æria
Old Swedish
Etymology
From Old Norse erja, from Proto-Germanic *arjaną.
Verb
æria
- to plough
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | æria | — | ||||
| participle | æriandi, æriande | arþer | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | ær | æri, ære | — | arþi, arþe | arþi, arþe | |
| þū | ær | æri, ære | ær | arþi, arþe | arþi, arþe | |
| han | ær | æri, ære | — | arþi, arþe | arþi, arþe | |
| vīr | ærium, æriom | ærium, æriom | ærium, æriom | arþum, arþom | arþum, arþom | |
| īr | ærin | ærin | ærin | arþin | arþin | |
| þēr | æria | ærin | — | arþu, arþo | arþin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | ærs | æris | — | arþis, -es | arþis, -es | |
| þū | ærs | æris | — | arþis, -es | arþis, -es | |
| han | ærs | æris | — | arþis, -es | arþis, -es | |
| vīr | æriums, -ioms | æriums, -ioms | — | arþums, -oms | arþums, -oms | |
| īr | ærins | ærins | — | arþins | arþins | |
| þēr | ærias | ærins | — | arþus, -os | arþins | |
Descendants
- Swedish: ärja