บุทคล
Thai
Etymology
Learned borrowing from Sanskrit पुद्गल (pudgala, “soul”).
Pronunciation
| Orthographic | บุทคล ɓ u d g l | |
|---|---|---|
| Phonemic | บุด-คน ɓ u ɗ – g n | |
| Romanization | Paiboon | bùt-kon |
| Royal Institute | but-khon | |
| (standard) IPA(key) | /but̚˨˩.kʰon˧/(R) | |
Noun
บุทคล • (bùt-kon)
- (obsolete) alternative form of บุคคล (bùk-kon)
- 1804, “หลักอินทภาษ”, in ประมวลกฎหมายรัชกาลที่ ๑ จุลศักราช ๑๑๖๖ พิมพ์ตามฉะบับหลวงตรา ๓ ดวง, volume 1, พระนคร: มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง, published 1939, page 50:
- 1891, “พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมลักษณกู้หนี้ยืมสิน รัตนโกสินทรศก ๑๑๐”, in กฎหมายไทย คือพระราชบัญญัติและประกาศซึ่งตั้งขึ้นในรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวผู้ทรงพระคุณธรรมอันประเสริฐ, volume 4, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วิชากร, published 1894, page 1300:
- 1911, จอร์จ เฮนรี เมสัน, ลักษณอาญาจีนสมัยเก่า, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทย, page 3:
- กฎหมายห้ามไม่ให้ใส่เครื่องประดับบางอย่าง
- gòt-mǎai hâam-mâi-hâi bùt-kon sài krʉ̂ʉang-bprà-dàp baang yàang
- the law prohibits people [from] wearing certain types of ornament
- กฎหมายห้ามไม่ให้ใส่เครื่องประดับบางอย่าง
- 1928, หลวงธำรงเจดีย์รัฐ (เทศ วิริยรัต), “สุวรรณสังขชาดก”, in ปัญญาสชาดก, volume 19, พระนคร: ราชบัณฑิตยสภา, page 57: