عسكر

Arabic

Etymology

    Probably from Middle Persian lškl (/⁠laškar⁠/) with the -l- interpreted as the Arabic article ال (al-). Compare modern Persian لشکر (laškar). Alternatively and less likely, from Latin exercitus.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕas.kar/

    Noun

    عَسْكَر • (ʕaskarm (plural عَسَاكِر (ʕasākir))

    1. army, soldiers

    Declension

    Declension of noun عَسْكَر (ʕaskar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَسْكَر
    ʕaskar
    الْعَسْكَر
    al-ʕaskar
    عَسْكَر
    ʕaskar
    nominative عَسْكَرٌ
    ʕaskarun
    الْعَسْكَرُ
    al-ʕaskaru
    عَسْكَرُ
    ʕaskaru
    accusative عَسْكَرًا
    ʕaskaran
    الْعَسْكَرَ
    al-ʕaskara
    عَسْكَرَ
    ʕaskara
    genitive عَسْكَرٍ
    ʕaskarin
    الْعَسْكَرِ
    al-ʕaskari
    عَسْكَرِ
    ʕaskari
    dual indefinite definite construct
    informal عَسْكَرَيْن
    ʕaskarayn
    الْعَسْكَرَيْن
    al-ʕaskarayn
    عَسْكَرَيْ
    ʕaskaray
    nominative عَسْكَرَانِ
    ʕaskarāni
    الْعَسْكَرَانِ
    al-ʕaskarāni
    عَسْكَرَا
    ʕaskarā
    accusative عَسْكَرَيْنِ
    ʕaskarayni
    الْعَسْكَرَيْنِ
    al-ʕaskarayni
    عَسْكَرَيْ
    ʕaskaray
    genitive عَسْكَرَيْنِ
    ʕaskarayni
    الْعَسْكَرَيْنِ
    al-ʕaskarayni
    عَسْكَرَيْ
    ʕaskaray
    plural basic broken plural diptote
    indefinite definite construct
    informal عَسَاكِر
    ʕasākir
    الْعَسَاكِر
    al-ʕasākir
    عَسَاكِر
    ʕasākir
    nominative عَسَاكِرُ
    ʕasākiru
    الْعَسَاكِرُ
    al-ʕasākiru
    عَسَاكِرُ
    ʕasākiru
    accusative عَسَاكِرَ
    ʕasākira
    الْعَسَاكِرَ
    al-ʕasākira
    عَسَاكِرَ
    ʕasākira
    genitive عَسَاكِرَ
    ʕasākira
    الْعَسَاكِرِ
    al-ʕasākiri
    عَسَاكِرِ
    ʕasākiri

    Derived terms

    Descendants

    Verb

    عَسْكَرَ • (ʕaskara) Iq (non-past يُعَسْكِرُ (yuʕaskiru), verbal noun عَسْكَرَة (ʕaskara))

