrijve weg schreve weg wegschrijve wegschreve
subjunctive plur.1 schrijven weg schreven weg wegschrijven wegschreven
imperative sing. schrijf weg
imperative plur.1 schrijft weg
participles wegschrijvend weggeschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.