κόπος

Ancient Greek

Etymology

From κόπτω (kóptō, to cut).

Pronunciation

 

Noun

κόπος • (kóposm (genitive κόπου); second declension

  1. striking, beating
  2. toil and trouble, suffering
  3. fatigue, weariness
  4. work, exertion
    Synonym: μόχθος (mókhthos)

Inflection

Derived terms

  • κοπάζω (kopázō)
  • κόπασμα (kópasma)
  • κοπηρός (kopērós)
  • κοπιαρός (kopiarós)
  • κοπιάτης (kopiátēs)
  • κοπιάω (kopiáō)
  • κοπόω (kopóō)
  • κοπώδης (kopṓdēs)
  • κόπωσις (kópōsis)

Descendants

  • Greek: κόπος (kópos)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek κόπος (striking; fatigue). See κόπτω (kóptō, cut).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈko.pos/
  • Hyphenation: κό‧πος

Noun

κόπος • (kóposm (plural κόποι)

  1. toil, hard work, effort
    Synonym: προσπάθεια f (prospátheia)
  2. suffering
  3. fatigue
  4. pay, wages (for such work)

Declension

Declension of κόπος
singular plural
nominative κόπος (kópos) κόποι (kópoi)
genitive κόπου (kópou) κόπων (kópon)
accusative κόπο (kópo) κόπους (kópous)
vocative κόπε (kópe) κόποι (kópoi)

Synonyms

Derived terms

Expressions:

See also