سمر

See also: شمر

Arabic

Etymology 1

Root
س م ر (s m r)
8 terms

Verb

سَمَرَ • (samara) I (non-past يَسْمُرُ (yasmuru), verbal noun سَمْرَة (samra) or سَمْر (samr) or سُمُور (sumūr))

  1. to keep watch, preserve, to stay awake, to speak at night, to speak late at night, to live night-life, to be around at night (of people and animals)
Conjugation
Conjugation of سَمَرَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns سَمْرَة, سَمْر, سُمُور)
verbal noun
الْمَصْدَر
سَمْرَة, سَمْر, سُمُور
samra, samr, sumūr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
سَامِر
sāmir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْمُور
masmūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَمَرْتُ
samartu
سَمَرْتَ
samarta
سَمَرَ
samara
سَمَرْتُمَا
samartumā
سَمَرَا
samarā
سَمَرْنَا
samarnā
سَمَرْتُمْ
samartum
سَمَرُوا
samarū
f سَمَرْتِ
samarti
سَمَرَتْ
samarat
سَمَرَتَا
samaratā
سَمَرْتُنَّ
samartunna
سَمَرْنَ
samarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسْمُرُ
ʔasmuru
تَسْمُرُ
tasmuru
يَسْمُرُ
yasmuru
تَسْمُرَانِ
tasmurāni
يَسْمُرَانِ
yasmurāni
نَسْمُرُ
nasmuru
تَسْمُرُونَ
tasmurūna
يَسْمُرُونَ
yasmurūna
f تَسْمُرِينَ
tasmurīna
تَسْمُرُ
tasmuru
تَسْمُرَانِ
tasmurāni
تَسْمُرْنَ
tasmurna
يَسْمُرْنَ
yasmurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسْمُرَ
ʔasmura
تَسْمُرَ
tasmura
يَسْمُرَ
yasmura
تَسْمُرَا
tasmurā
يَسْمُرَا
yasmurā
نَسْمُرَ
nasmura
تَسْمُرُوا
tasmurū
يَسْمُرُوا
yasmurū
f تَسْمُرِي
tasmurī
تَسْمُرَ
tasmura
تَسْمُرَا
tasmurā
تَسْمُرْنَ
tasmurna
يَسْمُرْنَ
yasmurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسْمُرْ
ʔasmur
تَسْمُرْ
tasmur
يَسْمُرْ
yasmur
تَسْمُرَا
tasmurā
يَسْمُرَا
yasmurā
نَسْمُرْ
nasmur
تَسْمُرُوا
tasmurū
يَسْمُرُوا
yasmurū
f تَسْمُرِي
tasmurī
تَسْمُرْ
tasmur
تَسْمُرَا
tasmurā
تَسْمُرْنَ
tasmurna
يَسْمُرْنَ
yasmurna
imperative
الْأَمْر
m اُسْمُرْ
usmur
اُسْمُرَا
usmurā
اُسْمُرُوا
usmurū
f اُسْمُرِي
usmurī
اُسْمُرْنَ
usmurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُمِرْتُ
sumirtu
سُمِرْتَ
sumirta
سُمِرَ
sumira
سُمِرْتُمَا
sumirtumā
سُمِرَا
sumirā
سُمِرْنَا
sumirnā
سُمِرْتُمْ
sumirtum
سُمِرُوا
sumirū
f سُمِرْتِ
sumirti
سُمِرَتْ
sumirat
سُمِرَتَا
sumiratā
سُمِرْتُنَّ
sumirtunna
سُمِرْنَ
sumirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْمَرُ
ʔusmaru
تُسْمَرُ
tusmaru
يُسْمَرُ
yusmaru
تُسْمَرَانِ
tusmarāni
يُسْمَرَانِ
yusmarāni
نُسْمَرُ
nusmaru
تُسْمَرُونَ
tusmarūna
يُسْمَرُونَ
yusmarūna
f تُسْمَرِينَ
tusmarīna
تُسْمَرُ
tusmaru
تُسْمَرَانِ
tusmarāni
تُسْمَرْنَ
tusmarna
يُسْمَرْنَ
yusmarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْمَرَ
ʔusmara
تُسْمَرَ
tusmara
يُسْمَرَ
yusmara
تُسْمَرَا
tusmarā
يُسْمَرَا
yusmarā
نُسْمَرَ
nusmara
تُسْمَرُوا
tusmarū
يُسْمَرُوا
yusmarū
f تُسْمَرِي
tusmarī
تُسْمَرَ
tusmara
تُسْمَرَا
tusmarā
تُسْمَرْنَ
tusmarna
يُسْمَرْنَ
yusmarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْمَرْ
ʔusmar
تُسْمَرْ
tusmar
يُسْمَرْ
yusmar
تُسْمَرَا
tusmarā
يُسْمَرَا
yusmarā
نُسْمَرْ
nusmar
تُسْمَرُوا
tusmarū
يُسْمَرُوا
yusmarū
f تُسْمَرِي
tusmarī
تُسْمَرْ
tusmar
تُسْمَرَا
tusmarā
تُسْمَرْنَ
tusmarna
يُسْمَرْنَ
yusmarna

