غنیمت
Ottoman Turkish
Alternative forms
- ղանիմէթ (ğanimet) — Armeno-Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic غَنِيمَة (ḡanīma, “booty, loot”), verbal noun of غَنِمَ (ḡanima, “to loot”).
Noun
غنیمت • (ganimet) (definite accusative غنیمتی (ganimeti), plural غنائم (ganâʼim))
- loot, booty, spoil, plunder, goods seized from an enemy with violence
- godsend, windfall, an instance of unexpected benefit or good fortune
Derived terms
- غنیمت آلمق (ganimet almak, “to take booty”)
- غنیمت بیلمك (ganimet bilmek, “to consider as godsend”)
- غنیمت كورمك (ganimet görmek, “to seize as an opportunity”)
- غنیمتلك (ganimetlik, “anything suitable to be looted”)
- مال غنیمت (mal-ı ganimet, “booty”)
Descendants
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ganimet”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1641
- Devellioğlu, Ferit (1962) “ganîmet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 331
- Kélékian, Diran (1911) “غنیمت”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 877
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Spolium”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1587
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “غنیمة”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3434
- Nişanyan, Sevan (2002–) “ganimet”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “غنیمت”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1353
Punjabi
Etymology
Borrowed from Classical Persian غَنِیمَت (ġanīmat), from Arabic غَنِيمَة (ḡanīma).
Pronunciation
- (Standard Punjabi) IPA(key): /ɣə.niː.mət̪/, [ɣɐ.niː.mɐt̪ᵊ]
- (rustic) IPA(key): [ɡɐ.niː.mɐt̪ᵊ]
- Hyphenation: غَ‧نِی‧مَت
Noun
غَنِیمَت • (ġanīmat) f (Gurmukhi spelling ਗ਼ਨੀਮਤ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | غَنِیمَت (ġanīmat) | غَنِیمَتاں (ġanīmatāṉ) |
| oblique | غَنِیمَت (ġanīmat) | غَنِیمَتاں (ġanīmatāṉ) |
| vocative | غَنِیمَتے (ġanīmate) | غَنِیمَتو (ġanīmato) |
| ablative | غَنِیمَتوں (ġanīmatoṉ) | غَنِیمَتاں (ġanīmatāṉ) |
| locative | غَنِیمَتی (ġanīmatī) | غَنِیمَتِیں (ġanīmatīṉ) |
| instrumental | غَنِیمَتِیں (ġanīmatīṉ) | غَنِیمَتے (ġanīmate) |