கைப்பிடி

Tamil

Etymology

Compound of கை (kai, “hand”) +‎ பிடி (piṭi, “hold, grab, grip, handle”). Cognate with Malayalam കൈപ്പിടി (kaippiṭi) and Tulu ಕೈಪುದಿ (kaipudi).

Pronunciation

  • IPA(key): /kaipːiɖi/
  • Audio:(file)

Noun

கைப்பிடி • (kaippiṭi) (countable and uncountable)

  1. handful
    Synonym: பிடி (piṭi)
  2. handle, grip, handgrip, as of a tool; ear, as of a pitcher
  3. handrail; rail, railing; parapet
  4. grasp, grip of the hand
  5. (idiomatic) marriage, wedding

Declension

Note: Plural declension applicable only for the "handle" and "handrail" senses, and are the only ones countable.

i-stem declension of கைப்பிடி (kaippiṭi)
singular plural
nominative
kaippiṭi 		கைப்பிடிகள்
kaippiṭikaḷ
vocative கைப்பிடியே
kaippiṭiyē 		கைப்பிடிகளே
kaippiṭikaḷē
accusative கைப்பிடியை
kaippiṭiyai 		கைப்பிடிகளை
kaippiṭikaḷai
dative கைப்பிடிக்கு
kaippiṭikku 		கைப்பிடிகளுக்கு
kaippiṭikaḷukku
benefactive கைப்பிடிக்காக
kaippiṭikkāka 		கைப்பிடிகளுக்காக
kaippiṭikaḷukkāka
genitive 1 கைப்பிடியுடைய
kaippiṭiyuṭaiya 		கைப்பிடிகளுடைய
kaippiṭikaḷuṭaiya
genitive 2 கைப்பிடியின்
kaippiṭiyiṉ 		கைப்பிடிகளின்
kaippiṭikaḷiṉ
locative 1 கைப்பிடியில்
kaippiṭiyil 		கைப்பிடிகளில்
kaippiṭikaḷil
locative 2 கைப்பிடியிடம்
kaippiṭiyiṭam 		கைப்பிடிகளிடம்
kaippiṭikaḷiṭam
sociative 1 கைப்பிடியோடு
kaippiṭiyōṭu 		கைப்பிடிகளோடு
kaippiṭikaḷōṭu
sociative 2 கைப்பிடியுடன்
kaippiṭiyuṭaṉ 		கைப்பிடிகளுடன்
kaippiṭikaḷuṭaṉ
instrumental கைப்பிடியால்
kaippiṭiyāl 		கைப்பிடிகளால்
kaippiṭikaḷāl
ablative கைப்பிடியிலிருந்து
kaippiṭiyiliruntu 		கைப்பிடிகளிலிருந்து
kaippiṭikaḷiliruntu

Verb

கைப்பிடி • (kaippiṭi) (transitive)

  1. (literal) to seize with hand, grasp firmly
  2. (poetic) to marry, to take one's hand
    Synonym: மண (maṇa)

Conjugation

Conjugation of கைப்பிடி (kaippiṭi)

Derived terms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.