Verb

سَمَرَ • (samara) I (non-past يَسْمُرُ (yasmuru), verbal noun سُمْرَة (sumra) or سَمَار (samār))
سَمِرَ • (samira) I (non-past يَسْمَرُ (yasmaru), verbal noun سُمْرَة (sumra) or سَمَار (samār))

  1. to be or become brown
Conjugation
Conjugation of سَمَرَ (I, sound, a ~ u, no passive, verbal nouns سُمْرَة, سَمَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
سُمْرَة, سَمَار
sumra, samār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
أَسْمَر
ʔasmar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَمَرْتُ
samartu
سَمَرْتَ
samarta
سَمَرَ
samara
سَمَرْتُمَا
samartumā
سَمَرَا
samarā
سَمَرْنَا
samarnā
سَمَرْتُمْ
samartum
سَمَرُوا
samarū
f سَمَرْتِ
samarti
سَمَرَتْ
samarat
سَمَرَتَا
samaratā
سَمَرْتُنَّ
samartunna
سَمَرْنَ
samarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسْمُرُ
ʔasmuru
تَسْمُرُ
tasmuru
يَسْمُرُ
yasmuru
تَسْمُرَانِ
tasmurāni
يَسْمُرَانِ
yasmurāni
نَسْمُرُ
nasmuru
تَسْمُرُونَ
tasmurūna
يَسْمُرُونَ
yasmurūna
f تَسْمُرِينَ
tasmurīna
تَسْمُرُ
tasmuru
تَسْمُرَانِ
tasmurāni
تَسْمُرْنَ
tasmurna
يَسْمُرْنَ
yasmurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسْمُرَ
ʔasmura
تَسْمُرَ
tasmura
يَسْمُرَ
yasmura
تَسْمُرَا
tasmurā
يَسْمُرَا
yasmurā
نَسْمُرَ
nasmura
تَسْمُرُوا
tasmurū
يَسْمُرُوا
yasmurū
f تَسْمُرِي
tasmurī
تَسْمُرَ
tasmura
تَسْمُرَا
tasmurā
تَسْمُرْنَ
tasmurna
يَسْمُرْنَ
yasmurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسْمُرْ
ʔasmur
تَسْمُرْ
tasmur
يَسْمُرْ
yasmur
تَسْمُرَا
tasmurā
يَسْمُرَا
yasmurā
نَسْمُرْ
nasmur
تَسْمُرُوا
tasmurū
يَسْمُرُوا
yasmurū
f تَسْمُرِي
tasmurī
تَسْمُرْ
tasmur
تَسْمُرَا
tasmurā
تَسْمُرْنَ
tasmurna
يَسْمُرْنَ
yasmurna
imperative
الْأَمْر
m اُسْمُرْ
usmur
اُسْمُرَا
usmurā
اُسْمُرُوا
usmurū
f اُسْمُرِي
usmurī
اُسْمُرْنَ
usmurna
Conjugation of سَمِرَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal nouns سُمْرَة, سَمَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
سُمْرَة, سَمَار
sumra, samār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
أَسْمَر
ʔasmar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَمِرْتُ
samirtu
سَمِرْتَ
samirta
سَمِرَ
samira
سَمِرْتُمَا
samirtumā
سَمِرَا
samirā
سَمِرْنَا
samirnā
سَمِرْتُمْ
samirtum
سَمِرُوا
samirū
f سَمِرْتِ
samirti
سَمِرَتْ
samirat
سَمِرَتَا
samiratā
سَمِرْتُنَّ
samirtunna
سَمِرْنَ
samirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسْمَرُ
ʔasmaru
تَسْمَرُ
tasmaru
يَسْمَرُ
yasmaru
تَسْمَرَانِ
tasmarāni
يَسْمَرَانِ
yasmarāni
نَسْمَرُ
nasmaru
تَسْمَرُونَ
tasmarūna
يَسْمَرُونَ
yasmarūna
f تَسْمَرِينَ
tasmarīna
تَسْمَرُ
tasmaru
تَسْمَرَانِ
tasmarāni
تَسْمَرْنَ
tasmarna
يَسْمَرْنَ
yasmarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسْمَرَ
ʔasmara
تَسْمَرَ
tasmara
يَسْمَرَ
yasmara
تَسْمَرَا
tasmarā
يَسْمَرَا
yasmarā
نَسْمَرَ
nasmara
تَسْمَرُوا
tasmarū
يَسْمَرُوا
yasmarū
f تَسْمَرِي
tasmarī
تَسْمَرَ
tasmara
تَسْمَرَا
tasmarā
تَسْمَرْنَ
tasmarna
يَسْمَرْنَ
yasmarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسْمَرْ
ʔasmar
تَسْمَرْ
tasmar
يَسْمَرْ
yasmar
تَسْمَرَا
tasmarā
يَسْمَرَا
yasmarā
نَسْمَرْ
nasmar
تَسْمَرُوا
tasmarū
يَسْمَرُوا
yasmarū
f تَسْمَرِي
tasmarī
تَسْمَرْ
tasmar
تَسْمَرَا
tasmarā
تَسْمَرْنَ
tasmarna
يَسْمَرْنَ
yasmarna
imperative
الْأَمْر
m اِسْمَرْ
ismar
اِسْمَرَا
ismarā
اِسْمَرُوا
ismarū
f اِسْمَرِي
ismarī
اِسْمَرْنَ
ismarna

Verb

سَمَّرَ • (sammara) II (non-past يُسَمِّرُ (yusammiru), verbal noun تَسْمِير (tasmīr))

  1. to brown, to add brownness to, to tan etc.
Conjugation
Conjugation of سَمَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَسْمِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَسْمِير
tasmīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسَمِّر
musammir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسَمَّر
musammar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَمَّرْتُ
sammartu
سَمَّرْتَ
sammarta
سَمَّرَ
sammara
سَمَّرْتُمَا
sammartumā
سَمَّرَا
sammarā
سَمَّرْنَا
sammarnā
سَمَّرْتُمْ
sammartum
سَمَّرُوا
sammarū
f سَمَّرْتِ
sammarti
سَمَّرَتْ
sammarat
سَمَّرَتَا
sammaratā
سَمَّرْتُنَّ
sammartunna
سَمَّرْنَ
sammarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَمِّرُ
ʔusammiru
تُسَمِّرُ
tusammiru
يُسَمِّرُ
yusammiru
تُسَمِّرَانِ
tusammirāni
يُسَمِّرَانِ
yusammirāni
نُسَمِّرُ
nusammiru
تُسَمِّرُونَ
tusammirūna
يُسَمِّرُونَ
yusammirūna
f تُسَمِّرِينَ
tusammirīna
تُسَمِّرُ
tusammiru
تُسَمِّرَانِ
tusammirāni
تُسَمِّرْنَ
tusammirna
يُسَمِّرْنَ
yusammirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَمِّرَ
ʔusammira
تُسَمِّرَ
tusammira
يُسَمِّرَ
yusammira
تُسَمِّرَا
tusammirā
يُسَمِّرَا
yusammirā
نُسَمِّرَ
nusammira
تُسَمِّرُوا
tusammirū
يُسَمِّرُوا
yusammirū
f تُسَمِّرِي
tusammirī
تُسَمِّرَ
tusammira
تُسَمِّرَا
tusammirā
تُسَمِّرْنَ
tusammirna
يُسَمِّرْنَ
yusammirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَمِّرْ
ʔusammir
تُسَمِّرْ
tusammir
يُسَمِّرْ
yusammir
تُسَمِّرَا
tusammirā
يُسَمِّرَا
yusammirā
نُسَمِّرْ
nusammir
تُسَمِّرُوا
tusammirū
يُسَمِّرُوا
yusammirū
f تُسَمِّرِي
tusammirī
تُسَمِّرْ
tusammir
تُسَمِّرَا
tusammirā
تُسَمِّرْنَ
tusammirna
يُسَمِّرْنَ
yusammirna
imperative
الْأَمْر
m سَمِّرْ
sammir
سَمِّرَا
sammirā
سَمِّرُوا
sammirū
f سَمِّرِي
sammirī
سَمِّرْنَ
sammirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُمِّرْتُ
summirtu
سُمِّرْتَ
summirta
سُمِّرَ
summira
سُمِّرْتُمَا
summirtumā
سُمِّرَا
summirā
سُمِّرْنَا
summirnā
سُمِّرْتُمْ
summirtum
سُمِّرُوا
summirū
f سُمِّرْتِ
summirti
سُمِّرَتْ
summirat
سُمِّرَتَا
summiratā
سُمِّرْتُنَّ
summirtunna
سُمِّرْنَ
summirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَمَّرُ
ʔusammaru
تُسَمَّرُ
tusammaru
يُسَمَّرُ
yusammaru
تُسَمَّرَانِ
tusammarāni
يُسَمَّرَانِ
yusammarāni
نُسَمَّرُ
nusammaru
تُسَمَّرُونَ
tusammarūna
يُسَمَّرُونَ
yusammarūna
f تُسَمَّرِينَ
tusammarīna
تُسَمَّرُ
tusammaru
تُسَمَّرَانِ
tusammarāni
تُسَمَّرْنَ
tusammarna
يُسَمَّرْنَ
yusammarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَمَّرَ
ʔusammara
تُسَمَّرَ
tusammara
يُسَمَّرَ
yusammara
تُسَمَّرَا
tusammarā
يُسَمَّرَا
yusammarā
نُسَمَّرَ
nusammara
تُسَمَّرُوا
tusammarū
يُسَمَّرُوا
yusammarū
f تُسَمَّرِي
tusammarī
تُسَمَّرَ
tusammara
تُسَمَّرَا
tusammarā
تُسَمَّرْنَ
tusammarna
يُسَمَّرْنَ
yusammarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَمَّرْ
ʔusammar
تُسَمَّرْ
tusammar
يُسَمَّرْ
yusammar
تُسَمَّرَا
tusammarā
يُسَمَّرَا
yusammarā
نُسَمَّرْ
nusammar
تُسَمَّرُوا
tusammarū
يُسَمَّرُوا
yusammarū
f تُسَمَّرِي
tusammarī
تُسَمَّرْ
tusammar
تُسَمَّرَا
tusammarā
تُسَمَّرْنَ
tusammarna
يُسَمَّرْنَ
yusammarna

Proper noun

سَمَر • (samarf

  1. a female given name, Samar
Declension
Declension of noun سَمَر (samar)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal سَمَر
samar
nominative سَمَرُ
samaru
accusative سَمَرَ
samara
genitive سَمَرَ
samara

Noun

سَمُر • (samurm (collective, singulative سَمُرَة f (samura))