    1. to militarize
    2. to encamp

    Conjugation

    Conjugation of عَسْكَرَ (Iq, sound, full passive, verbal noun عَسْكَرَة)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    عَسْكَرَة
    ʕaskara
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُعَسْكِر
    muʕaskir
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُعَسْكَر
    muʕaskar
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَسْكَرْتُ
    ʕaskartu
    عَسْكَرْتَ
    ʕaskarta
    عَسْكَرَ
    ʕaskara
    عَسْكَرْتُمَا
    ʕaskartumā
    عَسْكَرَا
    ʕaskarā
    عَسْكَرْنَا
    ʕaskarnā
    عَسْكَرْتُمْ
    ʕaskartum
    عَسْكَرُوا
    ʕaskarū
    f عَسْكَرْتِ
    ʕaskarti
    عَسْكَرَتْ
    ʕaskarat
    عَسْكَرَتَا
    ʕaskaratā
    عَسْكَرْتُنَّ
    ʕaskartunna
    عَسْكَرْنَ
    ʕaskarna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعَسْكِرُ
    ʔuʕaskiru
    تُعَسْكِرُ
    tuʕaskiru
    يُعَسْكِرُ
    yuʕaskiru
    تُعَسْكِرَانِ
    tuʕaskirāni
    يُعَسْكِرَانِ
    yuʕaskirāni
    نُعَسْكِرُ
    nuʕaskiru
    تُعَسْكِرُونَ
    tuʕaskirūna
    يُعَسْكِرُونَ
    yuʕaskirūna
    f تُعَسْكِرِينَ
    tuʕaskirīna
    تُعَسْكِرُ
    tuʕaskiru
    تُعَسْكِرَانِ
    tuʕaskirāni
    تُعَسْكِرْنَ
    tuʕaskirna
    يُعَسْكِرْنَ
    yuʕaskirna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعَسْكِرَ
    ʔuʕaskira
    تُعَسْكِرَ
    tuʕaskira
    يُعَسْكِرَ
    yuʕaskira
    تُعَسْكِرَا
    tuʕaskirā
    يُعَسْكِرَا
    yuʕaskirā
    نُعَسْكِرَ
    nuʕaskira
    تُعَسْكِرُوا
    tuʕaskirū
    يُعَسْكِرُوا
    yuʕaskirū
    f تُعَسْكِرِي
    tuʕaskirī
    تُعَسْكِرَ
    tuʕaskira
    تُعَسْكِرَا
    tuʕaskirā
    تُعَسْكِرْنَ
    tuʕaskirna
    يُعَسْكِرْنَ
    yuʕaskirna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعَسْكِرْ
    ʔuʕaskir
    تُعَسْكِرْ
    tuʕaskir
    يُعَسْكِرْ
    yuʕaskir
    تُعَسْكِرَا
    tuʕaskirā
    يُعَسْكِرَا
    yuʕaskirā
    نُعَسْكِرْ
    nuʕaskir
    تُعَسْكِرُوا
    tuʕaskirū
    يُعَسْكِرُوا
    yuʕaskirū
    f تُعَسْكِرِي
    tuʕaskirī
    تُعَسْكِرْ
    tuʕaskir
    تُعَسْكِرَا
    tuʕaskirā
    تُعَسْكِرْنَ
    tuʕaskirna
    يُعَسْكِرْنَ
    yuʕaskirna
    imperative
    الْأَمْر
    m عَسْكِرْ
    ʕaskir
    عَسْكِرَا
    ʕaskirā
    عَسْكِرُوا
    ʕaskirū
    f عَسْكِرِي
    ʕaskirī
    عَسْكِرْنَ
    ʕaskirna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُسْكِرْتُ
    ʕuskirtu
    عُسْكِرْتَ
    ʕuskirta
    عُسْكِرَ
    ʕuskira
    عُسْكِرْتُمَا
    ʕuskirtumā
    عُسْكِرَا
    ʕuskirā
    عُسْكِرْنَا
    ʕuskirnā
    عُسْكِرْتُمْ
    ʕuskirtum
    عُسْكِرُوا
    ʕuskirū
    f عُسْكِرْتِ
    ʕuskirti
    عُسْكِرَتْ
    ʕuskirat
    عُسْكِرَتَا
    ʕuskiratā
    عُسْكِرْتُنَّ
    ʕuskirtunna
    عُسْكِرْنَ
    ʕuskirna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعَسْكَرُ
    ʔuʕaskaru
    تُعَسْكَرُ
    tuʕaskaru
    يُعَسْكَرُ
    yuʕaskaru
    تُعَسْكَرَانِ
    tuʕaskarāni
    يُعَسْكَرَانِ
    yuʕaskarāni
    نُعَسْكَرُ
    nuʕaskaru
    تُعَسْكَرُونَ
    tuʕaskarūna
    يُعَسْكَرُونَ
    yuʕaskarūna
    f تُعَسْكَرِينَ
    tuʕaskarīna
    تُعَسْكَرُ
    tuʕaskaru
    تُعَسْكَرَانِ
    tuʕaskarāni
    تُعَسْكَرْنَ
    tuʕaskarna
    يُعَسْكَرْنَ
    yuʕaskarna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعَسْكَرَ
    ʔuʕaskara
    تُعَسْكَرَ
    tuʕaskara
    يُعَسْكَرَ
    yuʕaskara
    تُعَسْكَرَا
    tuʕaskarā
    يُعَسْكَرَا
    yuʕaskarā
    نُعَسْكَرَ
    nuʕaskara
    تُعَسْكَرُوا
    tuʕaskarū
    يُعَسْكَرُوا
    yuʕaskarū
    f تُعَسْكَرِي
    tuʕaskarī
    تُعَسْكَرَ
    tuʕaskara
    تُعَسْكَرَا
    tuʕaskarā
    تُعَسْكَرْنَ
    tuʕaskarna
    يُعَسْكَرْنَ
    yuʕaskarna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعَسْكَرْ
    ʔuʕaskar
    تُعَسْكَرْ
    tuʕaskar
    يُعَسْكَرْ
    yuʕaskar
    تُعَسْكَرَا
    tuʕaskarā
    يُعَسْكَرَا
    yuʕaskarā
    نُعَسْكَرْ
    nuʕaskar
    تُعَسْكَرُوا
    tuʕaskarū
    يُعَسْكَرُوا
    yuʕaskarū
    f تُعَسْكَرِي
    tuʕaskarī
    تُعَسْكَرْ
    tuʕaskar
    تُعَسْكَرَا
    tuʕaskarā
    تُعَسْكَرْنَ
    tuʕaskarna
    يُعَسْكَرْنَ
    yuʕaskarna

    Moroccan Arabic

    Etymology

    From Arabic عَسْكَر (ʕaskar).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕas.kar/

    Noun

    عسكر • (ʕaskarm

    1. armed forces, soldiers

    Derived terms

    See also

    Ottoman Turkish

    Etymology

    Borrowed from Arabic عَسْكَر (ʕaskar, army, soldiers), probably from Middle Persian lškl (/⁠laškar⁠/). Doublet of لشكر (leşker, army).

    Noun

    عسكر • (ʼasker) (definite accusative عسكری (ʼaskeri), plural عساكر (ʼasakir) or عسكرلر (ʼaskerler))

    1. army, a highly organized military force, concerned mainly with ground operations
      Synonyms: اردو (ordu), جند (cünd), جیش (ceyiş), چری (çeri), لشكر (leşker)
    2. soldier, a member of a ground-based army, of any rank, especially an enlisted one
      Synonym: چری (çeri)
      • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 5:
        مرزیفون و صامسونده انكلیز عسكرلری بولونیور.
        Merzifon ve Samsun'da ingiliz askerleri bulunuyor.
        There are British soldiers in Merzifon and Samsun.
    3. troop, any large group or detachment of soldiers usually commanded by a captain

    Derived terms

    • سرعسكر (serʼasker, commander in chief)
    • عسكر اوجاقلری (ʼasker ocakları, military colonies)
    • عسكر دیزمك (ʼasker dizmek, to line up a troop)
    • عسكر یازمق (ʼasker yazmak, to recruit soldiers)
    • عسكر یوقلامه‌سی (ʼasker yoklaması, military inspection)
    • عسكرلك (ʼaskerlik, military service)
    • عسكرگاه (ʼaskergâh, military camp)
    • عسكری (ʼaskeri, military, pertaining to the army)
    • عسكریه (ʼaskeriye, military point of view)

    Descendants

    Further reading