šina

See also: Appendix:Variations of "sina"

Akkadian

Etymology

From Proto-Semitic *šin(ā) f (they). Cognate with Arabic هُنَّ (hunna) and Biblical Hebrew הֵן (hen).

Pronunciation

Pronoun

šina

  1. they (feminine plural subject pronoun)
  2. those, these same (aforementioned feminine plural noun)
Cuneiform spellings
Phonetic
  • 𒅆𒈾 (ši-na)

See also

Akkadian personal pronouns¹
Independent forms Pronominal Suffixes
Nominative Oblique² Dative Predicative³ Possessive⁴ Accusative⁵ Dative⁵
Singular 1st anāku yâti yâšim, ayyâšim -āku/-āk , -ya -anni, -nni, -ninni -am, -m, -nim
2nd m atta kâta kâšim, kâšum -āta -ka -ka -kum
f atti kâti kâšim -āti -ki -ki -kim
3rd m šū šuāti, šuātu, šâti šuāšim, šâšim - -šu -šu -šum
f šī šuāti, šâti šuāšim, šâšim -at -ša -ši -šim
Plural 1st nīnu niāti niāšim -ānu -ni -niāti -niāšim
2nd m attunu kunūti kunūšim -ātina -kunu -kunūti -kunūšim
f attina kināti kināšim -ātunu -kina -kināti -kināšim
3rd m šunu šunūti šunūšim -šunu -šunūti -šunūšim
f šina šināti šināšim -šina -šināti -šināšim
1. This table gives Old Babylonian inflection.
2. Used to express the Accusative and Genitive case.
3. Used exclusively on adjectives to form the predicative construction.
4. Used on nouns and prepositions.
5. Used on verbs. Always follows the Ventive.
6. Still unattested form.

Kott

Alternative forms

Etymology

From Proto-Yeniseian *ʔas- / *sV-.

Pronoun

šina

  1. what?

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from German Schiene.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃîna/
  • Hyphenation: ši‧na

Noun

šȉna f (Cyrillic spelling ши̏на)

  1. (Bosnia, Serbia) rail, track (for trains etc.)
    Synonym: (Croatia) trȁčnica

Declension

Declension of šina
singular plural
nominative šȉna šine
genitive šine šȋnā
dative šini šinama
accusative šinu šine
vocative šino šine
locative šini šinama
instrumental šinom šinama

Further reading

  • šina”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025