zeman
See also: Zeman
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech zeměnín. By surface analysis, zem + -an.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzɛman]
Noun
zeman m anim (female equivalent zemanka)
- (historical) yeoman
Declension
Declension of zeman (hard masculine animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zeman | zemané, zemani, zemanové |
genitive | zemana | zemanů |
dative | zemanovi, zemanu | zemanům |
accusative | zemana | zemany |
vocative | zemane | zemané, zemani, zemanové |
locative | zemanovi, zemanu | zemanech |
instrumental | zemanem | zemany |
Further reading
- “zeman”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “zeman”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “zeman”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Old High German
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *temaną.
Verb
zëman
Conjugation
Conjugation of zëman (strong class 4)
infinitive | zëman | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | zimu, zimo | zam |
2nd person singular | zimis, zimist | zāmi |
3rd person singular | zimit | zam |
1st person plural | zëmem, zëmemēs | zāmum, zāmumēs |
2nd person plural | zëmet | zāmut |
3rd person plural | zëmant | zāmun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | zëme | zāmi |
2nd person singular | zëmēs, zëmēst | zāmīs, zāmīst |
3rd person singular | zëme | zāmi |
1st person plural | zëmēm, zëmemēs | zāmīm, zāmīmēs |
2nd person plural | zëmēt | zāmīt |
3rd person plural | zëmēn | zāmīn |
imperative | present | |
singular | zim | |
plural | zëmet | |
participle | present | past |
zëmanti | gizoman |
Descendants
References
- Wright, Joseph. An Old High German Primer, Second Edition, 1906.
Zazaki
Etymology
Noun
zeman
See also
- zeman zeman