غاب

Arabic

Root
غ ي ب (ḡ y b)
13 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣaː.ba/

Verb

غَابَ • (ḡāba) I (non-past يَغِيبُ (yaḡību), verbal noun غَيْب (ḡayb) or غَيْبَة (ḡayba) or غِيَاب (ḡiyāb) or غَيْبُوبَة (ḡaybūba) or مَغِيب (maḡīb))

  1. to be absent
    Antonym: حَضَرَ (ḥaḍara)
  2. to become absent; to vanish, to disappear
  3. to set; to go down (of the sun, the moon, etc.)
    الإِمْبْرَاطُورِيَّة اَلَّتِي لَا تَغِيبُ عَنْهَا الشَمْس
    al-ʔimbrāṭūriyya(t) allatī lā taḡību ʕanhā š-šams
    the empire on which the sun never sets

Conjugation

Conjugation of غَابَ (I, hollow, a ~ i, impersonal passive (?), verbal nouns غَيْب, غَيْبَة, غِيَاب, غَيْبُوبَة, مَغِيب)
verbal noun
الْمَصْدَر
غَيْب, غَيْبَة, غِيَاب, غَيْبُوبَة, مَغِيب
ḡayb, ḡayba, ḡiyāb, ḡaybūba, maḡīb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
غَائِب
ḡāʔib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَغِيب
maḡīb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غِبْتُ
ḡibtu
غِبْتَ
ḡibta
غَابَ
ḡāba
غِبْتُمَا
ḡibtumā
غَابَا
ḡābā
غِبْنَا
ḡibnā
غِبْتُمْ
ḡibtum
غَابُوا
ḡābū
f غِبْتِ
ḡibti
غَابَتْ
ḡābat
غَابَتَا
ḡābatā
غِبْتُنَّ
ḡibtunna
غِبْنَ
ḡibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَغِيبُ
ʔaḡību
تَغِيبُ
taḡību
يَغِيبُ
yaḡību
تَغِيبَانِ
taḡībāni
يَغِيبَانِ
yaḡībāni
نَغِيبُ
naḡību
تَغِيبُونَ
taḡībūna
يَغِيبُونَ
yaḡībūna
f تَغِيبِينَ
taḡībīna
تَغِيبُ
taḡību
تَغِيبَانِ
taḡībāni
تَغِبْنَ
taḡibna
يَغِبْنَ
yaḡibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَغِيبَ
ʔaḡība
تَغِيبَ
taḡība
يَغِيبَ
yaḡība
تَغِيبَا
taḡībā
يَغِيبَا
yaḡībā
نَغِيبَ
naḡība
تَغِيبُوا
taḡībū
يَغِيبُوا
yaḡībū
f تَغِيبِي
taḡībī
تَغِيبَ
taḡība
تَغِيبَا
taḡībā
تَغِبْنَ
taḡibna
يَغِبْنَ
yaḡibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَغِبْ
ʔaḡib
تَغِبْ
taḡib
يَغِبْ
yaḡib
تَغِيبَا
taḡībā
يَغِيبَا
yaḡībā
نَغِبْ
naḡib
تَغِيبُوا
taḡībū
يَغِيبُوا
yaḡībū
f تَغِيبِي
taḡībī
تَغِبْ
taḡib
تَغِيبَا
taḡībā
تَغِبْنَ
taḡibna
يَغِبْنَ
yaḡibna
imperative
الْأَمْر
m غِبْ
ḡib
غِيبَا
ḡībā
غِيبُوا
ḡībū
f غِيبِي
ḡībī
غِبْنَ
ḡibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غِيبَ
ḡība
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُغَابُ
yuḡābu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُغَابَ
yuḡāba
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُغَبْ
yuḡab
f

Descendants

  • Maltese: għeb

Verb

غَابَ • (ḡāba) I (non-past يَغِيبُ (yaḡību), verbal noun غِيبَة (ḡība))

  1. to backbite, to speak badly of an absent person.

