یلدوز

Chagatai

Etymology

From an older form of Turkmen ýyldyz.

Noun

یلدوز (yilduz) (plural یلدوزلار (yilduz-lar))

  1. (Turcoman) alternative form of یولدوز (yulduz, “star”)

Proper noun

یلدوز (yilduz)

  1. (Turcoman) alternative form of یولدوز (yulduz)

Old Anatolian Turkish

Alternative forms

  • یلدز (yılduz), یولدوز (yulduz), یولدز (yulduz)
  • ایلدوز (ılduz), ایلدز (ılduz)

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yulduŕ.

Noun

یِلْدُوزْ or یُلْدُوزْ • (yılduz or yulduz) (definite accusative یلدوزی (yılduzı or yulduzı), plural یلدوزلر (yılduzlar or yulduzlar))

  1. (astronomy) star
    Synonyms: اختر (eḫter), ستاره (sitāre), نجم (necm)
    كوكدن یلدوزلر اتلدی ― gökden yılduzlar atıldı ― the stars fell from the sky
    • 13th century, Şeyyad Hamza, Yūsuf u Züleyhā; reprinted in Гузеев, В.Г., editor, Староосманский язык, 1979:
      كوردوم آی و كونش اون بر یلدوز
      سجده قیلورلر قموسی بكا دوز
      gördüm ay ū güneş on bir yılduz
      secde qılurlar qamusı baŋa düz
      I saw the moon, sun and eleven stars
      They all bowed to me in a row.

Derived terms

  • یلدرم (yıldurım, “lightning”)
  • یلدرمق (yıldurmaq, “to shine”)

Descendants

  • Azerbaijani: ulduz
  • Gagauz: yıldız
  • Ottoman Turkish: یلدز (yıldız), یلدیز (yıldız)
    • Turkish: yıldız
    • → Armenian: եըլտըզ (eəltəz)

Further reading

  • “yılduz”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), volume 6, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1972, pages 4581–4582
  • Kanar, Mehmet (2018) “yılduz, yulduz”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, pages 753, 782
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.