กลัวดอกพิกุลจะร่วง

Compound of กลัว (gluua, “to fear”) +‎ ดอก (dɔ̀ɔk, “flower”) +‎ พิกุล (pí-gun, “medlar”) +‎ จะ (jà, “would”) +‎ ร่วง (rûuang, “to fall; to drop”), literally “to fear that a medlar flower would drop”.

Originated from a Thai fable, Phikun Thong (พิกุลทอง; literally, "Golden Medlar"), in which Princess Phikun Thong prefers to remain silent because a magical medlar flower drops from her mouth whenever she speaks.^[1]

กลัวดอกพิกุลจะร่วง • (gluua-dɔ̀ɔk-pí-gun-jà-rûuang)

1. (idiomatic) to remain quiet; to refuse to speak; to keep one's mouth shut
   • 2016, ฟ้าดุษฎี, เสน่หาดอกแก้ว, eReader (Thailand), page 198:

     วันนี้ หญิงสาวตรงหน้าช่างดูพูดน้อยเหลือเกิน น้อยจนเหมือนออกจากปาก

     wan níi · yǐng-sǎao dtrong nâa châang duu pûut nɔ́ɔi lʉ̌ʉa-gəən · nɔ́ɔi jon mʉ̌ʉan gluua-dɔ̀ɔk-pí-gun-jà-rûuang ɔ̀ɔk jàak bpàak

     Today, the girl before him seemed so quiet - so quiet as if she was fearing that a medlar flower would drop out of the mouth.

   • 2015, รจวลี, อ้อนรักทัณฑ์เสน่หา, eReader (Thailand), page 183:

     สงสัยชาติที่แล้วเธอจะเกิดเป็นนางพิกุลทอง พอพูดเลยออกจากปาก

     sǒng-sǎi châat tîi lɛ́ɛo təə jà gə̀ət bpen naang pí-gun tɔɔng · pɔɔ pûut ləəi gluua-dɔ̀ɔk-pí-gun-jà-rûuang ɔ̀ɔk jàak bpàak

     Maybe she was born as Lady Golden Medlar in her previous life, that's why she fears that a medlar flower would drop out of her mouth whenever she's to speak.

   • 2015,เทียนซย่าป้าชั่ง (author), ศุณิษา เทพธารากุลการ (translator), เพื่อนบ้านผมไม่ใช่คน, Nanmeebooks, →ISBN, page 51:

     ต่อให้ตีจนตายก็ไม่ยอมปริปาก

     gluua-dɔ̀ɔk-pí-gun-jà-rûuang · dtɔ̀ɔ hâi dtii jon dtaai gɔ̂ mâi yɔɔm bprì-bpàak

     [He] feared that a medlar flower would drop. He refused to open his mouth, even he would be beaten to death.