Conjugation

Conjugation of غَابَ (I, hollow, a ~ i, full passive, verbal noun غِيبَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
غِيبَة
ḡība
active participle
اِسْم الْفَاعِل
غَائِب
ḡāʔib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَغِيب
maḡīb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غِبْتُ
ḡibtu
غِبْتَ
ḡibta
غَابَ
ḡāba
غِبْتُمَا
ḡibtumā
غَابَا
ḡābā
غِبْنَا
ḡibnā
غِبْتُمْ
ḡibtum
غَابُوا
ḡābū
f غِبْتِ
ḡibti
غَابَتْ
ḡābat
غَابَتَا
ḡābatā
غِبْتُنَّ
ḡibtunna
غِبْنَ
ḡibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَغِيبُ
ʔaḡību
تَغِيبُ
taḡību
يَغِيبُ
yaḡību
تَغِيبَانِ
taḡībāni
يَغِيبَانِ
yaḡībāni
نَغِيبُ
naḡību
تَغِيبُونَ
taḡībūna
يَغِيبُونَ
yaḡībūna
f تَغِيبِينَ
taḡībīna
تَغِيبُ
taḡību
تَغِيبَانِ
taḡībāni
تَغِبْنَ
taḡibna
يَغِبْنَ
yaḡibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَغِيبَ
ʔaḡība
تَغِيبَ
taḡība
يَغِيبَ
yaḡība
تَغِيبَا
taḡībā
يَغِيبَا
yaḡībā
نَغِيبَ
naḡība
تَغِيبُوا
taḡībū
يَغِيبُوا
yaḡībū
f تَغِيبِي
taḡībī
تَغِيبَ
taḡība
تَغِيبَا
taḡībā
تَغِبْنَ
taḡibna
يَغِبْنَ
yaḡibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَغِبْ
ʔaḡib
تَغِبْ
taḡib
يَغِبْ
yaḡib
تَغِيبَا
taḡībā
يَغِيبَا
yaḡībā
نَغِبْ
naḡib
تَغِيبُوا
taḡībū
يَغِيبُوا
yaḡībū
f تَغِيبِي
taḡībī
تَغِبْ
taḡib
تَغِيبَا
taḡībā
تَغِبْنَ
taḡibna
يَغِبْنَ
yaḡibna
imperative
الْأَمْر
m غِبْ
ḡib
غِيبَا
ḡībā
غِيبُوا
ḡībū
f غِيبِي
ḡībī
غِبْنَ
ḡibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غِبْتُ
ḡibtu
غِبْتَ
ḡibta
غِيبَ
ḡība
غِبْتُمَا
ḡibtumā
غِيبَا
ḡībā
غِبْنَا
ḡibnā
غِبْتُمْ
ḡibtum
غِيبُوا
ḡībū
f غِبْتِ
ḡibti
غِيبَتْ
ḡībat
غِيبَتَا
ḡībatā
غِبْتُنَّ
ḡibtunna
غِبْنَ
ḡibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُغَابُ
ʔuḡābu
تُغَابُ
tuḡābu
يُغَابُ
yuḡābu
تُغَابَانِ
tuḡābāni
يُغَابَانِ
yuḡābāni
نُغَابُ
nuḡābu
تُغَابُونَ
tuḡābūna
يُغَابُونَ
yuḡābūna
f تُغَابِينَ
tuḡābīna
تُغَابُ
tuḡābu
تُغَابَانِ
tuḡābāni
تُغَبْنَ
tuḡabna
يُغَبْنَ
yuḡabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُغَابَ
ʔuḡāba
تُغَابَ
tuḡāba
يُغَابَ
yuḡāba
تُغَابَا
tuḡābā
يُغَابَا
yuḡābā
نُغَابَ
nuḡāba
تُغَابُوا
tuḡābū
يُغَابُوا
yuḡābū
f تُغَابِي
tuḡābī
تُغَابَ
tuḡāba
تُغَابَا
tuḡābā
تُغَبْنَ
tuḡabna
يُغَبْنَ
yuḡabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُغَبْ
ʔuḡab
تُغَبْ
tuḡab
يُغَبْ
yuḡab
تُغَابَا
tuḡābā
يُغَابَا
yuḡābā
نُغَبْ
nuḡab
تُغَابُوا
tuḡābū
يُغَابُوا
yuḡābū
f تُغَابِي
tuḡābī
تُغَبْ
tuḡab
تُغَابَا
tuḡābā
تُغَبْنَ
tuḡabna
يُغَبْنَ
yuḡabna

References

Hijazi Arabic

Root
غ ي ب
4 terms

Etymology

From Arabic غَابَ (ḡāba).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣaː.b/

Verb

غاب • (ḡāb) I (non-past يِغِيب (yiḡīb))

  1. to be absent

Conjugation

Conjugation of غاب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m غبت (ḡibt) غبت (ḡibt) غاب (ḡāb) غبنا (ḡibna) غبتوا (ḡibtu) غابوا (ḡābu)
f غبتي (ḡibti) غابت (ḡābat)
non-past m أغيب (ʔaḡīb) تغيب (tiḡīb) يغيب (yiḡīb) نغيب (niḡīb) تغيبوا (tiḡību) يغيبوا (yiḡību)
f تغيبي (tiḡībi) تغيب (tiḡīb)
imperative m غيب (ḡīb) غيبوا (ḡību)
f غيبي (ḡībi)

South Levantine Arabic

Root
غ ي ب
2 terms

Etymology

From Arabic غَابَ (ḡāba).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣaːb/, [ɣæːb]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

غاب • (ḡāb) I (present بغيب (biḡīb))

  1. to be absent
    Antonym: حضر (ḥiḍir)

Conjugation

Conjugation of غاب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m غبت (ḡibt) غبت (ḡibt) غاب (ḡāb) غبنا (ḡibna) غبتو (ḡibtu) غابو (ḡābu)
f غبتي (ḡibti) غابت (ḡābat)
present m بغيب (baḡīb) بتغيب (bitḡīb) بغيب (biḡīb) منغيب (minḡīb) بتغيبو (bitḡību) بغيبو (biḡību)
f بتغيبي (bitḡībi) بتغيب (bitḡīb)
subjunctive m اغيب (aḡīb) تغيب (tḡīb) يغيب (yḡīb) نغيب (nḡīb) تغيبو (tḡību) يغيبو (yḡību)
f تغيبي (tḡībi) تغيب (tḡīb)
imperative m غيب (ḡīb) غيبو (ḡību)
f غيبي (ḡībi)