πέρθω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰerH-dʰh₁- (“to pierce, strike”) and/or *bʰerdʰ- (“to cut, chop (off), hew, shear”).

Pronunciation

 

Verb

πέρθω • (pérthō)

  1. to sack, ravage, destroy (a city); to slay (a person)
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 1.1–2:
      Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
      πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
      Ándra moi énnepe, Moûsa, polútropon, hòs mála pollà
      plánkhthē, epeì Troíēs hieròn ptolíethron éperse;
      Muse, sing for me of the man of many ways, who wandered very far, after he sacked the holy city of Troy:
  2. to get by plundering

Inflection

   Present: πέρθω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέρθω πέρθεις πέρθει πέρθετον πέρθετον πέρθομεν πέρθετε πέρθουσῐ(ν)
subjunctive πέρθω πέρθῃς πέρθῃ πέρθητον πέρθητον πέρθωμεν πέρθητε πέρθωσῐ(ν)
optative πέρθοιμῐ πέρθοις πέρθοι πέρθοιτον περθοίτην πέρθοιμεν πέρθοιτε πέρθοιεν
imperative   πέρθε περθέτω πέρθετον περθέτων   πέρθετε περθόντων
active
infinitive πέρθειν
participle m πέρθων
f πέρθουσᾰ
n πέρθον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πέρθεσκον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέρθεσκον πέρθεσκες πέρθεσκε(ν) περθέσκετον περθεσκέτην περθέσκομεν περθέσκετε πέρθεσκον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πέρσω, πέρσομαι middle in passive sense
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέρσω πέρσεις πέρσει πέρσετον πέρσετον πέρσομεν πέρσετε πέρσουσῐ(ν)
optative πέρσοιμῐ πέρσοις πέρσοι πέρσοιτον περσοίτην πέρσοιμεν πέρσοιτε πέρσοιεν
middle indicative πέρσομαι πέρσῃ / πέρσει πέρσεται πέρσεσθον πέρσεσθον περσόμεθᾰ πέρσεσθε πέρσονται
optative περσοίμην πέρσοιο πέρσοιτο πέρσοισθον περσοίσθην περσοίμεθᾰ πέρσοισθε πέρσοιντο
active middle
infinitive πέρσειν πέρσεσθαι
participle m πέρσων περσόμενος
f πέρσουσᾰ περσομένη
n πέρσον περσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπερσᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπερσᾰ ἔπερσᾰς ἔπερσε(ν) ἐπέρσᾰτον ἐπερσᾰ́την ἐπέρσᾰμεν ἐπέρσᾰτε ἔπερσᾰν
subjunctive πέρσω πέρσῃς πέρσῃ πέρσητον πέρσητον πέρσωμεν πέρσητε πέρσωσῐ(ν)
optative πέρσαιμῐ πέρσειᾰς / πέρσαις πέρσειε(ν) / πέρσαι πέρσαιτον περσαίτην πέρσαιμεν πέρσαιτε πέρσειᾰν / πέρσαιεν
imperative   πέρσον περσᾰ́τω πέρσᾰτον περσᾰ́των   πέρσᾰτε περσᾰ́ντων
active
infinitive πέρσαι
participle m πέρσᾱς
f πέρσᾱσᾰ
n πέρσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέρσᾰ Epic
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέρσᾰ πέρσᾰς πέρσε(ν) πέρσᾰτον περσᾰ́την πέρσᾰμεν πέρσᾰτε πέρσᾰν
subjunctive πέρσω πέρσῃς πέρσῃ πέρσητον πέρσητον πέρσωμεν πέρσητε πέρσωσῐ(ν)
optative πέρσαιμῐ πέρσειᾰς / πέρσαις πέρσειε(ν) / πέρσαι πέρσαιτον περσαίτην πέρσαιμεν πέρσαιτε πέρσειᾰν / πέρσαιεν
imperative   πέρσον περσᾰ́τω πέρσᾰτον περσᾰ́των   πέρσᾰτε περσᾰ́ντων
active
infinitive πέρσαι
participle m πέρσᾱς
f πέρσᾱσᾰ
n πέρσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπραθον, ἐπραθόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπραθον ἔπραθες ἔπραθε(ν) ἐπράθετον ἐπραθέτην ἐπράθομεν ἐπράθετε ἔπραθον
subjunctive πράθω πράθῃς πράθῃ πράθητον πράθητον πράθωμεν πράθητε πράθωσῐ(ν)
optative πράθοιμῐ πράθοις πράθοι πράθοιτον πραθοίτην πράθοιμεν πράθοιτε πράθοιεν
imperative   πρᾶθε πραθέτω πράθετον πραθέτων   πράθετε πραθόντων
middle indicative ἐπραθόμην ἐπράθου ἐπράθετο ἐπράθεσθον ἐπραθέσθην ἐπραθόμεθᾰ ἐπράθεσθε ἐπράθοντο
subjunctive πράθωμαι πράθῃ πράθηται πράθησθον πράθησθον πραθώμεθᾰ πράθησθε πράθωνται
optative πραθοίμην πράθοιο πράθοιτο πράθοισθον πραθοίσθην πραθοίμεθᾰ πράθοισθε πράθοιντο
imperative   πραθοῦ πραθέσθω πράθεσθον πραθέσθων   πράθεσθε πραθέσθων
active middle
infinitive πραθεῖν πραθέσθαι
participle m πραθών πραθόμενος
f πραθοῦσᾰ πραθομένη
n πραθόν πραθόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πρᾶθον, πραθόμην Poetic
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρᾶθον πρᾶθες πρᾶθε(ν) πράθετον πραθέτην πράθομεν πράθετε πρᾶθον
subjunctive πράθω πράθῃς πράθῃ πράθητον πράθητον πράθωμεν πράθητε πράθωσῐ(ν)
optative πράθοιμῐ πράθοις πράθοι πράθοιτον πραθοίτην πράθοιμεν πράθοιτε πράθοιεν
imperative   πρᾶθε πραθέτω πράθετον πραθέτων   πράθετε πραθόντων
middle indicative πραθόμην πράθου πράθετο πράθεσθον πραθέσθην πραθόμεθᾰ πράθεσθε πράθοντο
subjunctive πράθωμαι πράθῃ πράθηται πράθησθον πράθησθον πραθώμεθᾰ πράθησθε πράθωνται
optative πραθοίμην πράθοιο πράθοιτο πράθοισθον πραθοίσθην πραθοίμεθᾰ πράθοισθε πράθοιντο
imperative   πραθοῦ πραθέσθω πράθεσθον πραθέσθων   πράθεσθε πραθέσθων
active middle
infinitive πραθεῖν πραθέσθαι
participle m πραθών πραθόμενος
f πραθοῦσᾰ πραθομένη
n πραθόν πραθόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.