κυνέω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ku-ne-s-, from *kw(e)s- (“to kiss”), which appears to be onomatopoeic. Cognate with Hittite [script needed] (ku̯aššzi ~ ku̯aššanzi, “idem”), Proto-Germanic *kussaz (“idem”). Beekes additionally proposes an alternative reconstruction of the Indo-European root as *ḱwes-, which would suggest an equivalence of this root to the homophonous root meaning "to pant, hiss", the latter whence Sanskrit श्वस् (śvas, “idem”).[1]

Pronunciation

 

Verb

κῠνέω • (kŭnéō)

  1. to kiss
    Synonym: φιλέω (philéō)

Conjugation

   Present: κῠνέω, κῠνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠνέω κῠνέεις κῠνέει κῠνέετον κῠνέετον κῠνέομεν κῠνέετε κῠνέουσῐ(ν)
subjunctive κῠνέω κῠνέῃς κῠνέῃ κῠνέητον κῠνέητον κῠνέωμεν κῠνέητε κῠνέωσῐ(ν)
optative κῠνέοιμῐ κῠνέοις κῠνέοι κῠνέοιτον κῠνεοίτην κῠνέοιμεν κῠνέοιτε κῠνέοιεν
imperative   κῠ́νεε κῠνεέτω κῠνέετον κῠνεέτων   κῠνέετε κῠνεόντων
middle/
passive 		indicative κῠνέομαι κῠνέῃ / κῠνέει κῠνέεται κῠνέεσθον κῠνέεσθον κῠνεόμεθᾰ κῠνέεσθε κῠνέονται
subjunctive κῠνέωμαι κῠνέῃ κῠνέηται κῠνέησθον κῠνέησθον κῠνεώμεθᾰ κῠνέησθε κῠνέωνται
optative κῠνεοίμην κῠνέοιο κῠνέοιτο κῠνέοισθον κῠνεοίσθην κῠνεοίμεθᾰ κῠνέοισθε κῠνέοιντο
imperative   κῠνέου κῠνεέσθω κῠνέεσθον κῠνεέσθων   κῠνέεσθε κῠνεέσθων
active middle/passive
infinitive κῠνέειν κῠνέεσθαι
participle m κῠνέων κῠνεόμενος
f κῠνέουσᾰ κῠνεομένη
n κῠνέον κῠνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κῠνῶ, κῠνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠνῶ κῠνεῖς κῠνεῖ κῠνεῖτον κῠνεῖτον κῠνοῦμεν κῠνεῖτε κῠνοῦσῐ(ν)
subjunctive κῠνῶ κῠνῇς κῠνῇ κῠνῆτον κῠνῆτον κῠνῶμεν κῠνῆτε κῠνῶσῐ(ν)
optative κῠνοίην / κῠνοῖμῐ κῠνοίης / κῠνοῖς κῠνοίη / κῠνοῖ κῠνοῖτον / κῠνοίητον κῠνοίτην / κῠνοιήτην κῠνοῖμεν / κῠνοίημεν κῠνοῖτε / κῠνοίητε κῠνοῖεν / κῠνοίησᾰν
imperative   κῠ́νει κῠνείτω κῠνεῖτον κῠνείτων   κῠνεῖτε κῠνούντων
middle/
passive 		indicative κῠνοῦμαι κῠνεῖ,
κῠνῇ 		κῠνεῖται κῠνεῖσθον κῠνεῖσθον κῠνούμεθᾰ κῠνεῖσθε κῠνοῦνται
subjunctive κῠνῶμαι κῠνῇ κῠνῆται κῠνῆσθον κῠνῆσθον κῠνώμεθᾰ κῠνῆσθε κῠνῶνται