  1. acacia, a plant of several species of the Acacieae tribe
Declension
Declension of noun سَمُر (samur)
collective basic collective triptote
indefinite definite construct
informal سَمُر
samur
السَّمُر
as-samur
سَمُر
samur
nominative سَمُرٌ
samurun
السَّمُرُ
as-samuru
سَمُرُ
samuru
accusative سَمُرًا
samuran
السَّمُرَ
as-samura
سَمُرَ
samura
genitive سَمُرٍ
samurin
السَّمُرِ
as-samuri
سَمُرِ
samuri
singulative singulative triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal سَمُرَة
samura
السَّمُرَة
as-samura
سَمُرَة
samurat
nominative سَمُرَةٌ
samuratun
السَّمُرَةُ
as-samuratu
سَمُرَةُ
samuratu
accusative سَمُرَةً
samuratan
السَّمُرَةَ
as-samurata
سَمُرَةَ
samurata
genitive سَمُرَةٍ
samuratin
السَّمُرَةِ
as-samurati
سَمُرَةِ
samurati
dual indefinite definite construct
informal سَمُرَتَيْن
samuratayn
السَّمُرَتَيْن
as-samuratayn
سَمُرَتَيْ
samuratay
nominative سَمُرَتَانِ
samuratāni
السَّمُرَتَانِ
as-samuratāni
سَمُرَتَا
samuratā
accusative سَمُرَتَيْنِ
samuratayni
السَّمُرَتَيْنِ
as-samuratayni
سَمُرَتَيْ
samuratay
genitive سَمُرَتَيْنِ
samuratayni
السَّمُرَتَيْنِ
as-samuratayni
سَمُرَتَيْ
samuratay
paucal (3-10) sound feminine paucal
indefinite definite construct
informal سَمُرَات
samurāt
السَّمُرَات
as-samurāt
سَمُرَات
samurāt
nominative سَمُرَاتٌ
samurātun
السَّمُرَاتُ
as-samurātu
سَمُرَاتُ
samurātu
accusative سَمُرَاتٍ
samurātin
السَّمُرَاتِ
as-samurāti
سَمُرَاتِ
samurāti
genitive سَمُرَاتٍ
samurātin
السَّمُرَاتِ
as-samurāti
سَمُرَاتِ
samurāti

Etymology 2

Denominal verb of مِسْمَار (mismār).

Verb

سَمَّرَ • (sammara) II (non-past يُسَمِّرُ (yusammiru), verbal noun تَسْمِير (tasmīr))

