شیطان
Khalaj
Noun
شَیطان (Şəytân) (definite accusative شَیطانؽ)
Declension
| singular | |
|---|---|
| nominative | شیطان |
| genitive | شیطانؽن |
| dative | شیطانقا |
| definite accusative | شیطانؽ |
| locative | شیطانچا |
| ablative | شیطاندا |
| instrumental | شیطانلا |
| equative | شیطانوارا |
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish شیطان (şeyṭān), from Arabic شَيْطَان (šayṭān, “Satan, the Devil”).
Proper noun
شیطان • (şeytan)
- (religion) Satan, the Devil, the supreme evil spirit or being in the Abrahamic religions, who tempts humanity into sin
- Synonym: ابلیس (iblis)
Noun
شیطان • (şeytan) (definite accusative شیطانی (şeytanı), plural شیاطین (şeyatin))
- (religion) devil, demon, an evil creature, the objectification of a hostile and destructive force found in various cultures
- Synonym: طاغوت (tagut)
Derived terms
- دكرمن شیطانی (değirmen şeytânı, “elevator of a mill”)
- شیطان آقندیسی (şeytân akındısı, “the Devil's Current of the Bosphorus”)
- شیطان بزی (şeytân bezi, “kind of striped cotton cloth”)
- شیطان بوقی (şeytân boku, “asafoetida”)
- شیطان توكی (şeytân tüyi, “enchantment, fascination”, literally “devil's hair”)
- شیطان طرناغی (şeytân tırnağı, “hangnail”)
- شیطان عربهسی (şeytân ʼarabası, “floating down on a thistle”)
- شیطان قوشی (şeytân kuşu, “horseshoe bat”)
- شیطان چارشیسی (şeytân çarşısı, “a conjurer's shop”)
- شیطانجه (şeytânca, “somewhat devilish”)
- شیطانك آرد آیاغی (şeytânıñ ard ayağı, “mischief maker”)
- شیطانلق (şeytânlık, “deviltry, malicious craftiness”)
- شیطانلو (şeytânlı, “diabolical, crafty”)
- شیطانی (şeytânî, “diabolical, infernal”)
- شیطانی كور ایتمك (şeytânı kör etmek, “to make a good deed”, literally “to make the devil blind”)
- شیطانی كولدرمك (şeytânı güldürmek, “to leave something unifinished”, literally “to make the devil laugh”)
Descendants
- Turkish: şeytan
- → Albanian: shejtan
- → Armenian: շեյթան (šeytʻan)
- → Crimean Tatar: şeytan
- → Bulgarian: шейта́н (šejtán)
- → Macedonian: шејтан (šejtan)
- → Romanian: șeitan
- → Serbo-Croatian: šéjtān / ше́јта̄н
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “شیطان”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 165
- Çağbayır, Yaşar (2007) “şeytan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4468
- Hindoglu, Artin (1838) “شیطان”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 293a
- Kélékian, Diran (1911) “شیطان”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 741
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Satan”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1511
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “شیطان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2900
- Nişanyan, Sevan (2002–) “şeytan”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “شیطان”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1147
Persian
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Arabic شَيْطَان (šayṭān).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʃaj.ˈtaːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʃäj.t̪ʰɑ́ːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʃej.t̪ʰɒ́ːn]
- (Tehrani) IPA(key): [ʃej.t̪ʰuːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʃäj.t̪ʰɔ́n]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | šaytān |
| Dari reading? | šaytān |
| Iranian reading? | šeytân |
| Tajik reading? | šayton |
Proper noun
شیطان • (šaytān / šeytân) (Tajik spelling Шайтон)
Noun
شیطان • (šaytān / šeytân) (plural شیطانها (šaytān-hā / šeytân-hâ), or شیاطین (šayātīn / šayâtin), Tajik spelling шайтон)
Related terms
Adjective
شیطان • (šaytān / šeytân) (Tajik spelling шайтон)
Descendants
- Tajik: шайтон (šayton)
- → Assamese: চৈতান (soitan)
- → Bashkir: шайтан (şaytan)
- → Bengali: শয়তান (śoẏotan)
- → Chagatai:
- → Hindustani:
- → Kannada: ಸೈತಾನ (saitāna)
- → Kazakh: сайтан (saitan), шайтан (şaitan)
- → Malay: setan, syaitan
- → Malayalam: ശയ്ത്താന് (śayttāṉ), ശൈത്താൻ (śaittāṉ)
- → Marathi: सैतान (saitān)
- → Pashto: شيطان (šaytãn)
- → Punjabi:
- → Rohingya: cóitan
- → Sylheti: ꠡꠄꠔꠣꠘ (śoetan)
- → Tatar: шайтан (şaytan)
- → Tamil: சைத்தான் (caittāṉ)
Punjabi
Etymology
Borrowed from Classical Persian شَیْطان (šaytān), from Arabic شَيْطَان (šayṭān).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃɛ.taː.n/
- Rhymes: -äːn
Adjective
شَیطان • (śait̤ān) (Gurmukhi spelling ਸ਼ੈਤਾਨ)
- mischievous
- (literally) wicked, evil
Noun
شَیطان • (śait̤ān) m (Gurmukhi spelling ਸ਼ੈਤਾਨ)
- devil, satan
- mischievous child
Proper noun
شَیطان • (śait̤ān) m (Gurmukhi spelling ਸ਼ੈਤਾਨ)
References
- Iqbal, Salah ud-Din (2002) “شیطان”, in vaḍḍī panjābī lughat (in Punjabi), Lahore: ʻAzīz Pablisharz
- “شیطان”, in Punjabi-English Dictionary, Patiala: Punjabi University, 2025
Urdu
Etymology
Borrowed from Arabic شَيْطَان (šayṭān), likely through Classical Persian شَیْطان (šaytān).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ʃɛː.t̪ɑːn/
- Rhymes: -ɑːn
Adjective
شَیطان • (śaitān) (Hindi spelling शैतान)
- mischievous
- (literally) wicked, evil
Noun
شَیطان • (śaitān) m (formal plural شَیاطِین (śayātīn), Hindi spelling शैतान)
- devil, satan
- mischievous child
Proper noun
شَیطان • (śaitān) m (Hindi spelling शैतान)