شامه
Ottoman Turkish
Etymology 1
Borrowed from Arabic شَامَة (šāma).
Noun
شامه • (şame) (irregular plural شام or شامات)
References
- Çağbayır, Yaşar (2007) “şame1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4425b
- Redhouse, James W. (1890) “شامه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1111a
- Seydi, Ali (1912) “شٰامَه”, in رسملی قاموس عثمانی [resimli kamus-ı ʼosmani][2] (in Ottoman Turkish), page 578c
- Karapetean, Petros Zēkʻi (1912) “شامه”, in Mec baṙaran ōsmanerēnē hayerēn [Great Ottoman–Armenian Dictionary], Constantinople: Aršak Karōean, page 455b
Etymology 2
Borrowed from Classical Persian شَامَه (šāma). All descendants rather reflect a dialectal form *شامی (*şami), which may have arose by conflation with شامی (şami, “Damascene”), for which compare the similarly formed یمنی (yemeni, “headscarf”, literally “Yemeni”).
Noun
شامه • (şame)
Descendants
- Turkish: şami, şamı (dialectal)
- → Albanian: shami
- → Aromanian: shimii / shimie
- → Bulgarian: шами́я (šamíja)
- → Macedonian: шамија (šamija)
- → Romani:
- → Serbo-Croatian: šámija / ша́мија
References
- Çağbayır, Yaşar (2007) “şame2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4425b
- Seydi, Ali (1912) “شٰامَه”, in رسملی قاموس عثمانی [resimli kamus-ı ʼosmani][3] (in Ottoman Turkish), page 578c
Etymology 3
Borrowed from Classical Persian شامه (šāmma). Ultimately from Arabic شَمَّ (šamma, “to smell”).
Noun
شامه • (şamme)
- smell (sense)
References
- Çağbayır, Yaşar (2007) “şamme”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4426a
- Redhouse, James W. (1890) “شامه”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1111a
- Kélékian, Diran (1911) “شامه”, in Dictionnaire turc-français[5] (in French), Constantinople: Mihran, page 716b
Etymology 4
Adjective
شامه • (şame)
- alternative form of شامی (şami, “Damascene”)
References
- Kélékian, Diran (1911) “شامه”, in Dictionnaire turc-français[6] (in French), Constantinople: Mihran, page 716b
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic شَامَّة (šāmma).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʃaːm.ˈma/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʃɑːm.mǽ]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʃɒːm.mé]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʃɔm.mǽ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | šāmma |
| Dari reading? | šāmma |
| Iranian reading? | šâmme |
| Tajik reading? | šomma |
Noun
| Dari | شامه |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | шомма |
شامه • (šâmme)
- sense of smell
- 1962, Jalal Al-e-Ahmad, غربزدگی [Occidentosis: A Plague from the West]:
- صاحب این قلم میخواهد دستکم با شامّهای تیزتر از سگ چوپان و دیدی دوربینتر از کلاغی، چیزی را ببیند که دیگران به غمض عین از آن درگذشتهاند.
- sâheb-e in qalam mi-xâhad dast-e kam bâ šâmme'i tiztar az sag-e čupân va didi durbintar az kalâġi, čizi râ bebinad ke digarân be ġamz-e eyn az ân dargozašte'and.
- With a sense of smell keener than that of the shepherd's dog and a vision further seeing than that of a crow, the present writer would like to at least see something to which others have turned a blind eye.
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “شامه”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim