τρώγω

Ancient Greek

Alternative forms

τρᾰ́γω (trắgō) — Doric

Etymology

Probably derived from the o-grade of a Proto-Indo-European *treh₂ǵ- (“to nibble, munch”) and cognate with Old Armenian արածեմ (aracem, “to graze, pasture”), Tocharian B tresk- (“to chew”) (< *trek-sk).^[1] However, Beekes finds this derivation unconvincing, implicitly rejecting the existence of a laryngeal in the reconstructed root, and suggests a Pre-Greek origin.^[2]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /trɔ̌ː.ɡɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtro.ɡo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtro.ɣo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtro.ɣo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtro.ɣo/

Verb

τρώγω • (trṓgō)

to gnaw, to nibble, to munch, to swallow
to eat vegetables, fruit or dessert
(simply) to eat

Inflection

Also: future: ἔδομαι (édomai), aorist 2: ἔφαγον (éphagon), present perfect: ἐδήδοκα (edḗdoka), pluperfect: ἐδηδόκειν (edēdókein)

Present: τρώγω, τρώγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρώγω	τρώγεις	τρώγει	τρώγετον	τρώγετον	τρώγομεν	τρώγετε	τρώγουσῐ(ν)
	subjunctive	τρώγω	τρώγῃς	τρώγῃ	τρώγητον	τρώγητον	τρώγωμεν	τρώγητε	τρώγωσῐ(ν)
	optative	τρώγοιμῐ	τρώγοις	τρώγοι	τρώγοιτον	τρωγοίτην	τρώγοιμεν	τρώγοιτε	τρώγοιεν
	imperative		τρῶγε	τρωγέτω	τρώγετον	τρωγέτων		τρώγετε	τρωγόντων
middle/ passive	indicative	τρώγομαι	τρώγῃ / τρώγει	τρώγεται	τρώγεσθον	τρώγεσθον	τρωγόμεθᾰ	τρώγεσθε	τρώγονται
	subjunctive	τρώγωμαι	τρώγῃ	τρώγηται	τρώγησθον	τρώγησθον	τρωγώμεθᾰ	τρώγησθε	τρώγωνται
	optative	τρωγοίμην	τρώγοιο	τρώγοιτο	τρώγοισθον	τρωγοίσθην	τρωγοίμεθᾰ	τρώγοισθε	τρώγοιντο
	imperative		τρώγου	τρωγέσθω	τρώγεσθον	τρωγέσθων		τρώγεσθε	τρωγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρώγειν				τρώγεσθαι
participle	m	τρώγων				τρωγόμενος
	f	τρώγουσᾰ				τρωγομένη
	n	τρῶγον				τρωγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔτρωγον, ἐτρωγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρωγον	ἔτρωγες	ἔτρωγε(ν)	ἐτρώγετον	ἐτρωγέτην	ἐτρώγομεν	ἐτρώγετε	ἔτρωγον
middle/ passive	indicative	ἐτρωγόμην	ἐτρώγου	ἐτρώγετο	ἐτρώγεσθον	ἐτρωγέσθην	ἐτρωγόμεθᾰ	ἐτρώγεσθε	ἐτρώγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: τρώξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	τρώξομαι	τρώξῃ / τρώξει	τρώξεται	τρώξεσθον	τρώξεσθον	τρωξόμεθᾰ	τρώξεσθε	τρώξονται
middle	optative	τρωξοίμην	τρώξοιο	τρώξοιτο	τρώξοισθον	τρωξοίσθην	τρωξοίμεθᾰ	τρώξοισθε	τρώξοιντο
					middle
infinitive					τρώξεσθαι
participle	m				τρωξόμενος
	f				τρωξομένη
	n				τρωξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔτρᾰγον, ἐτρᾰγόμην, ἐτρᾰ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρᾰγον	ἔτρᾰγες	ἔτρᾰγε(ν)	ἐτρᾰ́γετον	ἐτρᾰγέτην	ἐτρᾰ́γομεν	ἐτρᾰ́γετε	ἔτρᾰγον
	subjunctive	τρᾰ́γω	τρᾰ́γῃς	τρᾰ́γῃ	τρᾰ́γητον	τρᾰ́γητον	τρᾰ́γωμεν	τρᾰ́γητε	τρᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	τρᾰ́γοιμῐ	τρᾰ́γοις	τρᾰ́γοι	τρᾰ́γοιτον	τρᾰγοίτην	τρᾰ́γοιμεν	τρᾰ́γοιτε	τρᾰ́γοιεν
	imperative		τρᾰ́γε	τρᾰγέτω	τρᾰ́γετον	τρᾰγέτων		τρᾰ́γετε	τρᾰγόντων
middle	indicative	ἐτρᾰγόμην	ἐτρᾰ́γου	ἐτρᾰ́γετο	ἐτρᾰ́γεσθον	ἐτρᾰγέσθην	ἐτρᾰγόμεθᾰ	ἐτρᾰ́γεσθε	ἐτρᾰ́γοντο
	subjunctive	τρᾰ́γωμαι	τρᾰ́γῃ	τρᾰ́γηται	τρᾰ́γησθον	τρᾰ́γησθον	τρᾰγώμεθᾰ	τρᾰ́γησθε	τρᾰ́γωνται
	optative	τρᾰγοίμην	τρᾰ́γοιο	τρᾰ́γοιτο	τρᾰ́γοισθον	τρᾰγοίσθην	τρᾰγοίμεθᾰ	τρᾰ́γοισθε	τρᾰ́γοιντο
	imperative		τρᾰγοῦ	τρᾰγέσθω	τρᾰ́γεσθον	τρᾰγέσθων		τρᾰ́γεσθε	τρᾰγέσθων
passive	indicative	ἐτρᾰ́γην	ἐτρᾰ́γης	ἐτρᾰ́γη	ἐτρᾰ́γητον	ἐτρᾰγήτην	ἐτρᾰ́γημεν	ἐτρᾰ́γητε	ἐτρᾰ́γησᾰν
	subjunctive	τρᾰγῶ	τρᾰγῇς	τρᾰγῇ	τρᾰγῆτον	τρᾰγῆτον	τρᾰγῶμεν	τρᾰγῆτε	τρᾰγῶσῐ(ν)
	optative	τρᾰγείην	τρᾰγείης	τρᾰγείη	τρᾰγεῖτον / τρᾰγείητον	τρᾰγείτην / τρᾰγειήτην	τρᾰγεῖμεν / τρᾰγείημεν	τρᾰγεῖτε / τρᾰγείητε	τρᾰγεῖεν / τρᾰγείησᾰν
	imperative		τρᾰ́γηθῐ	τρᾰγήτω	τρᾰ́γητον	τρᾰγήτων		τρᾰ́γητε	τρᾰγέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρᾰγεῖν			τρᾰγέσθαι		τρᾰγῆναι
participle	m	τρᾰγών			τρᾰγόμενος		τρᾰγείς
	f	τρᾰγοῦσᾰ			τρᾰγομένη		τρᾰγεῖσᾰ
	n	τρᾰγόν			τρᾰγόμενον		τρᾰγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τέτρογμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τέτρογμαι	τέτροξαι	τέτροκται	τέτροχθον	τέτροχθον	τετρόγμεθᾰ	τέτροχθε	τετρόγᾰται
	subjunctive	τετρογμένος ὦ	τετρογμένος ᾖς	τετρογμένος ᾖ	τετρογμένω ἦτον	τετρογμένω ἦτον	τετρογμένοι ὦμεν	τετρογμένοι ἦτε	τετρογμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετρογμένος εἴην	τετρογμένος εἴης	τετρογμένος εἴη	τετρογμένω εἴητον / εἶτον	τετρογμένω εἰήτην / εἴτην	τετρογμένοι εἴημεν / εἶμεν	τετρογμένοι εἴητε / εἶτε	τετρογμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		τέτροξο	τετρόχθω	τέτροχθον	τετρόχθων		τέτροχθε	τετρόχθων
						middle/passive
infinitive						τετρόχθαι
participle	m					τετρογμένος
	f					τετρογμένη
	n					τετρογμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

