یازق
Old Anatolian Turkish
Alternative forms
- یازوق (yazuq), یزق (yazuq), یازوخ (yazuḫ), یازغ (yazuġ)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *yāz-ïk, from Proto-Turkic *yāz-. By surface analysis, یازـ (yaz-, “to sin”) + ـق (-uq).
Pronunciation
- IPA(key): /yɑ(ː)ˈzuq/
Noun
یازق • (yazuq) (definite accusative یازغی (yazuġı), plural یازقلر (yazuqlar))
- crime, transgression, a violation of a law, duty or commandment
- (religion) sin, a violation of divine will or religious law.
- Synonyms: كناه (günāh), اكسكلك (eksüklik), اثم (is̠m)
- harm, detriment, damage
- pity, a feeling of sympathy at the misfortune or suffering of someone or something.
- یازغی یوق اكا ― yazuġı yoq aŋa ― there is no pity for him
Derived terms
- یازغه كیرمك (yazuġa girmek, “to sin”)
- یازق ایشلمك (yazuq işlemek, “to sin”)
- یازق قیلمق (yazuq qılmaq, “to sin”)
- یازق كلمك (yazuq gelmek, “to pity”)
- یازقدن چقمق (yazuqdan çıqmaq, “for sins to be forgiven”)
- یازقسز (yazuqsuz, “sinless”)
- یازقلو (yazuqlu, “sinner, sinful”)
- یازقه یازلمق (yazuqa yazılmaq, “to count as a sin”)
- یازوغه قویمق (yazuġa qoymaq, “to tempt”)
Descendants
- Azerbaijani: yazıq
- → Armenian: յազըխ (yazəx)
- → Lezgi: язух (äzuꭓ), язугь (äzuh)
- Gagauz: yazık
- Ottoman Turkish: یازق (yazık)
- Turkish: yazık
Further reading
- Kanar, Mehmet (2018) “yazuk”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 745
- “yazuk”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), volume VI, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1972, page 4461
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yazık”, in Nişanyan Sözlük