optative κῠνοίμην κῠνοῖο κῠνοῖτο κῠνοῖσθον κῠνοίσθην κῠνοίμεθᾰ κῠνοῖσθε κῠνοῖντο
imperative   κῠνοῦ κῠνείσθω κῠνεῖσθον κῠνείσθων   κῠνεῖσθε κῠνείσθων
active middle/passive
infinitive κῠνεῖν κῠνεῖσθαι
participle m κῠνῶν κῠνούμενος
f κῠνοῦσᾰ κῠνουμένη
n κῠνοῦν κῠνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́νεον, ἐκῠνεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́νεον ἐκῠ́νεες ἐκῠ́νεε(ν) ἐκῠνέετον ἐκῠνεέτην ἐκῠνέομεν ἐκῠνέετε ἐκῠ́νεον
middle/
passive 		indicative ἐκῠνεόμην ἐκῠνέου ἐκῠνέετο ἐκῠνέεσθον ἐκῠνεέσθην ἐκῠνεόμεθᾰ ἐκῠνέεσθε ἐκῠνέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́νουν, ἐκῠνούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́νουν ἐκῠ́νεις ἐκῠ́νει ἐκῠνεῖτον ἐκῠνείτην ἐκῠνοῦμεν ἐκῠνεῖτε ἐκῠ́νουν
middle/
passive 		indicative ἐκῠνούμην ἐκῠνοῦ ἐκῠνεῖτο ἐκῠνεῖσθον ἐκῠνείσθην ἐκῠνούμεθᾰ ἐκῠνεῖσθε ἐκῠνοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠνήσω, κῠνήσομαι, κῠνηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠνήσω κῠνήσεις κῠνήσει κῠνήσετον κῠνήσετον κῠνήσομεν κῠνήσετε κῠνήσουσῐ(ν)
optative κῠνήσοιμῐ κῠνήσοις κῠνήσοι κῠνήσοιτον κῠνησοίτην κῠνήσοιμεν κῠνήσοιτε κῠνήσοιεν
middle indicative κῠνήσομαι κῠνήσῃ / κῠνήσει κῠνήσεται κῠνήσεσθον κῠνήσεσθον κῠνησόμεθᾰ κῠνήσεσθε κῠνήσονται
optative κῠνησοίμην κῠνήσοιο κῠνήσοιτο κῠνήσοισθον κῠνησοίσθην κῠνησοίμεθᾰ κῠνήσοισθε κῠνήσοιντο
passive indicative κῠνηθήσομαι κῠνηθήσῃ κῠνηθήσεται κῠνηθήσεσθον κῠνηθήσεσθον κῠνηθησόμεθᾰ κῠνηθήσεσθε κῠνηθήσονται
optative κῠνηθησοίμην κῠνηθήσοιο κῠνηθήσοιτο κῠνηθήσοισθον κῠνηθησοίσθην κῠνηθησοίμεθᾰ κῠνηθήσοισθε κῠνηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κῠνήσειν κῠνήσεσθαι κῠνηθήσεσθαι
participle m κῠνήσων κῠνησόμενος κῠνηθησόμενος
f κῠνήσουσᾰ κῠνησομένη κῠνηθησομένη
n κῠνῆσον κῠνησόμενον κῠνηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκῠ́νησᾰ, ἐκῠνησᾰ́μην, ἐκῠνήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́νησᾰ ἐκῠ́νησᾰς ἐκῠ́νησε(ν) ἐκῠνήσᾰτον ἐκῠνησᾰ́την ἐκῠνήσᾰμεν ἐκῠνήσᾰτε ἐκῠ́νησᾰν
subjunctive κῠνήσω κῠνήσῃς κῠνήσῃ κῠνήσητον κῠνήσητον κῠνήσωμεν κῠνήσητε κῠνήσωσῐ(ν)
