نجر

See also: نجز, نخر, and ن ح ر

Arabic

Etymology 1.1

Root
ن ج ر (n j r)
5 terms

Verb

نَجَرَ • (najara) I (non-past يَنْجُرُ (yanjuru), verbal noun نَجْر (najr))

  1. to make hot, to heat
  2. to be hot, to be calid
  3. to make the نَجِيرَة (najīra) dish
Conjugation
Conjugation of نَجَرَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal noun نَجْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَجْر
najr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَاجِر
nājir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْجُور
manjūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَجَرْتُ
najartu
نَجَرْتَ
najarta
نَجَرَ
najara
نَجَرْتُمَا
najartumā
نَجَرَا
najarā
نَجَرْنَا
najarnā
نَجَرْتُمْ
najartum
نَجَرُوا
najarū
f نَجَرْتِ
najarti
نَجَرَتْ
najarat
نَجَرَتَا
najaratā
نَجَرْتُنَّ
najartunna
نَجَرْنَ
najarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْجُرُ
ʔanjuru
تَنْجُرُ
tanjuru
يَنْجُرُ
yanjuru
تَنْجُرَانِ
tanjurāni
يَنْجُرَانِ
yanjurāni
نَنْجُرُ
nanjuru
تَنْجُرُونَ
tanjurūna
يَنْجُرُونَ
yanjurūna
f تَنْجُرِينَ
tanjurīna
تَنْجُرُ
tanjuru
تَنْجُرَانِ
tanjurāni
تَنْجُرْنَ
tanjurna
يَنْجُرْنَ
yanjurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْجُرَ
ʔanjura
تَنْجُرَ
tanjura
يَنْجُرَ
yanjura
تَنْجُرَا
tanjurā
يَنْجُرَا
yanjurā
نَنْجُرَ
nanjura
تَنْجُرُوا
tanjurū
يَنْجُرُوا
yanjurū
f تَنْجُرِي
tanjurī
تَنْجُرَ
tanjura
تَنْجُرَا
tanjurā
تَنْجُرْنَ
tanjurna
يَنْجُرْنَ
yanjurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْجُرْ
ʔanjur
تَنْجُرْ
tanjur
يَنْجُرْ
yanjur
تَنْجُرَا
tanjurā
يَنْجُرَا
yanjurā
نَنْجُرْ
nanjur
تَنْجُرُوا
tanjurū
يَنْجُرُوا
yanjurū
f تَنْجُرِي
tanjurī
تَنْجُرْ
tanjur
تَنْجُرَا
tanjurā
تَنْجُرْنَ
tanjurna
يَنْجُرْنَ
yanjurna
imperative
الْأَمْر
m اُنْجُرْ
unjur
اُنْجُرَا
unjurā
اُنْجُرُوا
unjurū
f اُنْجُرِي
unjurī
اُنْجُرْنَ
unjurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُجِرْتُ
nujirtu
نُجِرْتَ
nujirta
نُجِرَ
nujira
نُجِرْتُمَا
nujirtumā
نُجِرَا
nujirā
نُجِرْنَا
nujirnā
نُجِرْتُمْ
nujirtum
نُجِرُوا
nujirū
f نُجِرْتِ
nujirti
نُجِرَتْ
nujirat
نُجِرَتَا
nujiratā
نُجِرْتُنَّ
nujirtunna
نُجِرْنَ
nujirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْجَرُ
ʔunjaru
تُنْجَرُ
tunjaru
يُنْجَرُ
yunjaru
تُنْجَرَانِ
tunjarāni
يُنْجَرَانِ
yunjarāni
نُنْجَرُ
nunjaru
تُنْجَرُونَ
tunjarūna
يُنْجَرُونَ
yunjarūna
f تُنْجَرِينَ
tunjarīna
تُنْجَرُ
tunjaru
تُنْجَرَانِ
tunjarāni
تُنْجَرْنَ
tunjarna
يُنْجَرْنَ
yunjarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْجَرَ
ʔunjara
تُنْجَرَ
tunjara
يُنْجَرَ
yunjara
تُنْجَرَا
tunjarā
يُنْجَرَا
yunjarā
نُنْجَرَ
nunjara
تُنْجَرُوا
tunjarū
يُنْجَرُوا
yunjarū
f تُنْجَرِي
tunjarī
تُنْجَرَ
tunjara
تُنْجَرَا
tunjarā
تُنْجَرْنَ
tunjarna
يُنْجَرْنَ
yunjarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْجَرْ
ʔunjar
تُنْجَرْ
tunjar
يُنْجَرْ
yunjar
تُنْجَرَا
tunjarā
يُنْجَرَا
yunjarā
نُنْجَرْ
nunjar
تُنْجَرُوا
tunjarū
يُنْجَرُوا
yunjarū
f تُنْجَرِي
tunjarī
تُنْجَرْ
tunjar
تُنْجَرَا
tunjarā
تُنْجَرْنَ
tunjarna
يُنْجَرْنَ
yunjarna

Etymology 1.2

Noun

نَجْر • (najrm

  1. verbal noun of نَجَرَ (najara)
    1. heat
  2. origin, descent, root
  3. shape, form, figure
Declension
Declension of noun نَجْر (najr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَجْر
najr
النَّجْر
an-najr
نَجْر
najr
nominative نَجْرٌ
najrun
النَّجْرُ
an-najru
نَجْرُ
najru
accusative نَجْرًا
najran
النَّجْرَ
an-najra
نَجْرَ
najra
genitive نَجْرٍ
najrin
النَّجْرِ
an-najri
نَجْرِ
najri

Etymology 1.3

Noun

نَجَر • (najarm

  1. thirst
Declension
Declension of noun نَجَر (najar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَجَر
najar
النَّجَر
an-najar
نَجَر
najar
nominative نَجَرٌ
najarun
النَّجَرُ
an-najaru
نَجَرُ
najaru
accusative نَجَرًا
najaran
النَّجَرَ
an-najara
نَجَرَ
najara
genitive نَجَرٍ
najarin
النَّجَرِ
an-najari
نَجَرِ
najari

Etymology 2.1

Denominal verb of نَجَّار (najjār, carpenter).

Verb

نَجَرَ • (najara) I (non-past يَنْجُرُ (yanjuru), verbal noun نَجْر (najr))

  1. to hew, to plane, to hone
Conjugation
Conjugation of نَجَرَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal noun نَجْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَجْر
najr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَاجِر
nājir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْجُور
manjūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَجَرْتُ
najartu
نَجَرْتَ
najarta
نَجَرَ
najara
نَجَرْتُمَا
najartumā
نَجَرَا
najarā
نَجَرْنَا
najarnā
نَجَرْتُمْ
najartum
نَجَرُوا
najarū
f نَجَرْتِ
najarti
نَجَرَتْ
najarat
نَجَرَتَا
najaratā
نَجَرْتُنَّ
najartunna
نَجَرْنَ
najarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْجُرُ
ʔanjuru
تَنْجُرُ
tanjuru
يَنْجُرُ
yanjuru
تَنْجُرَانِ
tanjurāni
يَنْجُرَانِ
yanjurāni
نَنْجُرُ
nanjuru
تَنْجُرُونَ
tanjurūna
يَنْجُرُونَ
yanjurūna
f تَنْجُرِينَ
tanjurīna
تَنْجُرُ
tanjuru
تَنْجُرَانِ
tanjurāni
تَنْجُرْنَ
tanjurna
يَنْجُرْنَ
yanjurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْجُرَ
ʔanjura
تَنْجُرَ
tanjura
يَنْجُرَ
yanjura
تَنْجُرَا
tanjurā
يَنْجُرَا
yanjurā
نَنْجُرَ
nanjura
تَنْجُرُوا
tanjurū
يَنْجُرُوا
yanjurū
f تَنْجُرِي
tanjurī
تَنْجُرَ
tanjura
تَنْجُرَا
tanjurā
تَنْجُرْنَ
tanjurna
يَنْجُرْنَ
yanjurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْجُرْ
ʔanjur
تَنْجُرْ
tanjur
يَنْجُرْ
yanjur
تَنْجُرَا
tanjurā
يَنْجُرَا
yanjurā
نَنْجُرْ
nanjur
تَنْجُرُوا
tanjurū
يَنْجُرُوا
yanjurū
f تَنْجُرِي
tanjurī
تَنْجُرْ
tanjur
تَنْجُرَا
tanjurā
تَنْجُرْنَ
tanjurna
يَنْجُرْنَ
yanjurna
imperative
الْأَمْر
m اُنْجُرْ
unjur
اُنْجُرَا
unjurā
اُنْجُرُوا
unjurū
f اُنْجُرِي
unjurī
اُنْجُرْنَ
unjurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُجِرْتُ
nujirtu
نُجِرْتَ
nujirta
نُجِرَ
nujira
نُجِرْتُمَا
nujirtumā
نُجِرَا
nujirā
نُجِرْنَا
nujirnā
نُجِرْتُمْ
nujirtum
نُجِرُوا
nujirū
f نُجِرْتِ
nujirti
نُجِرَتْ
nujirat
نُجِرَتَا
nujiratā
نُجِرْتُنَّ
nujirtunna
نُجِرْنَ
nujirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْجَرُ
ʔunjaru
تُنْجَرُ
tunjaru
يُنْجَرُ
yunjaru
تُنْجَرَانِ
tunjarāni
يُنْجَرَانِ
yunjarāni
نُنْجَرُ
nunjaru
تُنْجَرُونَ
tunjarūna
يُنْجَرُونَ
yunjarūna
f تُنْجَرِينَ
tunjarīna
تُنْجَرُ
tunjaru
تُنْجَرَانِ
tunjarāni
تُنْجَرْنَ
tunjarna
يُنْجَرْنَ
yunjarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْجَرَ
ʔunjara
تُنْجَرَ
tunjara
يُنْجَرَ
yunjara
تُنْجَرَا
tunjarā
يُنْجَرَا
yunjarā
نُنْجَرَ
nunjara
تُنْجَرُوا
tunjarū
يُنْجَرُوا
yunjarū
f تُنْجَرِي
tunjarī
تُنْجَرَ
tunjara
تُنْجَرَا
tunjarā
تُنْجَرْنَ
tunjarna
يُنْجَرْنَ
yunjarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْجَرْ
ʔunjar
تُنْجَرْ
tunjar
يُنْجَرْ
yunjar
تُنْجَرَا
tunjarā
يُنْجَرَا
yunjarā
نُنْجَرْ
nunjar
تُنْجَرُوا
tunjarū
يُنْجَرُوا
yunjarū
f تُنْجَرِي
tunjarī
تُنْجَرْ
tunjar
تُنْجَرَا
tunjarā
تُنْجَرْنَ
tunjarna
يُنْجَرْنَ
yunjarna