τρωγᾰ́λῐᾰ (trōgắlĭă)
τρώγλη (trṓglē)
τρώκτης (trṓktēs)

Descendants

Greek: τρώω (tróo)
Mariupol Greek: тро́гу (tróhu)

References

^ Martirosyan, Hrach (2010) “aracem”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 125
^ Beekes, Robert S. P. (2010) “τρώγω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1514

Greek

Verb

τρώγω • (trógo) (past έφαγα, passive τρώγομαι)

alternative form of τρώω (tróo)

Conjugation

τρώω/τρώγω, τρώγομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τρώω, {}	φάω	τρώγομαι	φαγωθώ
2 sg	τρως, {τρώγεις}	φας	τρώγεσαι	φαγωθείς
3 sg	τρώει, {τρώγει}	φάει	τρώγεται	φαγωθεί

1 pl	τρώμε, {τρώγομε}, [τρώγουμε]	φάμε	τρωγόμαστε	φαγωθούμε
2 pl	τρώτε, {τρώγετε}	φάτε	τρώγεστε, τρωγόσαστε	φαγωθείτε
3 pl	τρώνε, τρων, {τρώγουν(ε)}	φάνε, φαν	τρώγονται	φαγωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έτρωγα	έφαγα	τρωγόμουν(α)	φαγώθηκα
2 sg	έτρωγες	έφαγες	τρωγόσουν(α)	φαγώθηκες
3 sg	έτρωγε	έφαγε	τρωγόταν(ε)	φαγώθηκε

1 pl	τρώγαμε	φάγαμε	τρωγόμασταν, (τρωγόμαστε)	φαγωθήκαμε
2 pl	τρώγατε	φάγατε	τρωγόσασταν,(τρωγόσαστε)	φαγωθήκατε
3 pl	έτρωγαν, τρώγαν, τρώγανε	έφαγαν, φάγαν, φάγανε	τρώγονταν, τρωγόντουσαν	φαγώθηκαν, φαγωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τρώω, {θα } ➤	θα φάω ➤	θα τρώγομαι ➤	θα φαγωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τρως, …, {θα τρώγεις}, …	θα φας, …	θα τρώγεσαι, …	θα φαγωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φάει έχω, έχεις, … φαγωμένο ➤		έχω, έχεις, … φαγωθεί είμαι, είσαι, … φαγωμένος ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φάει είχα, είχες, … φαγωμένο		είχα, είχες, … φαγωθεί ήμουν, ήσουν, … φαγωμένος
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φάει θα έχω, θα έχεις, … φαγωμένο		θα έχω, θα έχεις, … φαγωθεί θα είμαι, θα είσαι, … φαγωμένος

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τρώγε, (τρώε)	φάε		—
2 pl	τρώτε, τρώγετε, [τρώετε]	φάτε	τρώγεστε	φαγωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τρώγοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας φάει ➤		φαγωμένος ➤

Nonfinite form➤	φάει		φαγωθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

[1] Martirosyan, Hrach (2010) “aracem”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 125

[2] Beekes, Robert S. P. (2010) “τρώγω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1514

[1]

[2]

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Derived terms

Descendants

References

Further reading

Greek

Verb

Conjugation