optative κῠνήσαιμῐ κῠνήσειᾰς / κῠνήσαις κῠνήσειε(ν) / κῠνήσαι κῠνήσαιτον κῠνησαίτην κῠνήσαιμεν κῠνήσαιτε κῠνήσειᾰν / κῠνήσαιεν
imperative   κῠ́νησον κῠνησᾰ́τω κῠνήσᾰτον κῠνησᾰ́των   κῠνήσᾰτε κῠνησᾰ́ντων
middle indicative ἐκῠνησᾰ́μην ἐκῠνήσω ἐκῠνήσᾰτο ἐκῠνήσᾰσθον ἐκῠνησᾰ́σθην ἐκῠνησᾰ́μεθᾰ ἐκῠνήσᾰσθε ἐκῠνήσᾰντο
subjunctive κῠνήσωμαι κῠνήσῃ κῠνήσηται κῠνήσησθον κῠνήσησθον κῠνησώμεθᾰ κῠνήσησθε κῠνήσωνται
optative κῠνησαίμην κῠνήσαιο κῠνήσαιτο κῠνήσαισθον κῠνησαίσθην κῠνησαίμεθᾰ κῠνήσαισθε κῠνήσαιντο
imperative   κῠ́νησαι κῠνησᾰ́σθω κῠνήσᾰσθον κῠνησᾰ́σθων   κῠνήσᾰσθε κῠνησᾰ́σθων
passive indicative ἐκῠνήθην ἐκῠνήθης ἐκῠνήθη ἐκῠνήθητον ἐκῠνηθήτην ἐκῠνήθημεν ἐκῠνήθητε ἐκῠνήθησᾰν
subjunctive κῠνηθῶ κῠνηθῇς κῠνηθῇ κῠνηθῆτον κῠνηθῆτον κῠνηθῶμεν κῠνηθῆτε κῠνηθῶσῐ(ν)
optative κῠνηθείην κῠνηθείης κῠνηθείη κῠνηθεῖτον / κῠνηθείητον κῠνηθείτην / κῠνηθειήτην κῠνηθεῖμεν / κῠνηθείημεν κῠνηθεῖτε / κῠνηθείητε κῠνηθεῖεν / κῠνηθείησᾰν
imperative   κῠνήθητῐ κῠνηθήτω κῠνήθητον κῠνηθήτων   κῠνήθητε κῠνηθέντων
active middle passive
infinitive κῠνῆσαι κῠνήσᾰσθαι κῠνηθῆναι
participle m κῠνήσᾱς κῠνησᾰ́μενος κῠνηθείς
f κῠνήσᾱσᾰ κῠνησᾰμένη κῠνηθεῖσᾰ
n κῠνῆσᾰν κῠνησᾰ́μενον κῠνηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκῠ́νηκᾰ, κεκῠ́νημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκῠ́νηκᾰ κεκῠ́νηκᾰς κεκῠ́νηκε(ν) κεκῠνήκᾰτον κεκῠνήκᾰτον κεκῠνήκᾰμεν κεκῠνήκᾰτε κεκῠνήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκῠνήκω κεκῠνήκῃς κεκῠνήκῃ κεκῠνήκητον κεκῠνήκητον κεκῠνήκωμεν κεκῠνήκητε κεκῠνήκωσῐ(ν)
optative κεκῠνήκοιμῐ / κεκῠνηκοίην κεκῠνήκοις / κεκῠνηκοίης κεκῠνήκοι / κεκῠνηκοίη κεκῠνήκοιτον κεκῠνηκοίτην κεκῠνήκοιμεν κεκῠνήκοιτε κεκῠνήκοιεν
imperative   κεκῠ́νηκε κεκῠνηκέτω κεκῠνήκετον κεκῠνηκέτων   κεκῠνήκετε κεκῠνηκόντων
middle/
passive 		indicative κεκῠ́νημαι κεκῠ́νησαι κεκῠ́νηται κεκῠ́νησθον κεκῠ́νησθον κεκῠνήμεθᾰ κεκῠ́νησθε κεκῠ́νηνται
subjunctive κεκῠνημένος ὦ κεκῠνημένος ᾖς κεκῠνημένος ᾖ κεκῠνημένω ἦτον κεκῠνημένω ἦτον κεκῠνημένοι ὦμεν κεκῠνημένοι ἦτε κεκῠνημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκῠνημένος εἴην κεκῠνημένος εἴης κεκῠνημένος εἴη κεκῠνημένω εἴητον / εἶτον κεκῠνημένω εἰήτην / εἴτην κεκῠνημένοι εἴημεν / εἶμεν κεκῠνημένοι εἴητε / εἶτε κεκῠνημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κεκῠ́νησο κεκῠνήσθω κεκῠ́νησθον κεκῠνήσθων   κεκῠ́νησθε κεκῠνήσθων