Etymology 2.2

Verb

نَجَّرَ • (najjara) II (non-past يُنَجِّرُ (yunajjiru), verbal noun تَنْجِير (tanjīr))

  1. to hew, to plane, to hone
Conjugation
Conjugation of نَجَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَنْجِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَنْجِير
tanjīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَجِّر
munajjir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَجَّر
munajjar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَجَّرْتُ
najjartu
نَجَّرْتَ
najjarta
نَجَّرَ
najjara
نَجَّرْتُمَا
najjartumā
نَجَّرَا
najjarā
نَجَّرْنَا
najjarnā
نَجَّرْتُمْ
najjartum
نَجَّرُوا
najjarū
f نَجَّرْتِ
najjarti
نَجَّرَتْ
najjarat
نَجَّرَتَا
najjaratā
نَجَّرْتُنَّ
najjartunna
نَجَّرْنَ
najjarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَجِّرُ
ʔunajjiru
تُنَجِّرُ
tunajjiru
يُنَجِّرُ
yunajjiru
تُنَجِّرَانِ
tunajjirāni
يُنَجِّرَانِ
yunajjirāni
نُنَجِّرُ
nunajjiru
تُنَجِّرُونَ
tunajjirūna
يُنَجِّرُونَ
yunajjirūna
f تُنَجِّرِينَ
tunajjirīna
تُنَجِّرُ
tunajjiru
تُنَجِّرَانِ
tunajjirāni
تُنَجِّرْنَ
tunajjirna
يُنَجِّرْنَ
yunajjirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَجِّرَ
ʔunajjira
تُنَجِّرَ
tunajjira
يُنَجِّرَ
yunajjira
تُنَجِّرَا
tunajjirā
يُنَجِّرَا
yunajjirā
نُنَجِّرَ
nunajjira
تُنَجِّرُوا
tunajjirū
يُنَجِّرُوا
yunajjirū
f تُنَجِّرِي
tunajjirī
تُنَجِّرَ
tunajjira
تُنَجِّرَا
tunajjirā
تُنَجِّرْنَ
tunajjirna
يُنَجِّرْنَ
yunajjirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَجِّرْ
ʔunajjir
تُنَجِّرْ
tunajjir
يُنَجِّرْ
yunajjir
تُنَجِّرَا
tunajjirā
يُنَجِّرَا
yunajjirā
نُنَجِّرْ
nunajjir
تُنَجِّرُوا
tunajjirū
يُنَجِّرُوا
yunajjirū
f تُنَجِّرِي
tunajjirī
تُنَجِّرْ
tunajjir
تُنَجِّرَا
tunajjirā
تُنَجِّرْنَ
tunajjirna
يُنَجِّرْنَ
yunajjirna
imperative
الْأَمْر
m نَجِّرْ
najjir
نَجِّرَا
najjirā
نَجِّرُوا
najjirū
f نَجِّرِي
najjirī
نَجِّرْنَ
najjirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُجِّرْتُ
nujjirtu
نُجِّرْتَ
nujjirta
نُجِّرَ
nujjira
نُجِّرْتُمَا
nujjirtumā
نُجِّرَا
nujjirā
نُجِّرْنَا
nujjirnā
نُجِّرْتُمْ
nujjirtum
نُجِّرُوا
nujjirū
f نُجِّرْتِ
nujjirti
نُجِّرَتْ
nujjirat
نُجِّرَتَا
nujjiratā
نُجِّرْتُنَّ
nujjirtunna
نُجِّرْنَ
nujjirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَجَّرُ
ʔunajjaru
تُنَجَّرُ
tunajjaru
يُنَجَّرُ
yunajjaru
تُنَجَّرَانِ
tunajjarāni
يُنَجَّرَانِ
yunajjarāni
نُنَجَّرُ
nunajjaru
تُنَجَّرُونَ
tunajjarūna
يُنَجَّرُونَ
yunajjarūna
f تُنَجَّرِينَ
tunajjarīna
تُنَجَّرُ
tunajjaru
تُنَجَّرَانِ
tunajjarāni
تُنَجَّرْنَ
tunajjarna
يُنَجَّرْنَ
yunajjarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَجَّرَ
ʔunajjara
تُنَجَّرَ
tunajjara
يُنَجَّرَ
yunajjara
تُنَجَّرَا
tunajjarā
يُنَجَّرَا
yunajjarā
نُنَجَّرَ
nunajjara
تُنَجَّرُوا
tunajjarū
يُنَجَّرُوا
yunajjarū
f تُنَجَّرِي
tunajjarī
تُنَجَّرَ
tunajjara
تُنَجَّرَا
tunajjarā
تُنَجَّرْنَ
tunajjarna
يُنَجَّرْنَ
yunajjarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَجَّرْ
ʔunajjar
تُنَجَّرْ
tunajjar
يُنَجَّرْ
yunajjar
تُنَجَّرَا
tunajjarā
يُنَجَّرَا
yunajjarā
نُنَجَّرْ
nunajjar
تُنَجَّرُوا
tunajjarū
يُنَجَّرُوا
yunajjarū
f تُنَجَّرِي
tunajjarī
تُنَجَّرْ
tunajjar
تُنَجَّرَا
tunajjarā
تُنَجَّرْنَ
tunajjarna
يُنَجَّرْنَ
yunajjarna

Etymology 2.3

Noun

نَجْر • (najrm

  1. verbal noun of نَجَرَ (najara)
Declension
Declension of noun نَجْر (najr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَجْر
najr
النَّجْر
an-najr
نَجْر
najr
nominative نَجْرٌ
najrun
النَّجْرُ
an-najru
نَجْرُ
najru
accusative نَجْرًا
najran
النَّجْرَ
an-najra
نَجْرَ
najra
genitive نَجْرٍ
najrin
النَّجْرِ
an-najri
نَجْرِ
najri

Etymology 1

Seemingly a metathesis of جُرْن (jurn) – which is regionally also جِرْن (jirn) –, possibly motivated by the unrelated verb نَجَرَ (najara, to hew, to plane) since in a broad sense this is what one does with a mortar.

Noun

نِجْر • (nijrm (plural نُجُور (nujūr))

