Königtum
German
Alternative forms
- (obsolete spelling) Königthum
Etymology
König + -tum. Cognate with English kingdom.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkøːnɪçtuːm/
Audio: (file) - Hyphenation: Kö‧nig‧tum
Noun
Königtum n (strong, genitive Königtumes or Königtums, plural Königtümer)
- (dated) kingdom
- Synonym: Königreich
- (dated) kingship
- Synonyms: königliche Würde, königliche Herrschaft, Königsherrschaft
Declension
Declension of Königtum [neuter, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Königtum | die | Königtümer |
| genitive | eines | des | Königtumes, Königtums | der | Königtümer |
| dative | einem | dem | Königtum, Königtume1 | den | Königtümern |
| accusative | ein | das | Königtum | die | Königtümer |
1Now rare, see notes.
Related terms
- Königskind, Königskrone, Königssohn, Königsthron
- Kaisertum, Weistum