Czech
Etymology
From za- + klít.
Pronunciation
Verb
zaklít pf (imperfective klít)
- to curse, to swear
- to enchant, to charm, to bewitch
Conjugation
Conjugation of zaklít
| infinitive
|
zaklít, zaklíti
|
active adjective
|
zaklející
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
zakleji, zakleju (coll.) |
zaklejeme |
— |
zaklejme
|
| 2nd person
|
zakleješ |
zaklejete |
zaklej |
zaklejte
|
| 3rd person
|
zakleje |
zaklejí, zaklejou (coll.) |
— |
—
|
The verb zaklít does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
zaklel |
zakleli |
zaklet |
zakleti
|
| masculine inanimate
|
zaklely |
zaklety
|
| feminine
|
zaklela |
zakleta
|
| neuter
|
zaklelo |
zaklela |
zakleto |
zakleta
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
zakleje |
—
|
| feminine + neuter singular
|
zaklejíc |
—
|
| plural
|
zaklejíce |
—
|
|
Further reading