نخر

See also: نجز, نجر, and ن ح ر

Arabic

Root
ن خ ر (n ḵ r)
4 terms

Etymology 1

From Proto-Semitic *naḫar-. In Arabic compare خَرْخَرَ (ḵarḵara, to snore), نَعَرَ (naʕara), نَعَقَ (naʕaqa).

Verb

نَخَرَ • (naḵara) I (non-past يَنْخُرُ (yanḵuru) or يَنْخِرُ (yanḵiru), verbal noun نَخْر (naḵr) or نَخِير (naḵīr))

  1. (intransitive) to emit a sound through the nose, to snort, to grunt
  2. (transitive) to gnaw, to eat into, to consume
Conjugation
Conjugation of نَخَرَ (I, sound, a ~ u/i, full passive, verbal nouns نَخْر, نَخِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَخْر, نَخِير
naḵr, naḵīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَاخِر
nāḵir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْخُور
manḵūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَخَرْتُ
naḵartu
نَخَرْتَ
naḵarta
نَخَرَ
naḵara
نَخَرْتُمَا
naḵartumā
نَخَرَا
naḵarā
نَخَرْنَا
naḵarnā
نَخَرْتُمْ
naḵartum
نَخَرُوا
naḵarū
f نَخَرْتِ
naḵarti
نَخَرَتْ
naḵarat
نَخَرَتَا
naḵaratā
نَخَرْتُنَّ
naḵartunna
نَخَرْنَ
naḵarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْخُرُ, أَنْخِرُ
ʔanḵuru, ʔanḵiru
تَنْخُرُ, تَنْخِرُ
tanḵuru, tanḵiru
يَنْخُرُ, يَنْخِرُ
yanḵuru, yanḵiru
تَنْخُرَانِ, تَنْخِرَانِ
tanḵurāni, tanḵirāni
يَنْخُرَانِ, يَنْخِرَانِ
yanḵurāni, yanḵirāni
نَنْخُرُ, نَنْخِرُ
nanḵuru, nanḵiru
تَنْخُرُونَ, تَنْخِرُونَ
tanḵurūna, tanḵirūna
يَنْخُرُونَ, يَنْخِرُونَ
yanḵurūna, yanḵirūna
f تَنْخُرِينَ, تَنْخِرِينَ
tanḵurīna, tanḵirīna
تَنْخُرُ, تَنْخِرُ
tanḵuru, tanḵiru
تَنْخُرَانِ, تَنْخِرَانِ
tanḵurāni, tanḵirāni
تَنْخُرْنَ, تَنْخِرْنَ
tanḵurna, tanḵirna
يَنْخُرْنَ, يَنْخِرْنَ
yanḵurna, yanḵirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْخُرَ, أَنْخِرَ
ʔanḵura, ʔanḵira
تَنْخُرَ, تَنْخِرَ
tanḵura, tanḵira
يَنْخُرَ, يَنْخِرَ
yanḵura, yanḵira
تَنْخُرَا, تَنْخِرَا
tanḵurā, tanḵirā
يَنْخُرَا, يَنْخِرَا
yanḵurā, yanḵirā
نَنْخُرَ, نَنْخِرَ
nanḵura, nanḵira
تَنْخُرُوا, تَنْخِرُوا
tanḵurū, tanḵirū
يَنْخُرُوا, يَنْخِرُوا
yanḵurū, yanḵirū
f تَنْخُرِي, تَنْخِرِي
tanḵurī, tanḵirī
تَنْخُرَ, تَنْخِرَ
tanḵura, tanḵira
تَنْخُرَا, تَنْخِرَا
tanḵurā, tanḵirā
تَنْخُرْنَ, تَنْخِرْنَ
