розійтися

Ukrainian

From розі- (rozi-) +‎ йти́ (jtý) +‎ -ся (-sja). Compare Russian разойти́сь (razojtísʹ), Belarusian разысці́ся (razyscísja), Polish rozejść się.

розійти́ся • (rozijtýsja) pf (imperfective розхо́дитися or розіхо́дитися (rare))

to go off (in different directions), to go their separate ways, to part, to part company, to part ways
to break up, to disperse, to split up (of a group)
Розійди́сь! (military command) ― Rozijdýsʹ! ― Dismissed!
to pass by each other
to move apart, to spread apart, to spread out (to become further apart, leaving more space)
to break up, to separate, to split up (to end a (usually romantic or sexual) relationship with each other)
to drift apart, to go their separate ways, to part company, to part ways (to discontinue association or communication)
to differ, to diverge, to be at odds (to disagree)
to come apart, to split
to diverge (to tend in different directions)
to spread (to take up a larger area or space; to expand, be extended)
to spread (to be disseminated)
to sell out, to be snapped up (to be sold until out of stock)
to clear, to disperse, to dissipate (of clouds, fog, etc.)

Conjugation of розійти́ся, розійти́сь (irregular, perfective, reflexive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
perfective aspect
infinitive	розійти́ся, розійти́сь rozijtýsja, rozijtýsʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	розійшо́вшись rozijšóvšysʹ
	present tense	future tense
1st singular я	—	розійду́ся, розійду́сь rozijdúsja, rozijdúsʹ
2nd singular ти	—	розі́йдешся rozíjdešsja
3rd singular він / вона / воно	—	розі́йдеться rozíjdetʹsja
1st plural ми	—	розі́йдемся, розі́йдемося, розі́йдемось rozíjdemsja, rozíjdemosja, rozíjdemosʹ
2nd plural ви	—	розі́йдетеся, розі́йдетесь rozíjdetesja, rozíjdetesʹ
3rd plural вони	—	розі́йдуться rozíjdutʹsja
imperative	singular	plural
first-person	—	розійді́мся, розійді́мося, розійді́мось rozijdímsja, rozijdímosja, rozijdímosʹ
second-person	розійди́ся, розійди́сь rozijdýsja, rozijdýsʹ	розійді́ться rozijdítʹsja
past tense	singular	plural ми / ви / вони
masculine я / ти / він	розійшо́вся, розійшо́всь rozijšóvsja, rozijšóvsʹ	розійшли́ся, розійшли́сь rozijšlýsja, rozijšlýsʹ
feminine я / ти / вона	розійшла́ся, розійшла́сь rozijšlásja, rozijšlásʹ
neuter воно	розійшло́ся, розійшло́сь rozijšlósja, rozijšlósʹ

Bilodid, I. K., editor (1977), “розійтися”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), volumes 8 (Природа – Ряхтливий), Kyiv: Naukova Dumka, page 683
“розійтися”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)