German
Etymology
From einleiten (“to commence, initiate, trigger, instigate, start”) + -er.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaɪ̯nˌlaɪ̯tɐ]
- Hyphenation: Ein‧lei‧ter
Noun
Einleiter m (strong, genitive Einleiters, plural Einleiter, feminine Einleiterin)
- agent noun of einleiten
Declension
Declension of Einleiter [masculine, strong]