𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭

Prakrit

Etymology

    Inherited from Ashokan Prakrit 𑀲𑀁𑀯𑀙𑀭 (saṃvachara), from Sanskrit संवत्सर (saṃvatsara), from सम्- (sam-) + वत्सर (vatsara).

    Noun

    𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭 (saṃvaccharam (Devanagari संवच्छर)

    1. a year

    Declension

    Maharastri declension of 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭 (masculine)
    singular plural
    Nominative 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁄 (saṃvaccharo) 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸 (saṃvaccharā)
    Accusative 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀁 (saṃvaccharaṃ) 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂 (saṃvacchare) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸 (saṃvaccharā)
    Instrumental 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂𑀡 (saṃvacchareṇa) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂𑀡𑀁 (saṃvacchareṇaṃ) 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂𑀳𑀺 (saṃvaccharehi) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂𑀳𑀺𑀁 (saṃvaccharehiṃ)
    Dative 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀅 (saṃvaccharāa)
    Ablative 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀑 (saṃvaccharāo) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀉 (saṃvaccharāu) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸 (saṃvaccharā) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀳𑀺 (saṃvaccharāhi) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀳𑀺𑀁𑀢𑁄 (saṃvaccharāhiṃto)
    Genitive 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀲𑁆𑀲 (saṃvaccharassa) 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀡 (saṃvaccharāṇa) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸𑀡𑀁 (saṃvaccharāṇaṃ)
    Locative 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀫𑁆𑀫𑀺 (saṃvaccharammi) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂 (saṃvacchare) 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂𑀲𑀼 (saṃvaccharesu) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑁂𑀲𑀼𑀁 (saṃvaccharesuṃ)
    Vocative 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭 (saṃvacchara) or 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸 (saṃvaccharā) 𑀲𑀁𑀯𑀘𑁆𑀙𑀭𑀸 (saṃvaccharā)

    References

    • Sheth, Hargovind Das T[rikamcand] (1923–1928) “संवच्छर”, in पाइअ-सद्द-महण्णवो [pāia-sadda-mahaṇṇavo, Ocean of Prakrit words] (in Hindi), Calcutta: [Published by the Author].
    • Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “saṁvatsará”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 753