active middle/passive
infinitive κεκῠνηκέναι κεκῠνῆσθαι
participle m κεκῠνηκώς κεκῠνημένος
f κεκῠνηκυῖᾰ κεκῠνημένη
n κεκῠνηκός κεκῠνημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκῠνήκειν / ἐκεκῠνήκη, ἐκεκῠνήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκῠνήκειν / ἐκεκῠνήκη ἐκεκῠνήκεις / ἐκεκῠνήκης ἐκεκῠνήκει(ν) ἐκεκῠνήκετον ἐκεκῠνηκέτην ἐκεκῠνήκεμεν ἐκεκῠνήκετε ἐκεκῠνήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκῠνήμην ἐκεκῠ́νησο ἐκεκῠ́νητο ἐκεκῠ́νησθον ἐκεκῠνήσθην ἐκεκῠνήμεθᾰ ἐκεκῠ́νησθε ἐκεκῠ́νηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κῠ́νεον, κῠνεόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠ́νεον κῠ́νεες κῠ́νεε(ν) κῠνέετον κῠνεέτην κῠνέομεν κῠνέετε κῠ́νεον
middle/
passive 		indicative κῠνεόμην κῠνέου κῠνέετο κῠνέεσθον κῠνεέσθην κῠνεόμε(σ)θᾰ κῠνέεσθε κῠνέοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠ́σω, κῠ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠ́σω κῠ́σεις κῠ́σει κῠ́σετον κῠ́σετον κῠ́σομεν κῠ́σετε κῠ́σουσῐ(ν)
optative κῠ́σοιμῐ κῠ́σοις κῠ́σοι κῠ́σοιτον κῠσοίτην κῠ́σοιμεν κῠ́σοιτε κῠ́σοιεν
middle indicative κῠ́σομαι κῠ́σῃ / κῠ́σει κῠ́σεται κῠ́σεσθον κῠ́σεσθον κῠσόμεθᾰ κῠ́σεσθε κῠ́σονται
optative κῠσοίμην κῠ́σοιο κῠ́σοιτο κῠ́σοισθον κῠσοίσθην κῠσοίμεθᾰ κῠ́σοισθε κῠ́σοιντο
active middle
infinitive κῠ́σειν κῠ́σεσθαι
participle m κῠ́σων κῠσόμενος
f κῠ́σουσᾰ κῠσομένη
n κῠ́σον κῠσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠ́σσω, κῠ́σσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠ́σσω κῠ́σσεις κῠ́σσει κῠ́σσετον κῠ́σσετον κῠ́σσομεν κῠ́σσετε κῠ́σσουσῐ(ν)
optative κῠ́σσοιμῐ κῠ́σσοισ(θᾰ) κῠ́σσοι κῠ́σσοιτον κῠσσοίτην κῠ́σσοιμεν κῠ́σσοιτε κῠ́σσοιεν
middle indicative κῠ́σσομαι κῠ́σσεαι κῠ́σσεται κῠ́σσεσθον κῠ́σσεσθον κῠσσόμε(σ)θᾰ κῠ́σσεσθε κῠ́σσονται
optative κῠσσοίμην κῠ́σσοιο κῠ́σσοιτο κῠ́σσοισθον κῠσσοίσθην κῠσσοίμε(σ)θᾰ κῠ́σσοισθε κῠσσοίᾰτο
active middle