  1. to fasten by means of nails, to tack etc.
  2. to nail
Conjugation
Conjugation of سَمَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَسْمِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَسْمِير
tasmīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسَمِّر
musammir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسَمَّر
musammar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَمَّرْتُ
sammartu
سَمَّرْتَ
sammarta
سَمَّرَ
sammara
سَمَّرْتُمَا
sammartumā
سَمَّرَا
sammarā
سَمَّرْنَا
sammarnā
سَمَّرْتُمْ
sammartum
سَمَّرُوا
sammarū
f سَمَّرْتِ
sammarti
سَمَّرَتْ
sammarat
سَمَّرَتَا
sammaratā
سَمَّرْتُنَّ
sammartunna
سَمَّرْنَ
sammarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَمِّرُ
ʔusammiru
تُسَمِّرُ
tusammiru
يُسَمِّرُ
yusammiru
تُسَمِّرَانِ
tusammirāni
يُسَمِّرَانِ
yusammirāni
نُسَمِّرُ
nusammiru
تُسَمِّرُونَ
tusammirūna
يُسَمِّرُونَ
yusammirūna
f تُسَمِّرِينَ
tusammirīna
تُسَمِّرُ
tusammiru
تُسَمِّرَانِ
tusammirāni
تُسَمِّرْنَ
tusammirna
يُسَمِّرْنَ
yusammirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَمِّرَ
ʔusammira
تُسَمِّرَ
tusammira
يُسَمِّرَ
yusammira
تُسَمِّرَا
tusammirā
يُسَمِّرَا
yusammirā
نُسَمِّرَ
nusammira
تُسَمِّرُوا
tusammirū
يُسَمِّرُوا
yusammirū
f تُسَمِّرِي
tusammirī
تُسَمِّرَ
tusammira
تُسَمِّرَا
tusammirā
تُسَمِّرْنَ
tusammirna
يُسَمِّرْنَ
yusammirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَمِّرْ
ʔusammir
تُسَمِّرْ
tusammir
يُسَمِّرْ
yusammir
تُسَمِّرَا
tusammirā
يُسَمِّرَا
yusammirā
نُسَمِّرْ
nusammir
تُسَمِّرُوا
tusammirū
يُسَمِّرُوا
yusammirū
f تُسَمِّرِي
tusammirī
تُسَمِّرْ
tusammir
تُسَمِّرَا
tusammirā
تُسَمِّرْنَ
tusammirna
يُسَمِّرْنَ
yusammirna
imperative
الْأَمْر
m سَمِّرْ
sammir
سَمِّرَا
sammirā
سَمِّرُوا
sammirū
f سَمِّرِي
sammirī
سَمِّرْنَ
sammirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُمِّرْتُ
summirtu
سُمِّرْتَ
summirta
سُمِّرَ
summira
سُمِّرْتُمَا
summirtumā
سُمِّرَا
summirā
سُمِّرْنَا
summirnā
سُمِّرْتُمْ
summirtum
سُمِّرُوا
summirū
f سُمِّرْتِ
summirti
سُمِّرَتْ
summirat
سُمِّرَتَا
summiratā
سُمِّرْتُنَّ
summirtunna
سُمِّرْنَ
summirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَمَّرُ
ʔusammaru
تُسَمَّرُ
tusammaru
يُسَمَّرُ
yusammaru
تُسَمَّرَانِ
tusammarāni
يُسَمَّرَانِ
yusammarāni
نُسَمَّرُ
nusammaru
تُسَمَّرُونَ
tusammarūna
يُسَمَّرُونَ
yusammarūna
f تُسَمَّرِينَ
