كلف

See also: کلف and گلف

Arabic

Root
ك ل ف (k l f)
6 terms

Verb

كَلِفَ • (kalifa) I (non-past يَكْلَفُ (yaklafu), verbal noun كَلَف (kalaf))

  1. to spend zeal, pains and costs, to be eager (on a thing)
  2. to be or fall in love, to like (بِ (bi) something), to be very attached (بِ (bi) to)
  3. to get melasmata, to get irregular brown-reddish spots (of the face)

Conjugation

Conjugation of كَلِفَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal noun كَلَف)
verbal noun
الْمَصْدَر
كَلَف
kalaf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
كَلِف
kalif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَكْلُوف
maklūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَلِفْتُ
kaliftu
كَلِفْتَ
kalifta
كَلِفَ
kalifa
كَلِفْتُمَا
kaliftumā
كَلِفَا
kalifā
كَلِفْنَا
kalifnā
كَلِفْتُمْ
kaliftum
كَلِفُوا
kalifū
f كَلِفْتِ
kalifti
كَلِفَتْ
kalifat
كَلِفَتَا
kalifatā
كَلِفْتُنَّ
kaliftunna
كَلِفْنَ
kalifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَكْلَفُ
ʔaklafu
تَكْلَفُ
taklafu
يَكْلَفُ
yaklafu
تَكْلَفَانِ
taklafāni
يَكْلَفَانِ
yaklafāni
نَكْلَفُ
naklafu
تَكْلَفُونَ
taklafūna
يَكْلَفُونَ
yaklafūna
f تَكْلَفِينَ
taklafīna
تَكْلَفُ
taklafu
تَكْلَفَانِ
taklafāni
تَكْلَفْنَ
taklafna
يَكْلَفْنَ
yaklafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَكْلَفَ
ʔaklafa
تَكْلَفَ
taklafa
يَكْلَفَ
yaklafa
تَكْلَفَا
taklafā
يَكْلَفَا
yaklafā
نَكْلَفَ
naklafa
تَكْلَفُوا
taklafū
يَكْلَفُوا
yaklafū
f تَكْلَفِي
taklafī
تَكْلَفَ
taklafa
تَكْلَفَا
taklafā
تَكْلَفْنَ
taklafna
يَكْلَفْنَ
yaklafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَكْلَفْ
ʔaklaf
تَكْلَفْ
taklaf
يَكْلَفْ
yaklaf
تَكْلَفَا
taklafā
يَكْلَفَا
yaklafā
نَكْلَفْ
naklaf
تَكْلَفُوا
taklafū
يَكْلَفُوا
yaklafū
f تَكْلَفِي
taklafī
تَكْلَفْ
taklaf
تَكْلَفَا
taklafā
تَكْلَفْنَ
taklafna
يَكْلَفْنَ
yaklafna
imperative
الْأَمْر
m اِكْلَفْ
iklaf
اِكْلَفَا
iklafā
اِكْلَفُوا
iklafū
f اِكْلَفِي
iklafī
اِكْلَفْنَ
iklafna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كُلِفَ
kulifa
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُكْلَفُ
yuklafu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُكْلَفَ
yuklafa
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُكْلَفْ
yuklaf
f

Verb

كَلَّفَ • (kallafa) II (non-past يُكَلِّفُ (yukallifu), verbal noun تَكْلِيف (taklīf) or تَكْلِفَة (taklifa))

  1. to entrust ([transitive] someone [transitive or بِ (bi)] with something), to impose (a matter on someone)
  2. (ditransitive) to assign (someone a task)
    • 609–632 CE, Qur'an, 2:286:
      لَا يُكَلِّفُ ٱللّٰهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا
      yukallifu llāhu nafsan ʔillā wusʕahā
      Allah burdens not a person beyond his scope.
  3. to molest, to make difficulties for, to trouble
  4. (ditransitive) to cost (someone something)
    هٰذَا سَيُكَلِّفُكَ كَثِيرًا
    hāḏā sayukallifuka kaṯīran
    It will cost you a lot.