infinitive κῠ́σσειν / κῠσσέμεν(αι) / κῠ́σσμεν(αι) κῠ́σσεσθαι
participle m κῠ́σσων κῠσσόμενος
f κῠ́σσουσᾰ κῠσσομένη
n κῠ́σσον κῠσσόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκῠσᾰ, ἐκῠσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκῠσᾰ ἔκῠσᾰς ἔκῠσε(ν) ἐκῠ́σᾰτον ἐκῠσᾰ́την ἐκῠ́σᾰμεν ἐκῠ́σᾰτε ἔκῠσᾰν
subjunctive κῠ́σω κῠ́σῃς κῠ́σῃ κῠ́σητον κῠ́σητον κῠ́σωμεν κῠ́σητε κῠ́σωσῐ(ν)
optative κῠ́σαιμῐ κῠ́σειᾰς / κῠ́σαις κῠ́σειε(ν) / κῠ́σαι κῠ́σαιτον κῠσαίτην κῠ́σαιμεν κῠ́σαιτε κῠ́σειᾰν / κῠ́σαιεν
imperative   κῠ́σον κῠσᾰ́τω κῠ́σᾰτον κῠσᾰ́των   κῠ́σᾰτε κῠσᾰ́ντων
middle indicative ἐκῠσᾰ́μην ἐκῠ́σω ἐκῠ́σᾰτο ἐκῠ́σᾰσθον ἐκῠσᾰ́σθην ἐκῠσᾰ́μεθᾰ ἐκῠ́σᾰσθε ἐκῠ́σᾰντο
subjunctive κῠ́σωμαι κῠ́σῃ κῠ́σηται κῠ́σησθον κῠ́σησθον κῠσώμεθᾰ κῠ́σησθε κῠ́σωνται
optative κῠσαίμην κῠ́σαιο κῠ́σαιτο κῠ́σαισθον κῠσαίσθην κῠσαίμεθᾰ κῠ́σαισθε κῠ́σαιντο
imperative   κῠ́σαι κῠσᾰ́σθω κῠ́σᾰσθον κῠσᾰ́σθων   κῠ́σᾰσθε κῠσᾰ́σθων
active middle
infinitive κῠ́σαι κῠ́σᾰσθαι
participle m κῠ́σᾱς κῠσᾰ́μενος
f κῠ́σᾱσᾰ κῠσᾰμένη
n κῠ́σᾰν κῠσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκῠσσᾰ, ἐκῠσσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκῠσσᾰ ἔκῠσσᾰς ἔκῠσσε(ν) ἐκῠ́σσᾰτον ἐκῠσσᾰ́την ἐκῠ́σσᾰμεν ἐκῠ́σσᾰτε ἔκῠσσᾰν
subjunctive κῠ́σσω,
κῠ́σσωμῐ 		κῠ́σσῃς,
κῠ́σσῃσθᾰ 		κῠ́σσῃ,
κῠ́σσῃσῐ 		κῠ́σσητον κῠ́σσητον κῠ́σσωμεν κῠ́σσητε κῠ́σσωσῐ(ν)
optative κῠ́σσαιμῐ κῠ́σσαις,
κῠ́σσαισθᾰ,
κῠ́σσειᾰς 		κῠ́σσειε(ν) / κῠ́σσαι κῠσσεῖτον κῠσσείτην κῠσσεῖμεν κῠσσεῖτε κῠσσεῖεν
imperative   κῠ́σσον κῠσσᾰ́τω κῠ́σσᾰτον κῠσσᾰ́των   κῠ́σσᾰτε κῠσσᾰ́ντων
middle indicative ἐκῠσσᾰ́μην ἐκῠ́σσᾰο ἐκῠ́σσᾰτο ἐκῠ́σσᾰσθον ἐκῠσσᾰ́σθην ἐκῠσσᾰ́με(σ)θᾰ ἐκῠ́σσᾰσθε ἐκῠ́σσᾰντο
subjunctive κῠ́σσωμαι κῠ́σσηαι κῠ́σσηται κῠ́σσησθον κῠ́σσησθον κῠσσώμε(σ)θᾰ κῠ́σσησθε κῠ́σσωνται
optative κῠσσαίμην κῠ́σσαιο κῠ́σσαιτο κῠ́σσαισθον κῠσσαίσθην κῠσσαίμε(σ)θᾰ κῠ́σσαισθε κῠσσαίᾰτο
imperative   κῠ́σσαι κῠσσᾰ́σθω κῠ́σσᾰσθον κῠσσᾰ́σθων   κῠ́σσᾰσθε κῠσσᾰ́σθων
active middle
infinitive κῠ́σσαι / κῠσσᾰ́μεν / κῠσσᾰμέναι κῠ́σσᾰσθαι
participle m κῠ́σσᾱς κῠσσᾰ́μενος
f κῠ́σσᾱσᾰ κῠσσᾰμένη