tanḵurna, tanḵirna
يَنْخُرْنَ, يَنْخِرْنَ
yanḵurna, yanḵirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْخُرْ, أَنْخِرْ
ʔanḵur, ʔanḵir
تَنْخُرْ, تَنْخِرْ
tanḵur, tanḵir
يَنْخُرْ, يَنْخِرْ
yanḵur, yanḵir
تَنْخُرَا, تَنْخِرَا
tanḵurā, tanḵirā
يَنْخُرَا, يَنْخِرَا
yanḵurā, yanḵirā
نَنْخُرْ, نَنْخِرْ
nanḵur, nanḵir
تَنْخُرُوا, تَنْخِرُوا
tanḵurū, tanḵirū
يَنْخُرُوا, يَنْخِرُوا
yanḵurū, yanḵirū
f تَنْخُرِي, تَنْخِرِي
tanḵurī, tanḵirī
تَنْخُرْ, تَنْخِرْ
tanḵur, tanḵir
تَنْخُرَا, تَنْخِرَا
tanḵurā, tanḵirā
تَنْخُرْنَ, تَنْخِرْنَ
tanḵurna, tanḵirna
يَنْخُرْنَ, يَنْخِرْنَ
yanḵurna, yanḵirna
imperative
الْأَمْر
m اُنْخُرْ, اِنْخِرْ
unḵur, inḵir
اُنْخُرَا, اِنْخِرَا
unḵurā, inḵirā
اُنْخُرُوا, اِنْخِرُوا
unḵurū, inḵirū
f اُنْخُرِي, اِنْخِرِي
unḵurī, inḵirī
اُنْخُرْنَ, اِنْخِرْنَ
unḵurna, inḵirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُخِرْتُ
nuḵirtu
نُخِرْتَ
nuḵirta
نُخِرَ
nuḵira
نُخِرْتُمَا
nuḵirtumā
نُخِرَا
nuḵirā
نُخِرْنَا
nuḵirnā
نُخِرْتُمْ
nuḵirtum
نُخِرُوا
nuḵirū
f نُخِرْتِ
nuḵirti
نُخِرَتْ
nuḵirat
نُخِرَتَا
nuḵiratā
نُخِرْتُنَّ
nuḵirtunna
نُخِرْنَ
nuḵirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْخَرُ
ʔunḵaru
تُنْخَرُ
tunḵaru
يُنْخَرُ
yunḵaru
تُنْخَرَانِ
tunḵarāni
يُنْخَرَانِ
yunḵarāni
نُنْخَرُ
nunḵaru
تُنْخَرُونَ
tunḵarūna
يُنْخَرُونَ
yunḵarūna
f تُنْخَرِينَ
tunḵarīna
تُنْخَرُ
tunḵaru
تُنْخَرَانِ
tunḵarāni
تُنْخَرْنَ
tunḵarna
يُنْخَرْنَ
yunḵarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْخَرَ
ʔunḵara
تُنْخَرَ
tunḵara
يُنْخَرَ
yunḵara
تُنْخَرَا
tunḵarā
يُنْخَرَا
yunḵarā
نُنْخَرَ
nunḵara
تُنْخَرُوا
tunḵarū
يُنْخَرُوا
yunḵarū
f تُنْخَرِي
tunḵarī
تُنْخَرَ
tunḵara
تُنْخَرَا
tunḵarā
تُنْخَرْنَ
tunḵarna
يُنْخَرْنَ
yunḵarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْخَرْ
ʔunḵar
تُنْخَرْ
tunḵar
يُنْخَرْ
yunḵar
تُنْخَرَا
tunḵarā
يُنْخَرَا
yunḵarā
نُنْخَرْ
nunḵar
تُنْخَرُوا
tunḵarū
يُنْخَرُوا
yunḵarū
f تُنْخَرِي
tunḵarī
تُنْخَرْ
tunḵar
تُنْخَرَا
tunḵarā
تُنْخَرْنَ
tunḵarna
يُنْخَرْنَ
yunḵarna
Derived terms
Descendants
  • Maltese: naħar (to snore)

Verb

نَخِرَ • (naḵira) I (non-past يَنْخَرُ (yanḵaru), verbal noun نَخْر (naḵr) or نَخِير (naḵīr))