Conjugation

Conjugation of كَلَّفَ (II, sound, full passive, verbal nouns تَكْلِيف, تَكْلِفَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَكْلِيف, تَكْلِفَة
taklīf, taklifa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُكَلِّف
mukallif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُكَلَّف
mukallaf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَلَّفْتُ
kallaftu
كَلَّفْتَ
kallafta
كَلَّفَ
kallafa
كَلَّفْتُمَا
kallaftumā
كَلَّفَا
kallafā
كَلَّفْنَا
kallafnā
كَلَّفْتُمْ
kallaftum
كَلَّفُوا
kallafū
f كَلَّفْتِ
kallafti
كَلَّفَتْ
kallafat
كَلَّفَتَا
kallafatā
كَلَّفْتُنَّ
kallaftunna
كَلَّفْنَ
kallafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَلِّفُ
ʔukallifu
تُكَلِّفُ
tukallifu
يُكَلِّفُ
yukallifu
تُكَلِّفَانِ
tukallifāni
يُكَلِّفَانِ
yukallifāni
نُكَلِّفُ
nukallifu
تُكَلِّفُونَ
tukallifūna
يُكَلِّفُونَ
yukallifūna
f تُكَلِّفِينَ
tukallifīna
تُكَلِّفُ
tukallifu
تُكَلِّفَانِ
tukallifāni
تُكَلِّفْنَ
tukallifna
يُكَلِّفْنَ
yukallifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَلِّفَ
ʔukallifa
تُكَلِّفَ
tukallifa
يُكَلِّفَ
yukallifa
تُكَلِّفَا
tukallifā
يُكَلِّفَا
yukallifā
نُكَلِّفَ
nukallifa
تُكَلِّفُوا
tukallifū
يُكَلِّفُوا
yukallifū
f تُكَلِّفِي
tukallifī
تُكَلِّفَ
tukallifa
تُكَلِّفَا
tukallifā
تُكَلِّفْنَ
tukallifna
يُكَلِّفْنَ
yukallifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَلِّفْ
ʔukallif
تُكَلِّفْ
tukallif
يُكَلِّفْ
yukallif
تُكَلِّفَا
tukallifā
يُكَلِّفَا
yukallifā
نُكَلِّفْ
nukallif
تُكَلِّفُوا
tukallifū
يُكَلِّفُوا
yukallifū
f تُكَلِّفِي
tukallifī
تُكَلِّفْ
tukallif
تُكَلِّفَا
tukallifā
تُكَلِّفْنَ
tukallifna
يُكَلِّفْنَ
yukallifna
imperative
الْأَمْر
m كَلِّفْ
kallif
كَلِّفَا
kallifā
كَلِّفُوا
kallifū
f كَلِّفِي
kallifī
كَلِّفْنَ
kallifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كُلِّفْتُ
kulliftu
كُلِّفْتَ
kullifta
كُلِّفَ
kullifa
كُلِّفْتُمَا
kulliftumā
كُلِّفَا
kullifā
كُلِّفْنَا
kullifnā
كُلِّفْتُمْ
kulliftum
كُلِّفُوا
kullifū
f كُلِّفْتِ
kullifti
كُلِّفَتْ
kullifat
كُلِّفَتَا
kullifatā
كُلِّفْتُنَّ
kulliftunna
كُلِّفْنَ
kullifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَلَّفُ
ʔukallafu
تُكَلَّفُ
tukallafu
يُكَلَّفُ
yukallafu
تُكَلَّفَانِ
tukallafāni
يُكَلَّفَانِ
yukallafāni
نُكَلَّفُ
nukallafu
تُكَلَّفُونَ
tukallafūna
يُكَلَّفُونَ
yukallafūna
f تُكَلَّفِينَ
tukallafīna
تُكَلَّفُ
tukallafu
تُكَلَّفَانِ
tukallafāni
تُكَلَّفْنَ
tukallafna
يُكَلَّفْنَ
yukallafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَلَّفَ
ʔukallafa
تُكَلَّفَ
tukallafa
يُكَلَّفَ
yukallafa
تُكَلَّفَا
tukallafā
يُكَلَّفَا
yukallafā
نُكَلَّفَ
nukallafa
تُكَلَّفُوا
tukallafū
يُكَلَّفُوا
yukallafū
f تُكَلَّفِي
tukallafī
تُكَلَّفَ
tukallafa
تُكَلَّفَا
tukallafā
تُكَلَّفْنَ
tukallafna
يُكَلَّفْنَ
yukallafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَلَّفْ
ʔukallaf
تُكَلَّفْ
tukallaf
يُكَلَّفْ
yukallaf
تُكَلَّفَا
tukallafā
يُكَلَّفَا
yukallafā
نُكَلَّفْ
nukallaf
تُكَلَّفُوا
tukallafū
يُكَلَّفُوا
yukallafū
f تُكَلَّفِي
tukallafī
تُكَلَّفْ
tukallaf
تُكَلَّفَا
tukallafā
تُكَلَّفْنَ
tukallafna
يُكَلَّفْنَ
yukallafna

