κουπί
Greek
Etymology
From Ancient Greek κώπη (kṓpē, “oar”).
Noun
κουπί • (koupí) n (plural κουπιά)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κουπί (koupí) | κουπιά (koupiá) |
| genitive | κουπιού (koupioú) | κουπιών (koupión) |
| accusative | κουπί (koupí) | κουπιά (koupiá) |
| vocative | κουπί (koupí) | κουπιά (koupiá) |
Derived terms
- τραβάω κουπί (traváo koupí, “1. to row, 2. to be stressed at work, to work hard”)
See also
- Ancient Greek: ἐρέσσω (eréssō, “row”)