Mut
See also: Appendix:Variations of "mut"
German
Alternative forms
- Muth (obsolete)
Etymology
From Middle High German muot, from Old High German muot, from Proto-West Germanic *mōd, from Proto-Germanic *mōdaz. Cognate with Dutch moed, English mood.
Pronunciation
- IPA(key): /muːt/
Audio: (file) - Rhymes: -uːt
Noun
Mut m (strong, genitive Mutes or Muts, no plural, diminutive Mütchen n or Mütlein n)
- courage; bravery
- Hab Mut!
- Have courage!
- (now chiefly in compounds or with adjective) mood; emotional state
Declension
Declension of Mut [sg-only, masculine, strong]
Derived terms
See also
- Anmut f
- Armut f
- Demut f
- Einmut f
- Gemüt n
- Gleichmut f or m
- Großmut f
- Langmut f
- Reumut f
- Sanftmut f
- Schwermut f
- Wehmut f
Further reading
- “Mut” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Mut” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Mut” in Duden online
- Mut on the German Wikipedia.Wikipedia de
Hunsrik
Etymology
From Middle High German muot, from Old High German muot, from Proto-West Germanic *mōd.
Pronunciation
- IPA(key): /muːt/
Noun
Mut m
Derived terms
- mutich
Further reading
Romanian
Etymology
From mut.
Proper noun
Mut m (genitive/dative lui Mut)
- a surname
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /mutʰ/
Proper noun
Mut
- a male given name
- a town and district of Mersin Province, Turkey
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Mut | Mutlar / Mut'lar |
| accusative | Mut'u | Mutları / Mut'ları |
| dative | Mut'a | Mutlara / Mut'lara |
| locative | Mut'ta | Mutlarda / Mut'larda |
| ablative | Mut'tan | Mutlardan / Mut'lardan |
| genitive | Mut'un | Mutların / Mut'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Mut'um | Mutlarım Mut'larım |
| senin (your) | Mut'un | Mutların Mut'ların |
| onun (his/her/its) | Mut'u | Mutları Mut'ları |
| bizim (our) | Mut'umuz | Mutlarımız Mut'larımız |
| sizin (your) | Mut'unuz | Mutlarınız Mut'larınız |
| onların (their) | Mut'u Mutları Mut'ları |
Mutları Mut'ları |