tusammarīna
تُسَمَّرُ
tusammaru
تُسَمَّرَانِ
tusammarāni
تُسَمَّرْنَ
tusammarna
يُسَمَّرْنَ
yusammarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَمَّرَ
ʔusammara
تُسَمَّرَ
tusammara
يُسَمَّرَ
yusammara
تُسَمَّرَا
tusammarā
يُسَمَّرَا
yusammarā
نُسَمَّرَ
nusammara
تُسَمَّرُوا
tusammarū
يُسَمَّرُوا
yusammarū
f تُسَمَّرِي
tusammarī
تُسَمَّرَ
tusammara
تُسَمَّرَا
tusammarā
تُسَمَّرْنَ
tusammarna
يُسَمَّرْنَ
yusammarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَمَّرْ
ʔusammar
تُسَمَّرْ
tusammar
يُسَمَّرْ
yusammar
تُسَمَّرَا
tusammarā
يُسَمَّرَا
yusammarā
نُسَمَّرْ
nusammar
تُسَمَّرُوا
tusammarū
يُسَمَّرُوا
yusammarū
f تُسَمَّرِي
tusammarī
تُسَمَّرْ
tusammar
تُسَمَّرَا
tusammarā
تُسَمَّرْنَ
tusammarna
يُسَمَّرْنَ
yusammarna

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

سُمْر • (sumrm pl

  1. masculine plural of أَسْمَر (ʔasmar)

References

Ottoman Turkish

Etymology

From Greek σαμάρι (samári, packsaddle), from Ancient Greek σαγμάριον (sagmárion), a diminutive of σάγμᾰ (ságmă, packsaddle). Alternatively, it could derive from Proto-Turkic *samar (sack, packsaddle),[1] even though this is less likely.

Noun

سمر • (semer) (definite accusative سمری (semeri), plural سمرلر (semerler))

  1. packsaddle, bat, a saddle used to secure and carry goods on the back of an animal
    Synonym: پالان (palan)
  2. porter's knot, a double shoulder pad worn with a strap around the forehead, used by porters
    Synonym: آرقه‌لج (arkalac)

Derived terms

  • سمر اورمق (semer urmak, to put a packsaddle to a beast)
  • سمر بیكیری (semer beygiri, pack horse)
  • سمرجی (semerci, maker or seller of packsaddles)
  • سمرلتمك (semerletmek, to make or let be saddled)
  • سمرلمك (semerlemek, to put on a packsaddle)
  • سمرلو (semerli, provided with a packsaddle)
  • سمری دوكمك (semeri döğmek, to hesitate before taking a responsibility)
  • سمری دویرمك (semeri devirmek, to lie around)
  • سمرینی طیامق (semerini dayamak, to put up a beast in its stable)
  • سمرینی یره اورمق (semerini yere urmak, to resign an office or duty)

Descendants

  • Turkish: semer
  • Armenian: սեմեր (semer), սա̈մա̈ր (sämär)

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*sAmar”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

Persian

Noun

سمر • (samar)

  1. story, tale, legend