κόλαση
See also: Κόλαση
Greek
Alternative forms
- Κόλαση (Kólasi) (religion)
Etymology
Inherited from Byzantine Greek κόλαση (kólasē), form of κόλασις, from Ancient Greek κόλασις (kólasis, “chastisement, correction”), thus "the place of punishment".[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈko.la.si/
- Hyphenation: κό‧λα‧ση
Noun
κόλαση • (kólasi) f (plural κολάσεις)
- hell, inferno, a place of anguish and suffering
- Antonym: παράδεισος (parádeisos)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κόλαση (kólasi) | κολάσεις (koláseis) |
| genitive | κόλασης (kólasis) | κολάσεων (koláseon) |
| accusative | κόλαση (kólasi) | κολάσεις (koláseis) |
| vocative | κόλαση (kólasi) | κολάσεις (koláseis) |
Older or formal genitive singular: κολάσεως (koláseos)
Usually in the singular.
Related terms
- ακολασία f (akolasía, “debauchery”)
- ακόλαστος (akólastos, “lecherous”)
- κολασμένος (kolasménos, participle)
- κολασμός m (kolasmós)
- κολαστήριο n (kolastírio, “a place of suffering and torture”)
- and see: κολάζω (kolázo)
References
- ^ κόλαση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language