Noun

كَلَف • (kalafm (plural أَكْلَاف (ʔaklāf))

  1. verbal noun of كَلِفَ (kalifa) (form I)
  2. pains and care taken
  3. amorousness
  4. melasmata, pathologically melanized skin portions
    • a. 1283, Abū Yahyā Zakariyāʾ ibn Muhammad al-Qazwīnīy, edited by Ferdinand Wüstenfeld, عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات [ʿajāʾib al-maḵlūqāt wa-ḡarāʾib al-mawjūdāt][1], Göttingen: Verlag der Dieterichschen Buchhandlung, published 1849, →DOI, page 249:
      بان شجرة معروفة لها ثمرة حبّها أكبر من الحمص مائل إلى البياض طيب الرائحة وله لبّ دهني قال الشيخ الرئيس إنه ينفع من البرص والكلف والبهق وآثار القروح وينفع من الثآليل أيضا في المراهم وطبخه ينفع من وجع الأسنان مضمضة وقال غيره ينفع من الجرب ويقطع الرعاف.
      The ben is a well-known tree with a fruit the grains of which are larger than chickpeas with a tendency towards white and a nice smell and an oily pulp about which Šayḵ ar-Raʾīs says that it helps against leprosy and melasmata and vitiligo and traces of ulcers and it helps against warts, too, and the salves and decocts applied by bandage are useful against toothache, and another author said it relives scabies and staunches nosebleed.
  5. spots on the sun or moon etc.

Declension

Declension of noun كَلَف (kalaf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal كَلَف
kalaf
الْكَلَف
al-kalaf
كَلَف
kalaf
nominative كَلَفٌ
kalafun
الْكَلَفُ
al-kalafu
كَلَفُ
kalafu
accusative كَلَفًا
kalafan
الْكَلَفَ
al-kalafa
كَلَفَ
kalafa
genitive كَلَفٍ
kalafin
الْكَلَفِ
al-kalafi
كَلَفِ
kalafi
dual indefinite definite construct
informal كَلَفَيْن
kalafayn
الْكَلَفَيْن
al-kalafayn
كَلَفَيْ
kalafay
nominative كَلَفَانِ
kalafāni
الْكَلَفَانِ
al-kalafāni
كَلَفَا
kalafā
accusative كَلَفَيْنِ
kalafayni
الْكَلَفَيْنِ
al-kalafayni
كَلَفَيْ
kalafay
genitive كَلَفَيْنِ
kalafayni
الْكَلَفَيْنِ
al-kalafayni
كَلَفَيْ
kalafay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَكْلَاف
ʔaklāf
الْأَكْلَاف
al-ʔaklāf
أَكْلَاف
ʔaklāf
nominative أَكْلَافٌ
ʔaklāfun
الْأَكْلَافُ
al-ʔaklāfu
أَكْلَافُ
ʔaklāfu
accusative أَكْلَافًا
ʔaklāfan
الْأَكْلَافَ
al-ʔaklāfa
أَكْلَافَ
ʔaklāfa
genitive أَكْلَافٍ
ʔaklāfin
الْأَكْلَافِ
al-ʔaklāfi
أَكْلَافِ
ʔaklāfi