  1. mortar (used with a pestle)
Declension
Declension of noun نِجْر (nijr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نِجْر
nijr
النِّجْر
an-nijr
نِجْر
nijr
nominative نِجْرٌ
nijrun
النِّجْرُ
an-nijru
نِجْرُ
nijru
accusative نِجْرًا
nijran
النِّجْرَ
an-nijra
نِجْرَ
nijra
genitive نِجْرٍ
nijrin
النِّجْرِ
an-nijri
نِجْرِ
nijri
dual indefinite definite construct
informal نِجْرَيْن
nijrayn
النِّجْرَيْن
an-nijrayn
نِجْرَيْ
nijray
nominative نِجْرَانِ
nijrāni
النِّجْرَانِ
an-nijrāni
نِجْرَا
nijrā
accusative نِجْرَيْنِ
nijrayni
النِّجْرَيْنِ
an-nijrayni
نِجْرَيْ
nijray
genitive نِجْرَيْنِ
nijrayni
النِّجْرَيْنِ
an-nijrayni
نِجْرَيْ
nijray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal نُجُور
nujūr
النُّجُور
an-nujūr
نُجُور
nujūr
nominative نُجُورٌ
nujūrun
النُّجُورُ
an-nujūru
نُجُورُ
nujūru
accusative نُجُورًا
nujūran
النُّجُورَ
an-nujūra
نُجُورَ
nujūra
genitive نُجُورٍ
nujūrin
النُّجُورِ
an-nujūri
نُجُورِ
nujūri

Etymology 2

Verb

نَجُرْ • (najur) (form I) /na.d͡ʒur/

  1. first-person plural non-past active jussive of جَارَ (jāra)

Etymology 3

Verb

نجر (form IV)

  1. نُجِرْ (nujir) /nu.d͡ʒir/: first-person plural non-past active jussive of أَجَارَ (ʔajāra)
  2. نُجَرْ (nujar) /nu.d͡ʒar/: first-person plural non-past passive jussive of أَجَارَ (ʔajāra)

Etymology 6.1

Verb

نجر (form I)

  1. نَجُرُّ (najurru) /na.d͡ʒur.ru/: first-person plural non-past active indicative of جَرَّ (jarra)
  2. نُجَرُّ (nujarru) /nu.d͡ʒar.ru/: first-person plural non-past passive indicative of جَرَّ (jarra)
  3. نَجُرَّ (najurra) /na.d͡ʒur.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of جَرَّ (jarra)
  4. نُجَرَّ (nujarra) /nu.d͡ʒar.ra/: first-person plural non-past passive subjunctive/jussive of جَرَّ (jarra)
  5. نَجُرِّ (najurri) /na.d͡ʒur.ri/: first-person plural non-past active jussive of جَرَّ (jarra)
  6. نُجَرِّ (nujarri) /nu.d͡ʒar.ri/: first-person plural non-past passive jussive of جَرَّ (jarra)

Etymology 6.2

Verb

نجر (form IV)

  1. نُجِرُّ (nujirru) /nu.d͡ʒir.ru/: first-person plural non-past active indicative of أَجَرَّ (ʔajarra)
  2. نُجَرُّ (nujarru) /nu.d͡ʒar.ru/: first-person plural non-past passive indicative of أَجَرَّ (ʔajarra)
  3. نُجِرَّ (nujirra) /nu.d͡ʒir.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of أَجَرَّ (ʔajarra)
  4. نُجَرَّ (nujarra) /nu.d͡ʒar.ra/: first-person plural non-past passive subjunctive/jussive of أَجَرَّ (ʔajarra)
  5. نُجِرِّ (nujirri) /nu.d͡ʒir.ri/: first-person plural non-past active jussive of أَجَرَّ (ʔajarra)
  6. نُجَرِّ (nujarri) /nu.d͡ʒar.ri/: first-person plural non-past passive jussive of أَجَرَّ (ʔajarra)

Etymology 7.1

Verb

نَجْرِ • (najri) (form I) /nad͡ʒ.ri/

  1. first-person plural non-past active jussive of جَرَى (jarā)

Etymology 7.2

Verb

نجر (form II)

  1. نُجَرِّ (nujarri) /nu.d͡ʒar.ri/: first-person plural non-past active jussive of جَرَّى (jarrā)
  2. نُجَرَّ (nujarra) /nu.d͡ʒar.ra/: first-person plural non-past passive jussive of جَرَّى (jarrā)

Etymology 7.3

Verb

نجر (form IV)

  1. نُجْرِ (nujri) /nud͡ʒ.ri/: first-person plural non-past active jussive of أَجْرَى (ʔajrā)
  2. نُجْرَ (nujra) /nud͡ʒ.ra/: first-person plural non-past passive jussive of أَجْرَى (ʔajrā)

References

  • Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “نجر”, in Supplément aux dictionnaires arabes[1] (in French), volume 2, Leiden: E. J. Brill, pages 641–642
  • Freytag, Georg (1837) “نجر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 243
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “نجر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[3], London: W.H. Allen, page 1103
  • Wehr, Hans (1979) “نجر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 1108
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “نجر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[4] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1248