কাড়া

Bengali

Etymology

Etymology tree

Proto-Indo-European *kʷels-

Sanskrit कृष् (kṛṣ)

Proto-Indo-European *-tós

Proto-Indo-Iranian *-tás

Sanskrit -त (-ta)

Sanskrit कृष्ट (kṛṣṭa)?

Prakrit -𑀅𑀇 (-aï)?

Prakrit 𑀓𑀟𑁆𑀠𑀇 (kaḍḍhaï)

Bengali কাড়া (kaṛa)

Inherited from Prakrit 𑀓𑀟𑁆𑀠𑀇 (kaḍḍhaï, “to pull”). Cognate with Assamese কঢ়া (korha), Maithili काढ़ब (kāṛhab), Hindi काढ़ना (kāṛhnā), Gujarati કાઢવું (kāḍhvũ), Punjabi ਕੱਢਣਾ (kaḍḍhaṇā), Marathi काढणे (kāḍhṇe). Doublet of উখড়ানো (ukhṛanō).

Pronunciation

(Rarh) IPA^(key): /kaɽa/, [ˈkaɽaˑ], /kaɾa/, [ˈkaɾaˑ]
Audio: (file)
(Dhaka) IPA^(key): /kaɹa/, [ˈkaɹaˑ]

Verb

কাড়া • (kaṛa)

Conjugation

Impersonal forms of *কাড়া*
verbal noun	কাড়া (kaṛa)
infinitive	কাড়তে (kaṛte)
progressive participle	কাড়তে-কাড়তে (kaṛte-kaṛte)
conditional participle	কাড়লে (kaṛle)
perfect participle	কেড়ে (keṛe)
habitual participle	কেড়ে-কেড়ে (keṛe-keṛe)

Conjugation of *কাড়া*
	1^st person	2^nd person		3^rd person	2^nd person
	1^st person	very familiar	familiar	familiar	polite
simple present	কাড়ি (kaṛi)	কাড়িস (kaṛiś)	কাড়ো (kaṛo)	কাড়ে (kaṛe)	কাড়েন (kaṛen)
present continuous	কাড়ছি (kaṛchi)	কাড়ছিস (kaṛchiś)	কাড়ছ (kaṛcho)	কাড়ছে (kaṛche)	কাড়ছেন (kaṛchen)
present perfect	কেড়েছি (keṛechi)	কেড়েছিস (keṛechiś)	কেড়েছ (keṛecho)	কেড়েছে (keṛeche)	কেড়েছেন (keṛechen)
simple past	কাড়লাম (kaṛlam)	কাড়লি (kaṛli)	কাড়লে (kaṛle)	কাড়ল (kaṛlo)	কাড়লেন (kaṛlen)
past continuous	কাড়ছিলাম (kaṛchilam)	কাড়ছিলি (kaṛchili)	কাড়ছিলে (kaṛchile)	কাড়ছিল (kaṛchilo)	কাড়ছিলেন (kaṛchilen)
past perfect	কেড়েছিলাম (keṛechilam)	কেড়েছিলি (keṛechili)	কেড়েছিলে (keṛechile)	কেড়েছিল (keṛechilo)	কেড়েছিলেন (keṛechilen)
habitual/conditional past	কাড়তাম (kaṛtam)	কাড়তিস/কাড়তি (kaṛtiś/kaṛti)	কাড়তে (kaṛte)	কাড়ত (kaṛto)	কাড়তেন (kaṛten)
future	কাড়ব (kaṛbo)	কাড়বি (kaṛbi)	কাড়বে (kaṛbe)	কাড়বে (kaṛbe)	কাড়বেন (kaṛben)

Derived terms

কেড়ে নেওয়া (keṛe neōẇa, “to take away”)
কাড়াকাড়ি (kaṛakaṛi, “tussle, scuffle”)