n κῠ́σσᾰν κῠσσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κῠ́σᾰ, κῠσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠ́σᾰ κῠ́σᾰς κῠ́σε(ν) κῠ́σᾰτον κῠσᾰ́την κῠ́σᾰμεν κῠ́σᾰτε κῠ́σᾰν
subjunctive κῠ́σω,
κῠ́σωμῐ 		κῠ́σῃς,
κῠ́σῃσθᾰ 		κῠ́σῃ,
κῠ́σῃσῐ 		κῠ́σητον κῠ́σητον κῠ́σωμεν κῠ́σητε κῠ́σωσῐ(ν)
optative κῠ́σαιμῐ κῠ́σαις,
κῠ́σαισθᾰ,
κῠ́σειᾰς 		κῠ́σειε(ν) / κῠ́σαι κῠσεῖτον κῠσείτην κῠσεῖμεν κῠσεῖτε κῠσεῖεν
imperative   κῠ́σον κῠσᾰ́τω κῠ́σᾰτον κῠσᾰ́των   κῠ́σᾰτε κῠσᾰ́ντων
middle indicative κῠσᾰ́μην κῠ́σᾰο κῠ́σᾰτο κῠ́σᾰσθον κῠσᾰ́σθην κῠσᾰ́με(σ)θᾰ κῠ́σᾰσθε κῠ́σᾰντο
subjunctive κῠ́σωμαι κῠ́σηαι κῠ́σηται κῠ́σησθον κῠ́σησθον κῠσώμε(σ)θᾰ κῠ́σησθε κῠ́σωνται
optative κῠσαίμην κῠ́σαιο κῠ́σαιτο κῠ́σαισθον κῠσαίσθην κῠσαίμε(σ)θᾰ κῠ́σαισθε κῠσαίᾰτο
imperative   κῠ́σαι κῠσᾰ́σθω κῠ́σᾰσθον κῠσᾰ́σθων   κῠ́σᾰσθε κῠσᾰ́σθων
active middle
infinitive κῠ́σαι / κῠσᾰ́μεν / κῠσᾰμέναι κῠ́σᾰσθαι
participle m κῠ́σᾱς κῠσᾰ́μενος
f κῠ́σᾱσᾰ κῠσᾰμένη
n κῠ́σᾰν κῠσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κῠ́σσᾰ, κῠσσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠ́σσᾰ κῠ́σσᾰς κῠ́σσε(ν) κῠ́σσᾰτον κῠσσᾰ́την κῠ́σσᾰμεν κῠ́σσᾰτε κῠ́σσᾰν
subjunctive κῠ́σσω,
κῠ́σσωμῐ 		κῠ́σσῃς,
κῠ́σσῃσθᾰ 		κῠ́σσῃ,
κῠ́σσῃσῐ 		κῠ́σσητον κῠ́σσητον κῠ́σσωμεν κῠ́σσητε κῠ́σσωσῐ(ν)
optative κῠ́σσαιμῐ κῠ́σσαις,
κῠ́σσαισθᾰ,
κῠ́σσειᾰς 		κῠ́σσειε(ν) / κῠ́σσαι κῠσσεῖτον κῠσσείτην κῠσσεῖμεν κῠσσεῖτε κῠσσεῖεν
imperative   κῠ́σσον κῠσσᾰ́τω κῠ́σσᾰτον κῠσσᾰ́των   κῠ́σσᾰτε κῠσσᾰ́ντων
middle indicative κῠσσᾰ́μην κῠ́σσᾰο κῠ́σσᾰτο κῠ́σσᾰσθον κῠσσᾰ́σθην κῠσσᾰ́με(σ)θᾰ κῠ́σσᾰσθε κῠ́σσᾰντο
subjunctive κῠ́σσωμαι κῠ́σσηαι κῠ́σσηται κῠ́σσησθον κῠ́σσησθον κῠσσώμε(σ)θᾰ κῠ́σσησθε κῠ́σσωνται
optative κῠσσαίμην κῠ́σσαιο κῠ́σσαιτο κῠ́σσαισθον κῠσσαίσθην κῠσσαίμε(σ)θᾰ κῠ́σσαισθε κῠσσαίᾰτο
imperative   κῠ́σσαι κῠσσᾰ́σθω κῠ́σσᾰσθον κῠσσᾰ́σθων   κῠ́σσᾰσθε κῠσσᾰ́σθων
active middle
infinitive κῠ́σσαι / κῠσσᾰ́μεν / κῠσσᾰμέναι κῠ́σσᾰσθαι
participle m κῠ́σσᾱς κῠσσᾰ́μενος
f κῠ́σσᾱσᾰ κῠσσᾰμένη
n κῠ́σσᾰν κῠσσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κυνέω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 803

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.