ราชมัล

From Pali rāja (“royal”) + malla (“wrestler”); literally "royal wrestler".

ราชมัล • (râat-chá-man)

1. a public officer charged with the infliction or enforcement of penalties.
   • 1914, ชิต บุรทัต, สามัคคีเภทคำฉันท์:

     พวกราชมัลโดย พลโบยมิใช่เบา สุดหัตถะแห่งเขา ขณะหวดสิพึงกลัว

     pûuak râat-chá-man dooi · pá-lá booi mí châi bao · sùt hàt-tà hɛ̀ng kǎo · kà-nà hùuat sì pʉng gluua

     And hardly and wildly those royal enforcers beat him using all their strength. Each strike, indeed, struck terror into the onlookers.