  1. (intransitive) to be gnawed, to be eaten away, to be rotten
Conjugation
Conjugation of نَخِرَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal nouns نَخْر, نَخِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَخْر, نَخِير
naḵr, naḵīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَخِر, نَاخِر
naḵir, nāḵir
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَخِرْتُ
naḵirtu
نَخِرْتَ
naḵirta
نَخِرَ
naḵira
نَخِرْتُمَا
naḵirtumā
نَخِرَا
naḵirā
نَخِرْنَا
naḵirnā
نَخِرْتُمْ
naḵirtum
نَخِرُوا
naḵirū
f نَخِرْتِ
naḵirti
نَخِرَتْ
naḵirat
نَخِرَتَا
naḵiratā
نَخِرْتُنَّ
naḵirtunna
نَخِرْنَ
naḵirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْخَرُ
ʔanḵaru
تَنْخَرُ
tanḵaru
يَنْخَرُ
yanḵaru
تَنْخَرَانِ
tanḵarāni
يَنْخَرَانِ
yanḵarāni
نَنْخَرُ
nanḵaru
تَنْخَرُونَ
tanḵarūna
يَنْخَرُونَ
yanḵarūna
f تَنْخَرِينَ
tanḵarīna
تَنْخَرُ
tanḵaru
تَنْخَرَانِ
tanḵarāni
تَنْخَرْنَ
tanḵarna
يَنْخَرْنَ
yanḵarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْخَرَ
ʔanḵara
تَنْخَرَ
tanḵara
يَنْخَرَ
yanḵara
تَنْخَرَا
tanḵarā
يَنْخَرَا
yanḵarā
نَنْخَرَ
nanḵara
تَنْخَرُوا
tanḵarū
يَنْخَرُوا
yanḵarū
f تَنْخَرِي
tanḵarī
تَنْخَرَ
tanḵara
تَنْخَرَا
tanḵarā
تَنْخَرْنَ
tanḵarna
يَنْخَرْنَ
yanḵarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْخَرْ
ʔanḵar
تَنْخَرْ
tanḵar
يَنْخَرْ
yanḵar
تَنْخَرَا
tanḵarā
يَنْخَرَا
yanḵarā
نَنْخَرْ
nanḵar
تَنْخَرُوا
tanḵarū
يَنْخَرُوا
yanḵarū
f تَنْخَرِي
tanḵarī
تَنْخَرْ
tanḵar
تَنْخَرَا
tanḵarā
تَنْخَرْنَ
tanḵarna
يَنْخَرْنَ
yanḵarna
imperative
الْأَمْر
m اِنْخَرْ
inḵar
اِنْخَرَا
inḵarā
اِنْخَرُوا
inḵarū
f اِنْخَرِي
inḵarī
اِنْخَرْنَ
inḵarna

Noun

نَخْر • (naḵrm

  1. verbal noun of نَخَرَ (naḵara) (form I)
Declension
Declension of noun نَخْر (naḵr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَخْر
naḵr
النَّخْر
an-naḵr
نَخْر
naḵr
nominative نَخْرٌ
naḵrun
النَّخْرُ
an-naḵru
نَخْرُ
naḵru
accusative نَخْرًا
naḵran
النَّخْرَ
an-naḵra
نَخْرَ
naḵra
genitive نَخْرٍ
naḵrin
النَّخْرِ
an-naḵri
نَخْرِ
naḵri

Noun

نَخَر • (naḵarm

  1. verbal noun of نَخِرَ (naḵira) (form I)
Declension
Declension of noun نَخَر (naḵar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَخَر
naḵar
النَّخَر
an-naḵar
نَخَر
naḵar
nominative نَخَرٌ
naḵarun
النَّخَرُ
an-naḵaru
نَخَرُ
naḵaru
accusative نَخَرًا
naḵaran
النَّخَرَ
an-naḵara
نَخَرَ
naḵara
genitive نَخَرٍ
naḵarin
النَّخَرِ
an-naḵari
نَخَرِ
naḵari

Adjective

نَخِر • (naḵir) (feminine نَخِرَة (naḵira))

  1. rotten, wasted, eaten away
Declension
Declension of adjective نَخِر (naḵir)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal نَخِر
naḵir
النَّخِر
an-naḵir
نَخِرَة
naḵira
النَّخِرَة
an-naḵira
nominative نَخِرٌ
naḵirun
النَّخِرُ
an-naḵiru
نَخِرَةٌ
naḵiratun
النَّخِرَةُ
an-naḵiratu
accusative نَخِرًا
naḵiran
النَّخِرَ
an-naḵira
نَخِرَةً
naḵiratan
النَّخِرَةَ
an-naḵirata
genitive نَخِرٍ
naḵirin
النَّخِرِ
an-naḵiri
نَخِرَةٍ
naḵiratin
النَّخِرَةِ
an-naḵirati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal نَخِرَيْن
naḵirayn
النَّخِرَيْن
an-naḵirayn
نَخِرَتَيْن
naḵiratayn
النَّخِرَتَيْن
an-naḵiratayn
nominative نَخِرَانِ
naḵirāni
النَّخِرَانِ
an-naḵirāni
نَخِرَتَانِ
naḵiratāni
النَّخِرَتَانِ
an-naḵiratāni
accusative نَخِرَيْنِ
naḵirayni
النَّخِرَيْنِ
an-naḵirayni
نَخِرَتَيْنِ
naḵiratayni
النَّخِرَتَيْنِ
an-naḵiratayni
genitive نَخِرَيْنِ
naḵirayni
النَّخِرَيْنِ
an-naḵirayni
نَخِرَتَيْنِ
naḵiratayni
النَّخِرَتَيْنِ
an-naḵiratayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal نَخِرِين
naḵirīn
النَّخِرِين
an-naḵirīn
نَخِرَات
naḵirāt
النَّخِرَات
an-naḵirāt
nominative نَخِرُونَ
naḵirūna
النَّخِرُونَ
an-naḵirūna
نَخِرَاتٌ
naḵirātun
النَّخِرَاتُ
an-naḵirātu
accusative نَخِرِينَ
naḵirīna
النَّخِرِينَ
an-naḵirīna
نَخِرَاتٍ
naḵirātin
النَّخِرَاتِ
an-naḵirāti
genitive نَخِرِينَ
naḵirīna
النَّخِرِينَ
an-naḵirīna
نَخِرَاتٍ
naḵirātin
النَّخِرَاتِ
an-naḵirāti

References

  • نخر” in Almaany
  • Freytag, Georg (1837) “نخر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 254
  • Lane, Edward William (1863-1893) “نخر”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 2777.
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “نخر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1254

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

نخر (form I)

  1. نَخِرُّ (naḵirru) /na.xir.ru/: first-person plural non-past active indicative of خَرَّ (ḵarra)
  2. نَخُرُّ (naḵurru) /na.xur.ru/: first-person plural non-past active indicative of خَرَّ (ḵarra)
  3. نَخِرَّ (naḵirra) /na.xir.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of خَرَّ (ḵarra)
  4. نَخُرَّ (naḵurra) /na.xur.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of خَرَّ (ḵarra)
  5. نَخِرِّ (naḵirri) /na.xir.ri/: first-person plural non-past active jussive of خَرَّ (ḵarra)
  6. نَخُرِّ (naḵurri) /na.xur.ri/: first-person plural non-past active jussive of خَرَّ (ḵarra)

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

نخر (form I)

  1. نَخُرْ (naḵur) /na.xur/: first-person plural non-past active jussive of خَارَ (ḵāra)
  2. نَخِرْ (naḵir) /na.xir/: first-person plural non-past active jussive of خَارَ (ḵāra)
  3. نُخَرْ (nuḵar) /nu.xar/: first-person plural non-past passive jussive of خَارَ (ḵāra)