Adjective

كَلِف • (kalif)

  1. amorously attracted

Declension

Declension of adjective كَلِف (kalif)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal كَلِف
kalif
الْكَلِف
al-kalif
كَلِفَة
kalifa
الْكَلِفَة
al-kalifa
nominative كَلِفٌ
kalifun
الْكَلِفُ
al-kalifu
كَلِفَةٌ
kalifatun
الْكَلِفَةُ
al-kalifatu
accusative كَلِفًا
kalifan
الْكَلِفَ
al-kalifa
كَلِفَةً
kalifatan
الْكَلِفَةَ
al-kalifata
genitive كَلِفٍ
kalifin
الْكَلِفِ
al-kalifi
كَلِفَةٍ
kalifatin
الْكَلِفَةِ
al-kalifati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal كَلِفَيْن
kalifayn
الْكَلِفَيْن
al-kalifayn
كَلِفَتَيْن
kalifatayn
الْكَلِفَتَيْن
al-kalifatayn
nominative كَلِفَانِ
kalifāni
الْكَلِفَانِ
al-kalifāni
كَلِفَتَانِ
kalifatāni
الْكَلِفَتَانِ
al-kalifatāni
accusative كَلِفَيْنِ
kalifayni
الْكَلِفَيْنِ
al-kalifayni
كَلِفَتَيْنِ
kalifatayni
الْكَلِفَتَيْنِ
al-kalifatayni
genitive كَلِفَيْنِ
kalifayni
الْكَلِفَيْنِ
al-kalifayni
كَلِفَتَيْنِ
kalifatayni
الْكَلِفَتَيْنِ
al-kalifatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? كَلِفَات
kalifāt
الْكَلِفَات
al-kalifāt
nominative ? ? كَلِفَاتٌ
kalifātun
الْكَلِفَاتُ
al-kalifātu
accusative ? ? كَلِفَاتٍ
kalifātin
الْكَلِفَاتِ
al-kalifāti
genitive ? ? كَلِفَاتٍ
kalifātin
الْكَلِفَاتِ
al-kalifāti

South Levantine Arabic

Root
ك ل ف
0 terms

Etymology

From Arabic كَلَّفَ (kallafa).

Pronunciation

  • IPA(key): /kal.laf/, [ˈkal.laf]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

كلّف • (kallaf) II (present بكلّف (bikallef))

  1. to cost
  2. to commission, to entrust (someone) with a task

Conjugation

Conjugation of كلف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كلّفت (kallaft) كلّفت (kallaft) كلّف (kallaf) كلّفنا (kallafna) كلّفتو (kallaftu) كلّفو (kallafu)
f كلّفتي (kallafti) كلّفت (kallafat)
present m بكلّف (bakallif) بتكلّف (bitkallif) بكلّف (bikallif) منكلّف (minkallif) بتكلّفو (bitkallfu) بكلّفو (bikallfu)
f بتكلّفي (bitkallfi) بتكلّف (bitkallif)
subjunctive m اكلّف (akallif) تكلّف (tkallif) يكلّف (ykallif) نكلّف (nkallif) تكلّفو (tkallfu) يكلّفو (ykallfu)
f تكلّفي (tkallfi) تكلّف (tkallif)
imperative m كلّف (kallif) كلّفو (kallfu)
f كلّفي (kallfi)